Polska, podobnie jak większość krajów Europy Zachodniej, jest krajem gęsto zaludnionym i stosunkowo silnie napszczelonym (liczba rodzin pszczelich/km2). Sprzyja to rozwojowi pszczelarstwa amatorskiego. Ten sposób użytkowania pszczół był, jest i będzie dominujący w Europie. Pszczelarstwo bowiem, poza możliwością uzyskiwania dodatkowego dochodu i zasilania budżetu rodzinnego, fascynuje wielu ludzi z powodu egzotyki samych pszczół. Interesująca biologia i zachowanie się pszczół żyjących w idealnym społeczeństwie, bogata historia pszczelarstwa i jego kulturotwórcze znaczenie, lokalizacja pasiek w terenach czystych przyrodniczo, w oddaleniu od rejonów silnie zurbanizowanych, zawsze będzie miało swoich miłośników. Opracowanie Encyklopedii pszczelarskiej dedykujemy tym wszystkim, którzy chcieliby gruntownie zapoznać się z najnowszą wiedzą pszczelarską. Pszczelarze w Polsce otrzymują od 2005 roku pomoc z UE i budżetu państwa (po 50%) poprzez Krajowy Program Wsparcia Pszczelarstwa. W odróżnieniu od innych strukturalnych funduszy unijnych z pomocy tej mogą skorzystać wszyscy pszczelarze, nawet posiadający kilka rodzin pszczelich, jak i osoby dopiero zamierzające zostać pszczelarzami (np. w zakresie szkoleń, zakupu rodzin i wymiany matek). Spowodowało to znaczne ożywienie wśród pszczelarzy, a tym samym zapotrzebowanie na nowoczesną literaturę pszczelarską. Sytuacja pszczelarstwa w kraju uległa istotnym zmianom. Obserwuje się coraz większe zainteresowanie użytkowaniem pszczół, szczególnie wśród doświadczonych pszczelarzy. Powstaje wiele pasiek z nowocześnie wyposażonym zapleczem, dostosowanym do najnowszych wymogów w zakresie higieny produktów pszczelich. Pasieki takie stają się wysoko wyspecjalizowane i kierunkowane najczęściej na wąski zakres produkcji pasiecznej.