https://bookowyzagajnik.blogspot.com

Ta książka to gratka dla osób lubiących książki wspomnieniowe, pamiętniki, czy też historię pisaną wielkimi wydarzeniami XX wieku. Anna Branicka-Wolska, przed wojną hrabianka, córka Adama Branickiego, ostatniego właściciela Wilanowa, zaprasza w świat swojego dzieciństwa i młodości.

Niezwykle ciekawe są jej przedwojenne wspomnienia związane z miejscem wyjątkowym, wpisanym na trwale w dziedzictwo kulturowe Polski – siedzibą Muzeum w Wilanowie, które dla pani Anny było… domem rodzinnym.

Muzeum wilanowskie jest najstarszym polskim muzeum sztuki. Założone zostało w 1805 roku z inicjatywy ówczesnych właścicieli Aleksandry i Stanisława Kostki Potockich. Kolejni właściciele z rodu Potockich, a później Branickich – w tym rodzice autorki – udostępniali wnętrza pałacu zwiedzającym. Opiekowali się tym miejscem, strzegli kulturowego dziedzictwa pozostawionego w spadku po przodkach.

Anna Branicka-Wolska opowiada o codziennym życiu w Pałacu, ale też przybliża ciekawostki związane z przedwojenną arystokracją. Beztroskie, sielskie życie młodziutkiej hrabianki przerwała bezpowrotnie II wojna światowa.

W książce znajdziemy relację, co działo się w Pałacu w czasie wojennej pożogi, Powstania Warszawskiego i wreszcie powojenne losy rodziny. Rodziny wypędzonej z własnego domu, pozbawionej prawa do godziwego życia. Rodziny, która pomimo swojego bogactwa poznała smak nędzy, niewoli i odrzucenia.

Jakże prawdziwie brzmią słowa Anny Branickiej- Wolskiej: „Niczego, co materialne, nie można być w życiu pewnym, bo żadne, nawet największe bogactwo nie zabezpiecza człowieka przed zmiennymi kolejami losu.”

Pomimo trudnych losów, wspomnienia pani Anny przepełnione są ciepłym optymizmem. Godnością, kulturą. I miłością.

https://bookowyzagajnik.blogspot.com

Ta książka to gratka dla osób lubiących książki wspomnieniowe, pamiętniki, czy też historię pisaną wielkimi wydarzeniami XX wieku. Anna Branicka-Wolska, przed wojną hrabianka, córka Adama Branickiego, ostatniego właściciela Wilanowa, zaprasza w świat swojego dzieciństwa i młodości.

Niezwykle ciekawe są jej przedwojenne wspomnienia...

Książka z trudem zdobyta, wręcz upolowana.Ciekawa ,opisuje losy ludzi w trudnych czasach wojny.Coś niesamowitego,piękna osobista,polecam.

Książka z trudem zdobyta, wręcz upolowana.Ciekawa ,opisuje losy ludzi w trudnych czasach wojny.Coś niesamowitego,piękna osobista,polecam.

Ciekawa historia, szybko się czyta. Można dowiedzieć się z niej jak wiele niektórzy stracili z powodu wojny i komunizmu, przez jakie upokorzenia musieli przejść tylko dlatego, że urodzili się w rodzinie ziemiańskiej. Bardzo interesujący jest rozdział o Wilanowie - opowieść o zwyczajnym życiu w pałacu, który dziś wszystkim kojarzy się jako muzeum, a nie czyjś dom.

Ciekawa historia, szybko się czyta. Można dowiedzieć się z niej jak wiele niektórzy stracili z powodu wojny i komunizmu, przez jakie upokorzenia musieli przejść tylko dlatego, że urodzili się w rodzinie ziemiańskiej. Bardzo interesujący jest rozdział o Wilanowie - opowieść o zwyczajnym życiu w pałacu, który dziś wszystkim kojarzy się jako muzeum, a nie czyjś dom.

Dawne rody ziemiańskie stanowiły i stanowią fundament naszej kultury. Ich dziedzice są na wagę złota. Nie mogę pogodzić się z sytuacją, jaka zaistniała w komunie - że odebrano komuś jego własność, jego dom, rzeczy prywatne, ziemię, że odebrano środki do życia a do tego piętnowano.To straszne, a wiem o tym z historii mojej rodziny. Pani Anna sprawia wrażenie osoby niezwykle dobrej i wyrozumiałej i chociaż opisuje swoje życie bez szukania winnych, ja czuję ogromną krzywdę, jaką jej wyrządził mój naród i jest mi wstyd.

