Ciężko jest powiedzieć o tej książce coś więcej niż banalna i nudna. Zupełnie nie wiem co autorka chciała przekazać czytelnikom poprzez wymyśloną historię? Zupełna strata czasu. Przewidywalne do bólu zębów.

Ciężko jest powiedzieć o tej książce coś więcej niż banalna i nudna. Zupełnie nie wiem co autorka chciała przekazać czytelnikom poprzez wymyśloną historię? Zupełna strata czasu. Przewidywalne do bólu zębów.

Nie oceniamy książki po okładce, czyż nie? Sam tytuł już od początku napawał mnie obawą czy dobrze robię zabierając tę książkę ze sobą do domu.

Początek nie był taki zły. Prym wiodły postacie kobiece. Ich dialogi jakieś takie niemrawe mi się wydawały. Przemogłam się i czytałam dalej.
Porównanie (w ogólnym, szeroko pojętym znaczeniu) randkowania człowieka do zalotów zwierząt, nie jest już z pewnością takie oryginalne, ale nadal ciekawe. To sprawiło, że książka dostała ode mnie drugą gwiazdkę, poza pierwszą wyjściową.

Apogeum nastąpiło około 120-tej strony, gdy nie mogłam przemóc się po raz kolejny żeby czytać.
Przyczyna: męskie postacie. Były tak niewyobrażalnie nieprawdziwe, nierealne, jakieś takie bez charakteru, z powietrza, jakby duchy.
Przedstawienie facetów (opis jakiejś ich ulubionej rzeczy, czy fragment dialogu z ukochaną) było niesamowicie sztuczne, a co gorsza płytkie, jakby autorka nigdy w życiu nie miała do czynienia z przedstawicielem płci męskiej, ba! nie wspominając o rozmowie, a przecież książka nosi tytuł "Obóz dla prawdziwych mężczyzn".

Ja osobiście lubuję się w zawile i dobrze przedstawionych postaciach, więc ta książka jest dla mnie ogromnym zażenowaniem. Nie polecam.

Nie oceniamy książki po okładce, czyż nie? Sam tytuł już od początku napawał mnie obawą czy dobrze robię zabierając tę książkę ze sobą do domu.

Początek nie był taki zły. Prym wiodły postacie kobiece. Ich dialogi jakieś takie niemrawe mi się wydawały. Przemogłam się i czytałam dalej.
Porównanie (w ogólnym, szeroko pojętym znaczeniu) randkowania człowieka do zalotów...

Kiedy zobaczyłam tytuł tej książki pomyślałam sobie, że to będzie zapewne fajna książka. Opis fabuły by bardzo zachęcający, więc rozpoczęłam czytanie. Po kilku pierwszych stronach odłożyłam ją na półkę, nie spodobała mi się.
Ponieważ nie lubię zostawiać niedokończonych rzeczy więc postanowiłam dokończyć książkę, bo może akcja dalej się rozwinie i będzie ciekawa. Przebrnęłam przez całość i z czystym sumieniem mogę powiedzieć, że nie polecam tej książki. Gdy ją czytałam miałam wrażenie, że została napisana na kolanie, byle szybciej, byle napisać i wydać. Sam pomysł na fabułę jest ciekawy, ale sposób w jaki została napisana jest nie do przetrawienia.
Kiedy czytam książkę moja wyobraźnia pracuje na najwyższych obrotach, widzę opisywane obrazy, czuję napięcie, zastanawiam się co będzie dalej. Czytając Obóz dla prawdziwych mężczyzn, moja wyobraźnia nie działała.
Wydaje mi się, że była to jedna z najgorszych książek jakie czytałam, żadna książka nie wzbudziła nigdy u mnie takiej niechęci do czytania jak ta pozycja.

Kiedy zobaczyłam tytuł tej książki pomyślałam sobie, że to będzie zapewne fajna książka. Opis fabuły by bardzo zachęcający, więc rozpoczęłam czytanie. Po kilku pierwszych stronach odłożyłam ją na półkę, nie spodobała mi się.
Ponieważ nie lubię zostawiać niedokończonych rzeczy więc postanowiłam dokończyć książkę, bo może akcja dalej się rozwinie i będzie ciekawa....

Współczesny przekład mógłby być taki - najlepsza koleżanka( w tym wypadku 37-letnia wyszumiana stara panna) sprzątnie Ci sprzed nosa kapitalnego faceta !!!
Co z tego ,że pewnie tylko na pare lat( bo rozwód nieunikniony),ale zawsze :)
Lucy powinna być z Cooperem.

Współczesny przekład mógłby być taki - najlepsza koleżanka( w tym wypadku 37-letnia wyszumiana stara panna) sprzątnie Ci sprzed nosa kapitalnego faceta !!!
Co z tego ,że pewnie tylko na pare lat( bo rozwód nieunikniony),ale zawsze :)
Lucy powinna być z Cooperem.

Dość długo zabierałam się za tę pozycję. Po przeczytaniu paru stron, odłożyłam na półkę. Nie to, że było nieciekawe. Po prostu nie miałam na nią ochoty. Zaczytywana w książkach fantasy. Jednak nadszedł jej dzień i... Żałuję, że zrobiłam to tak późno. Książka zabawna i bardzo wciągająca.

Przedstawione są tu losy dwóch przyjaciółek - Lucy i Marthy. Jedna szczęśliwie zakochana. Druga w poszukiwaniu swego szczęścia. Obie spełniają się w życiu zawodowym. Osiągają kolejne szczeble kariery. Potrafią o siebie zadbać. I wciąż marzą o "prawdziwym" mężczyźnie. I tu pojawia się problem, gdyż to kobiety zdominowały mężczyzn. To one zabiegają o względy, naprawiają auta, rozpalają ogień. A co robi w tym czasie mężczyzna? Ma czas na swoje hobby, gdy to kobieta zajmuje się dokładnie wszystkim. Stąd pomysł na wychowanie tych typów i przypomnieniu im, jaki powinien być ten prawdziwy mężczyzna. Wyjazd na tytułowy obóz sprawia, że zarówno kobiety, jak i mężczyźni uczą się nawzajem relacji z drugą osobą. Poznają siebie.

Minusem z pewnością jest narracja. Ciężko mi było przyzwyczaić się do sposobu pisania A. Brodeur. Jednak po przeczytaniu paru pierwszych rozdziałów, człowiek przyzwyczaja się. A może nie zwraca już na to uwagi zaczytując się w kolejnych losach bohaterów? ;)

Polecam gorąco "Obóz...". Pozycja lekka i przyjemna, na deszczowe wieczory, czy w plener.

Dość długo zabierałam się za tę pozycję. Po przeczytaniu paru stron, odłożyłam na półkę. Nie to, że było nieciekawe. Po prostu nie miałam na nią ochoty. Zaczytywana w książkach fantasy. Jednak nadszedł jej dzień i... Żałuję, że zrobiłam to tak późno. Książka zabawna i bardzo wciągająca.

Przedstawione są tu losy dwóch przyjaciółek - Lucy i Marthy. Jedna szczęśliwie...

Co mnie podkusiło,robota na parę godzin.
Naiwna książka,napisana z punktu widzenia dziewczyn z Nowego Jorku.
Przecież,bycie facetem nie oznacza,że się umie strzelać i pracować na farmie.
Salw śmiechu nie było.

Co mnie podkusiło,robota na parę godzin.
Naiwna książka,napisana z punktu widzenia dziewczyn z Nowego Jorku.
Przecież,bycie facetem nie oznacza,że się umie strzelać i pracować na farmie.
Salw śmiechu nie było.