Dynastia Miziołków

Jest po prostu świetnie napisana.

Jest po prostu świetnie napisana.

Bardzo fajnie się czytało, polecam każdemu ;)

Bardzo fajnie się czytało, polecam każdemu ;)

Forma pamiętnika. Pierwsze "wpisy" zaczynają się w Prima aprilis. Rodzinka zdecydowanie nietypowa, ale jakże podobna do każdej nam znanej... Perypetie szkolne, domowe, problemy z dorosłymi, problemy z rodzeństwem... Język trochę "zbyt" jak na nastolatka, kilka rzeczy w klasie musiałem tłumaczyć. Porównanie do Mikołajka jak najbardziej na miejscu (w kwestii dziwnych dorosłych i inspirujących przygód szkolnych i podwórkowych)...
Polecam - również starszakom!

Forma pamiętnika. Pierwsze "wpisy" zaczynają się w Prima aprilis. Rodzinka zdecydowanie nietypowa, ale jakże podobna do każdej nam znanej... Perypetie szkolne, domowe, problemy z dorosłymi, problemy z rodzeństwem... Język trochę "zbyt" jak na nastolatka, kilka rzeczy w klasie musiałem tłumaczyć. Porównanie do Mikołajka jak najbardziej na miejscu (w kwestii dziwnych...

Książka jest zabawna i dobra dla początkujących. Rodzina ta jest trochę zwariowana. Książka opowiada o chłopcu, który pokazuje swój pamiętnik. Krótko opisuje dni. Treść jest zrozumiała. Śmieszy mnie mama czyli mamiszon. Polecam.

Książka jest zabawna i dobra dla początkujących. Rodzina ta jest trochę zwariowana. Książka opowiada o chłopcu, który pokazuje swój pamiętnik. Krótko opisuje dni. Treść jest zrozumiała. Śmieszy mnie mama czyli mamiszon. Polecam.

Niby minęło tylko osiem lat od czasu wydania tej książki, a tak bardzo zmieniły się czasy, że wydaje się jakby autorka opisywała zupełnie inną epokę. I dzieci się zmieniły. I ich zainteresowania. Dzieciństwo Miziołka bardziej przypomina moje niż moich dzieci. Brak telefonów komórkowych i ich wszędobylstwa, gier komputerowych i facebooka. Za to są wygłupy na lekcjach, pierwsza miłość, obóz z nocowaniem pod namiotem, telegramy. Jest zabawnie, czasami zaskakująco. Można się zastanawiać, jak to się stało, że nastolatek tak ładnie i składnie pisze pamiętnik, a nie potrafi ułożyć słowa w scrabble zgodnie z wymogami ortografii, ale to czepialstwo zwykłe jest. Miła, przyjemna lekturka. Ot, tyle i niewiele więcej.

Niby minęło tylko osiem lat od czasu wydania tej książki, a tak bardzo zmieniły się czasy, że wydaje się jakby autorka opisywała zupełnie inną epokę. I dzieci się zmieniły. I ich zainteresowania. Dzieciństwo Miziołka bardziej przypomina moje niż moich dzieci. Brak telefonów komórkowych i ich wszędobylstwa, gier komputerowych i facebooka. Za to są wygłupy na lekcjach,...

Bardzo humorystyczna i ciekawa książka. Spodobała mi się forma dziennika. Jest to przyjemna odmiana od zwykłego tekstu pisanego prozą. Powoduje uśmiech na twarzy

Bardzo humorystyczna i ciekawa książka. Spodobała mi się forma dziennika. Jest to przyjemna odmiana od zwykłego tekstu pisanego prozą. Powoduje uśmiech na twarzy

Fragmenty z podręcznika do polskiego zaciekawiły mnie do tego stopnia, żeby sięgnąć po całość. Po latach stwierdzam, że książka cały czas zachowuje swój urok i czytelnik tylko żałuje, jest jest to tylko rok z życia rodziny Miziołków. Wszyscy są tam tak bardzo swojacy i uroczy, że aż ma się ochotę zamieszkać w Warszawie w latach 80-90. Jeden minus za brak odpowiedzi, jak naprawdę ma na imię Miziołek.

Fragmenty z podręcznika do polskiego zaciekawiły mnie do tego stopnia, żeby sięgnąć po całość. Po latach stwierdzam, że książka cały czas zachowuje swój urok i czytelnik tylko żałuje, jest jest to tylko rok z życia rodziny Miziołków. Wszyscy są tam tak bardzo swojacy i uroczy, że aż ma się ochotę zamieszkać w Warszawie w latach 80-90. Jeden minus za brak odpowiedzi, jak...

„Dynastia Miziołków” to seria powieści - teoretycznie dla dzieci, ale zapewniam, że każdego rozbawi - nawet ponuraka!! 😜
Napisana jest w formie dziennika, dziennika szczególnego, bo niby językiem dziecka, a przecież ten język należy do Pani Joanny Olech, pisarki fantastycznej, z wielkim humoru, ciepłej i mądrej osoby...
W dodatku autorka jest też ilustratorką tej pozycji.

Mam nadzieję, że ktoś wpadnie wreszcie na pomysł dodruku serii, bo na pewno każdy ma już mocno zniszczone, zaczytane egzemplarze, a i nowi czytelnicy powinni książki z serii Miziołków POZNAĆ!!!!

Bohaterowie serii :
♡ Kiciuś Mamiszona (mama),
♡ Mordka Papiszona (tata),
♡ Straszydło Kaszydła (siostra),
♡ Dręczyciel Małego Potwora (brat),
♡ Posiadacz Ogryzka (kumpel),
♡ Fumfel Piromana (kumpel),
♡ Koleżanka Fify,
♡ Niewinna ofiara pani Barszcz
i wiele innych 😁

Polecam serdecznie, wyborna lektura!

„Dynastia Miziołków” to seria powieści - teoretycznie dla dzieci, ale zapewniam, że każdego rozbawi - nawet ponuraka!! 😜
Napisana jest w formie dziennika, dziennika szczególnego, bo niby językiem dziecka, a przecież ten język należy do Pani Joanny Olech, pisarki fantastycznej, z wielkim humoru, ciepłej i mądrej osoby...
W dodatku autorka jest też ilustratorką tej...

Chyba nigdy nie miałam okazji przeczytać tej świetnej książeczki, a tytuł chodził mi po głowie od dawna. Z ogromną przyjemnością w te ostatnie letnie dni wysłuchałam audiobooka mistrzowsko zinterpretowanego przez Artura Barcisia, którego też uwielbiam od zawsze. Oby rodzice czytali dzieciom takie książki.

Chyba nigdy nie miałam okazji przeczytać tej świetnej książeczki, a tytuł chodził mi po głowie od dawna. Z ogromną przyjemnością w te ostatnie letnie dni wysłuchałam audiobooka mistrzowsko zinterpretowanego przez Artura Barcisia, którego też uwielbiam od zawsze. Oby rodzice czytali dzieciom takie książki.

Jedna z moich ulubionych książek z dzieciństwa. Zaczytana praktycznie na śmierć, do tego stopnia, że wymagała wizyty u introligatora. Teraz wróciłam do niej z wielką przyjemnością, czytam ją swoim dzieciom które też ją uwielbiają.

Jedna z moich ulubionych książek z dzieciństwa. Zaczytana praktycznie na śmierć, do tego stopnia, że wymagała wizyty u introligatora. Teraz wróciłam do niej z wielką przyjemnością, czytam ją swoim dzieciom które też ją uwielbiają.