Doskonała! Nie spodziewałam się aż tak dobrej książki, biorąc ją na "ślepo" z półki w bibliotece, a tak naprawdę, pobieżnie jedynie przeglądając. Jak n debiutanta jest wybitna, świat przedstawiony jest doskonale odmalowany, prawdziwy i wciągający. Autor potrafi zaskakiwać i doskonale konstruować akcję, widać ma świetny dar obserwowania, dużą wrażliwość i zwyczajnie prawdziwy talent literacki. Jak dla mnie stylowo porównywalny do Salmana Rushdiego czy Orhana Pamuka. Jasny, czysty, styl.

Doskonała! Nie spodziewałam się aż tak dobrej książki, biorąc ją na "ślepo" z półki w bibliotece, a tak naprawdę, pobieżnie jedynie przeglądając. Jak n debiutanta jest wybitna, świat przedstawiony jest doskonale odmalowany, prawdziwy i wciągający. Autor potrafi zaskakiwać i doskonale konstruować akcję, widać ma świetny dar obserwowania, dużą wrażliwość i zwyczajnie...

Książka „Powiedz, że jesteś jedną z nich” składa się z kilku opowiadań. Przedstawiają one cierpienie z jakim muszą sobie radzić na co dzień afrykańskie dzieci. W każdej z historii to dziecko jest narratorem, co tym bardziej porusza i zmusza do rozmyślań nad ludzkim losem.

W pierwszym opowiadaniu „Świąteczna uczta” mamy rodzinę, którą utrzymuje ojciec złodziej i dwunastoletnia córka, która w celu zapewnieniu rodzinie lepszego bytu i szkoły dla brata, zaczęła się prostytuować. Wdychanie kleju przez cały tydzień w celu zahamowania głodu to u nich normalka.
Następna zaś opowiastka o „Gabonie obiecanym” ukazuje nam rodzeństwo, które zostaje sprzedane przez wujka w niewole.
„Co to za język?” przedstawia dwie najlepsze przyjaciółki, które z powodu wiary muszą zakończyć swą przyjaźń.
„Luksusowy karawany” najmniej przypadło mi do gustu, a było też jednym z najdłuższych opowiadań w książce. Tam znów dochodzi do różnych konfliktów na tle religijnym.
Natomiast w „Pokoju moich rodziców” dzieci doświadczą niezrozumiałej dla nich sytuacji, która na zawsze zmieni ich życie...


Każdą z historii „Powiedz, że jesteś jedną z nich” trzeba czytać wolno i uważnie. Polecam.

Książka „Powiedz, że jesteś jedną z nich” składa się z kilku opowiadań. Przedstawiają one cierpienie z jakim muszą sobie radzić na co dzień afrykańskie dzieci. W każdej z historii to dziecko jest narratorem, co tym bardziej porusza i zmusza do rozmyślań nad ludzkim losem.

W pierwszym opowiadaniu „Świąteczna uczta” mamy rodzinę, którą utrzymuje ojciec złodziej i...

"Powiedz, że jesteś jedną z nich" to zbiór pięciu opowiadań autorstwa Uwema Akpana. Autor jest rodowitym nigeryjczykiem i ukończył studia teologiczne. Historie, które opowiedziane są w książce, to fikcja literacka, jednak oparta na prawdziwych wydarzeniach, których świadkiem była autor. Wszystko co zostało opisane w poszczególnych opowiadaniach dotknęło w rzeczywistości dzieci zamieszkujące Afrykę.

Pierwsze opowiadanie pod tytułem "Świąteczna uczta" opowiada o 12 - letniej dziewczynce o imieniu Maisha. Dziewczynka zmuszona jest do prostytuowania się, tylko po to aby zarobić na jedzenie dla rodziny,a co najważniejsze na wymarzoną szkołę dla swojego młodszego brata. Drugie opowiadanie - "Gabon obiecany" - to historia dwójki rodzeństwa Yewy i jej brata Kotchikpa, którzy wychowywani są przez wuja Fofo Kpee. Wuj dzieci zajmuje się nielegalnym przeprowadzaniem ludzi przez granicę. Jedynym marzeniem rodzeństwa jest tylko zaspokoić głód i żyć w lepszych warunkach. Własnie taką obietnicę otrzymują od swojego wuja. Jednak pewnego dnia Fofo Kpee sprzedaje Yewę i Kotchikpa do niewoli za motor. Trzecie opowiadanie zatytułowane "Co to za język?" traktuje o dwóch dziewczynkach, które bardzo chcą się przyjaźnić ze sobą, jednak nie mogą się porozumiewać ponieważ Etiopia jest podzielona religijnie. Dlatego pewnego dnia wymyślają wspólny język, który funkcjonuje bez słów. Tylko dziewczynki wiedzą co on oznacza. Bohaterem czwartego opowiadania jest chłopiec o imieniu Dżibril. Chłopiec ma 16 lat i jest muzułmaninem. Pewnego dnia w miejscu jego zamieszkania wybucha konflikt na tle religijnym, a nastolatek jest oskarżony o apostazję. Natomiast bohaterami ostatniego opowiadania jest Jean oraz jego siostra Moniq. Małe dzieci są śiadkami porachunków wojennych dwóch plemion.