Dawne rody ziemiańskie stanowiły i stanowią fundament naszej kultury. Ich dziedzice są na wagę złota. Nie mogę pogodzić się z sytuacją, jaka zaistniała w komunie - że odebrano komuś jego własność, jego dom, rzeczy prywatne, ziemię, że odebrano środki do życia a do tego piętnowano.To straszne, a wiem o tym z historii mojej rodziny. Pani Anna sprawia wrażenie osoby niezwykle...

"Miałam szczęśliwe życie" to przepiękne wspomnienia hrabianki Anny Branickiej, ostatniej mieszkanki "przedwojennego" Wilanowa. Pani Branicka-Wolska snuje opowieść o życiu w dwudziestoleciu międzywojennym kiedy jej rodzina była bogata i szanowana. Opowiada o swoich rodzicach i siostrach. Opowiada o wybuchu wojny, o tułaczce, o stracie majątków, o Powstaniu, w którym brała udział. Opowiada też o latach powojennych, o szczęśliwym małżeństwie, synach i o walce o odzyskanie rodzinnych dóbr.

"Miałam szczęśliwe życie" to przepiękne wspomnienia hrabianki Anny Branickiej, ostatniej mieszkanki "przedwojennego" Wilanowa. Pani Branicka-Wolska snuje opowieść o życiu w dwudziestoleciu międzywojennym kiedy jej rodzina była bogata i szanowana. Opowiada o swoich rodzicach i siostrach. Opowiada o wybuchu wojny, o tułaczce, o stracie majątków, o Powstaniu, w którym brała...

Książka godna polecenia.Czyta się lekko mimo trudnej historii. Dzieki tej książce spojrzałam na Wilanów inaczej z perspektywy złodziejstwa w majestacie polskiego prawa. Złodziejstwa za które nikt nie przeprosił i żaden z rządów nie podjął zwrotu zagrabionego majątku. Jak można być dumnym z kraju, który jest dumny z muzealnego majątku, który nigdy nie był polski. Wstyd mi..... że sprzedaje sie bilety aby obejrzeć czyjąś własność. Mam nadzieję że starczy Pani Annie życia aby usłyszeć przepraszam i doczeka zwrotu kluczy do jej rodzinnego domu.

Książka godna polecenia.Czyta się lekko mimo trudnej historii. Dzieki tej książce spojrzałam na Wilanów inaczej z perspektywy złodziejstwa w majestacie polskiego prawa. Złodziejstwa za które nikt nie przeprosił i żaden z rządów nie podjął zwrotu zagrabionego majątku. Jak można być dumnym z kraju, który jest dumny z muzealnego majątku, który nigdy nie był polski. Wstyd...

Biografia Branickiej-Wolskiej jest oczywiście wyjątkowo ciekawa, choćby już z samego względu na jej pochodzenie. Arystokratka z Wilanowa biorąca udział w działaniach podziemia i w powstaniu, wywieziona do ZSRR, represjonowana w powojennej Polsce... Wszystko to bardzo interesujące i z pewnością dałbym tej książce wyższą jeszcze ocenę, gdyby nie jedna kwestia: bardzo wiele tych spraw zostało już opisane w "Listach niewysłanych". Ci, którzy te listy przeczytali, nie dowiedzą się aż tak znowu wiele więcej. To, co najciekawsze, dokonało się przecież podczas wojny i bezpośrednio po niej. Wydarzenia po powrocie do Polski nie wzbudzają już chyba takiego zaciekawienia. Klasa wyrzucona na śmietnik historii... No cóż, zapewne warto sięgnąć po ten wywiad-rzekę, choć po prawdzie nie może się równać z "Listami niewysłanymi".

Tomasz Babnis

Biografia Branickiej-Wolskiej jest oczywiście wyjątkowo ciekawa, choćby już z samego względu na jej pochodzenie. Arystokratka z Wilanowa biorąca udział w działaniach podziemia i w powstaniu, wywieziona do ZSRR, represjonowana w powojennej Polsce... Wszystko to bardzo interesujące i z pewnością dałbym tej książce wyższą jeszcze ocenę, gdyby nie jedna kwestia: bardzo wiele...