Kontynuacja poprzedniego tomu. Policjanci zajmują się morderstwami superbohaterów, którzy uznawali samych siebie za bogów. Christian Walker musi na dodatek radzić sobie z tym, że jego dawna partnerka Deena Pilgrim obecnie patrzy mu na ręce jako agentka FBI. W komiksie podobało mi się przedstawienie istot uważających się za bogów (od razu zdradzę, że nie jest to obraz pozytywny) oraz ich postrzeganie przez zwykłych ludzi. Komiks też jest częściowo krytyką na amerykańskie media, które żerują nawet na największych tragediach. Bardzo dobra była też epicka końcówka tomu, (przypominała mi trochę miniserię Marvela „Ultimatum”, ale lepiej napisaną),która przyniosła ze sobą ciekawie zapowiadające się reperkusje. Nie była to wprawdzie jeszcze wizja przedstawiona w poprzednim tomie, ale i tak było nieźle. Niestety wątek śledztwa rozczarowuje jeszcze bardziej niż ostatnio – rozwiązanie zagadki spada bohaterom pod nogi i jest później bardzo łopatologicznie wyjaśnione. Wolałbym ,żeby to postacie same doszły do tych wniosków bez takiego chamskiego działania przypadku. Także część motywów zapoczątkowanych w poprzednim tomie prowadzi właściwie donikąd (zarażona nowa Retro Girl, tajemnica nowej partnerki Walkera). Na plus jednakże wychodzą relacje między postaciami, szczególnie Walkera postawionego wobec nowej roli Deeny Pilgrim. Rysunkowo Oeming jak zwykle świetnie sobie radzi. Podsumowując, chociaż komiks trochę rozczarowuje jeżeli chodzi o główny wątek, to i tak jest to całkiem porządne czytadło.

Kontynuacja poprzedniego tomu. Policjanci zajmują się morderstwami superbohaterów, którzy uznawali samych siebie za bogów. Christian Walker musi na dodatek radzić sobie z tym, że jego dawna partnerka Deena Pilgrim obecnie patrzy mu na ręce jako agentka FBI. W komiksie podobało mi się przedstawienie istot uważających się za bogów (od razu zdradzę, że nie jest to obraz...