Muszę przyznać, że bardzo ciężko mi zrecenzować tę pozycję książkową. Opowiadania zawarte w tej książce chwytają za serce. Każda z historii opowiedziana jest z perspektywy małego dziecka lub nastolatka. Dzięki temu czytelnik może utożsamiać się z bohaterami poszczególnych historii. Podczas czytania tych historii miałam mieszane uczucia. Były momenty na których się wzruszyłam, ale były też takie, które budziły we mnie poczucie niesprawiedliwości i gniewu. Autor bardzo realistycznie przedstawił historię tych dzieci. Celem tych opowiadań było ukazanie ludziom żyjącym w Europie, jak wygląda życie dzieci mieszkających w Afryce podczas, gdy tam panują ciągłe konflikty zbrojne. Jedynym minusem o jakim muszę wspomnieć to język, który podczas czytania w pewnych momentach mnie irytował. Autor co jakiś czas wstawiał słowa w nieznajomym dla mnie języku. Muszę przyznać, że było to uciążliwe podczas czytania, przez co książkę czytałam dość wolno.

Podsumowując książkę polecam osobom naprawdę wymagającym, które nie boją zmierzyć się z bólem, stratą i cierpieniem tych dzieci, które zostały przedstawione w opowiadaniach.

"Powiedz, że jesteś jedną z nich" to zbiór pięciu opowiadań autorstwa Uwema Akpana. Autor jest rodowitym nigeryjczykiem i ukończył studia teologiczne. Historie, które opowiedziane są w książce, to fikcja literacka, jednak oparta na prawdziwych wydarzeniach, których świadkiem była autor. Wszystko co zostało opisane w poszczególnych opowiadaniach dotknęło w rzeczywistości...

Uwem Akpan - rodowity Nigeryjczyk jest autorem debiutanckiego zbioru opowiadań pt.,,Powiedz, że jesteś jedną z nich". Pięć opowiadań składających się na ten zbiór to fikcja literacka, ale historie oparte są na prawdziwych sytuacjach.

Bohaterami opowiadań są dzieci i to z ich perspektywy poznajemy kolejne wydarzenia.
Maisha ma dwanaście lat pracuje jako prostytutka na ulicach Nairobi, aby opłacić czesne w szkole dla młodszego brata i kupić jedzenie dla całej rodziny, która mieszka na ulicy.

Dziesięcioletni Kotchikpa i jego pięcioletnia siostra Yeva zostają oddani pod opiekę wuja, gdy ich rodzice zachorowali na AIDS. Wuj i opiekun dzieci Fofo Kpee sprzedaje je za motocykl, radiomagnetofon i ubrania. Wcześniej dzieci są dobrze karmione, aby znikły wystające żebra, a brzuchy nie były wydęte. Fofo przyzwyczaja je do nagości dorosłych i zmiany tożsamości, aby łatwo przemycić je za granicę.

W Etiopii dwie dziewczynki, które się przyjaźnią wymyślają własny język porozumiewania się, po tym jak rodzice zabraniają im się spotykać po wybuchu zamieszek religijnych w mieście.

Dżibril ma szesnaście lat, jest muzułmaninem. Jego mama była muzułmanką, ale wyszła za mąż za chrześcijanina. Pewnego dnia, gdy wybuchają w Khamfi zamieszki na tle religijnym zostaje oskarżony przez niedawnych przyjaciół Musę i Lukmana o apostazję.

,,Teraz, kiedy próbował przedstawić sytuację z pieniędzmi, które winni mu byli Musa i Lukman, Musa spoliczkował go i powalił na ziemię. Zdarli z niego babarigę i rzucili się na niego z pałkami i kamieniami. Wydawało się, że Musa wpadł w taki gniew, że zapomniał wyciągnąć miecza, ponieważ walił Dżibrila pochwą. Dżibril leżał na ziemi skulony, jęcząc i osłaniając sobie głowę rękami. Nie reagował na zadawane rany ani nie ocierał krwi z ciała. Leżał tylko i czuł coraz większe zawroty głowy, a ziemia wkoło zaczęła mu wirować."

