Chyba nie tak powinno wyglądać postępowanie z 3-letnim dzieckiem, które nie radzi sobie z emocjami. Odesłanie do pokoju i czekanie aż mu przejdzie? Czy Marysia przemyślała swoje zachowanie? Pewnie tak, skoro zamiast słowa "przepraszam" przyniosła rodzicom obrazek. Tylko czy każde dziecko dojdzie do takich wniosków? W trudnych chwilach powinno się dziecku towarzyszyć, nie odsyłać je żeby się uspokoiło.

Chyba nie tak powinno wyglądać postępowanie z 3-letnim dzieckiem, które nie radzi sobie z emocjami. Odesłanie do pokoju i czekanie aż mu przejdzie? Czy Marysia przemyślała swoje zachowanie? Pewnie tak, skoro zamiast słowa "przepraszam" przyniosła rodzicom obrazek. Tylko czy każde dziecko dojdzie do takich wniosków? W trudnych chwilach powinno się dziecku towarzyszyć, nie...

Słabe to i niepedagogiczne. Nowoczesna pedagogika uczy dzieci rozpoznawania emocji, nazywania ich i radzenia sobie z nimi. A także, że nie ma złych emocji - złość jest czymś naturalnym, co odczuwamy wszyscy. Uczy też, że małe dzieci mają prawdziwe emocje, nawet jeśli nam, rodzicom, wydają się one błahe. Tupanie nogą, bo kubek jest zbyt niebieski lub jabłko źle pokrojone, może być symptomem niezaspokojonych potrzeb dziecka: potrzeby uwagi, zazdrości, poczucia bycia ignorowanym, poczucia bezsilności itd. Ponadto mózg dziecka nie jest dojrzały do racjonalnego myślenia tak samo jak mózg dorosłego, więc złoszczenie się na dziecko, że wybucha emocjonalnie jest jak złoszczenie się na rybę, że nie umie wspinać się na drzewo.

Natomiast ta książka traktuje dziecko wręcz przedmiotowo - jak nieracjonalne zwierzątko, którego emocje należy ignorować. Uczy dziecko, że złość to coś złego, wręcz wstydliwego, z czym należy się chować w pokoju i nie pokazywać innym. Czyli uczy ukrywania emocji, zamiast akceptacji i rozmowy o nich. Dalej, ze złością należy radzić sobie w samotności, bo na wsparcie rodziców nie ma co liczyć (Misia idzie do swojego pokoju i siedzi tam sama). A także pokazuje, że rodzice akceptują Misię tylko kiedy jest grzeczna i wesoła, natomiast kiedy jest zła, też się na nią złoszczą i nie chcą z nią być (ma siedzieć sama w swoim pokoju, aż jej przejdzie i znów będzie "grzeczna" i przeprosi rodziców).

Słabe to i niepedagogiczne. Nowoczesna pedagogika uczy dzieci rozpoznawania emocji, nazywania ich i radzenia sobie z nimi. A także, że nie ma złych emocji - złość jest czymś naturalnym, co odczuwamy wszyscy. Uczy też, że małe dzieci mają prawdziwe emocje, nawet jeśli nam, rodzicom, wydają się one błahe. Tupanie nogą, bo kubek jest zbyt niebieski lub jabłko źle pokrojone,...

Jak każda Marysia i ta trzyma poziom!

Jak każda Marysia i ta trzyma poziom!

Misia przechodzi bunt (chyba pięciolatka) i daje czadu przy jedzeniu. No jakbym widziała swoją siostrzenice i jej brata.

Misia przechodzi bunt (chyba pięciolatka) i daje czadu przy jedzeniu. No jakbym widziała swoją siostrzenice i jej brata.