Lubię poczucie humoru Stanisława Tyma. Tę zabawę słowem, tworzenie dziwolągów-neologizmów, szukania wieloznaczności i wydobywania z nich absurdów. Książkę połknąłem niemalże na raz. Może i dlatego, że teksty przeplatane są rysunkami autora. Tym wydobył spod łóżka, na którym spała kiedyś Maria Konopnicka, a teraz śpi on, te swoje teksty, które uważa za najlepsze. Ja lubię jego krótką formę. Opowiadanie "No to weźmy" dość drastyczne, a jednoaktówka "Skarb" przeciętna. Nie wszystkie teksty są też na wesoło. Za rozdział "Psy i psychologia", traktujący o szacunku i miłości do tych zwierząt oraz nakłonieniu ludzi do ich zrozumienia, należy się Tymowi pomnik.

Lubię poczucie humoru Stanisława Tyma. Tę zabawę słowem, tworzenie dziwolągów-neologizmów, szukania wieloznaczności i wydobywania z nich absurdów. Książkę połknąłem niemalże na raz. Może i dlatego, że teksty przeplatane są rysunkami autora. Tym wydobył spod łóżka, na którym spała kiedyś Maria Konopnicka, a teraz śpi on, te swoje teksty, które uważa za najlepsze. Ja lubię...

Albo się humor Tyma lubi albo nie. Jak się humor Tyma lubi to "Mamuta tu mam" jest dobrym wyborem i z pewnością rozbawi czytelnika tak słowo pisane jak i liczne rysunki, którymi wzbogacono pozycję :)

Albo się humor Tyma lubi albo nie. Jak się humor Tyma lubi to "Mamuta tu mam" jest dobrym wyborem i z pewnością rozbawi czytelnika tak słowo pisane jak i liczne rysunki, którymi wzbogacono pozycję :)

Wspaniała satyra na absurdy PRL-owskie, ale też trochę na współczesne. Uwielbiam ten rodzaj humoru. Szapo ba czy jakoś tak..:-)))

Wspaniała satyra na absurdy PRL-owskie, ale też trochę na współczesne. Uwielbiam ten rodzaj humoru. Szapo ba czy jakoś tak..:-)))

Można się przy niej pośmiać. Sporo satyry lecz zdaje sobie sprawę, że moja mama zrozumiałaby tą książkę lepiej.

Można się przy niej pośmiać. Sporo satyry lecz zdaje sobie sprawę, że moja mama zrozumiałaby tą książkę lepiej.