Chłopcu udaje się uciec, ale znajduje się ,,między młotem, a kowadłem". Boi się, że w mieście ogarniętym rozruchami znów zostanie zaatakowany przez islamistów, albo rozpoznany przez chrześcijan.

Dziewięcioletnia Moniq i jej malutki brat Jean są świadkami krwawych porachunków między Tutsi i Hutu.

Całość recenzji znajduje się tutaj: http://magiawkazdymdniu.blogspot.com/2015/08/powiedz-ze-jestes-jedna-z-nich-uwem.html#gpluscomments

Uwem Akpan - rodowity Nigeryjczyk jest autorem debiutanckiego zbioru opowiadań pt.,,Powiedz, że jesteś jedną z nich". Pięć opowiadań składających się na ten zbiór to fikcja literacka, ale historie oparte są na prawdziwych sytuacjach.

Bohaterami opowiadań są dzieci i to z ich perspektywy poznajemy kolejne wydarzenia.
Maisha ma dwanaście lat pracuje jako prostytutka na...

Sama nie wiem w jakich kategoriach oceniać tę książkę.
Jest to zbiór 5 opowiadań: 2 dłuższych i 3 krótszych. Każde jest pisane z perspektywy dziecka. W każdym z nich religia odgrywa większą lub mniejszą rolę.
Nie rozumiem po co, ale autor zafundował nam "naukę" różnych języków, ponieważ w większości opowiadań w dialogach pojawiają się słowa po...no właśnie po jakiemu to ciężko mi stwierdzić, ale nie są to tylko słówka, po których mogłabym wnioskować po prostu brak polskich odpowiedników. W opowiadaniu "Gabon obiecany" pojawia się nawet język francuski i prawdopodobnie slang jakiegoś języka, choć wolę już nie wnikać, bo szukając tłumaczeń natrafiłam na języki zulu czy joruba.
Z czasem można przywyknąć, ale na początku irytuje.
Książka oczywiście szokuje i to z wielu powodów. Jest pokazana sytuacja dzieci podczas ciągłych konfliktów, a że jest wszystko pokazywane z ich perspektywy to czasami trzeba się domyślać o co chodzi, ponieważ dziecko samo nie wie co się dzieje. To akurat jest jak najbardziej na plus. Stawia nas na ich niezbyt ciekawym miejscu.
Co do religii to muszę przyznać, że byłam zaskoczona chrześcijanami i ich postawą. I tutaj po głębszym zastanowieniu muszę przyznać, że nie tylko tam ludzie mają krzywy obraz wiary z jaką się identyfikują i przyjmują postawy, które są z ich wiarą sprzeczne. Mimo to byłam zaskoczona tym co rzekomi katolicy wyprawiali w czwartym opowiadaniu albo tym jak Fofo Kpee swoje złe uczynki tłumaczył Biblią.
Nie podobało mi się czwarte opowiadanie "Luksusowe karawany". Jak już wcześniej wspomniałam-ci katolicy i ich zachowanie są dla mnie nie do przyjęcia. W to wszystko wplątano jeszcze muzułmanina i jakiegoś wodza, czyli brakuje nam Żydów, żeby kompletnie zaszaleć. Prawie całe akcja rozgrywa się w autobusie, który stoi na parkingu i dzieje się w kółko to samo. Jest to jedno z dłuższych opowiadań i bardzo mnie zmęczyło.
Pierwsze, drugie i piąte opowiadanie ma podobny koniec. Trzecie opowiadanie jest dla mnie trochę zagadką typu "co autor miał na myśli?". A tytuł jest powiązany chyba tylko z ostatnim opowiadaniem.
Myślę, że większe wrażenie książka zrobiłaby, gdyby te historie były rzeczywiście na faktach.
A! Nie polecam czytania opisu z tyłu książki, ponieważ jest jednym wielkim spoilerem!

Sama nie wiem w jakich kategoriach oceniać tę książkę.
Jest to zbiór 5 opowiadań: 2 dłuższych i 3 krótszych. Każde jest pisane z perspektywy dziecka. W każdym z nich religia odgrywa większą lub mniejszą rolę.
Nie rozumiem po co, ale autor zafundował nam "naukę" różnych języków, ponieważ w większości opowiadań w dialogach pojawiają się słowa po...no właśnie po jakiemu to...

Nie wciągnęła mnie ta książka, jest zupełnie bez polotu. Właściwie zainteresowało mnie tylko jedno opowiadanie; "Gabon obiecany".

Nie wciągnęła mnie ta książka, jest zupełnie bez polotu. Właściwie zainteresowało mnie tylko jedno opowiadanie; "Gabon obiecany".