Tytuł książki każe sądzić, że przed małym czytelnikiem otworzy się świat francuskich tradycji i zwyczajów, ale niestety – znajduje on jedynie garść skojarzeń i kilka ogólników. Niektóre wątki wydają się zgubione i niedopracowane, inne jakby wyrwane z kontekstu. Domyślam się, że bajka ma pokazywać różnorodność świata, a zarazem podkreślać podobieństwa między ludźmi i kulturami, ale czyni to na tyle nieporadnie, że trudno mówić tu o jakimkolwiek przesłaniu.

Konstrukcja książeczki również pozostawia wiele do życzenia. Zamiast rozwijającej się stopniowo fabuły i wyraźnego zakończenia, mamy do czynienia z krótkimi tekstami o dość chaotycznym układzie i luźno powiązanej treści. Brak im spójności, odpowiednich proporcji i językowej gracji, które uczyniłyby lekturę przyjemną i wciągającą. Ciężko skoncentrować się na tak przedstawionej historii i poddać nastrojowi bajki.

-----------------------------------------
Cała recenzja: http://opetaniczytaniem.pl/recenzje/zwyczaje-dzieci-francuskich-marcin-golabek-novae-res-2013.html

Tytuł książki każe sądzić, że przed małym czytelnikiem otworzy się świat francuskich tradycji i zwyczajów, ale niestety – znajduje on jedynie garść skojarzeń i kilka ogólników. Niektóre wątki wydają się zgubione i niedopracowane, inne jakby wyrwane z kontekstu. Domyślam się, że bajka ma pokazywać różnorodność świata, a zarazem podkreślać podobieństwa między ludźmi i...

Bajki - któż z nas ich nie lubi, piękne, kolorowe, wprowadzają dzieci w inny świat. Bawią, uczą, umilają czas naszym pociechą. Jednak nie wszystkie dzieci są takie same, i nie wszystkie bajki są dla dzieci w tym samym wieku, dlatego Warsztat Pisarski NIC tworzy książki przy współpracy biblioterapeuty oaz psychologa dziecięcego.

„Zwyczaje dzieci francuskich” to bardzo ciepła i mądra bajka, która przedstawia nam nowy nieznany świat – świat dzieci francuskich. Choć nie różni się on aż tak bardzo od naszego, to jednak dzięki Różą możemy nieco więcej dowiedzieć się o Francji i jej mieszkańcach.

„Czy ciekawi Was Francja? Czy lubicie dalekie podróże?
Czy wiecie, że róże potrafią rozmawiać?”

Z książki możemy dowiedzieć się gdzie znajduje się Francja, jaki ma kształt, jakiego koloru jest flaga. Dlaczego dzieci francuskie tak lubią czekoladę, kim jest pan Eiffel. Jednak przede wszystkim możemy dowiedzieć się, że bez różnicy skąd pochodzimy i gdzie mieszkamy, to wszyscy jesteśmy tacy sami, wszystkie dzieci są takie same.

„Zwyczaje dzieci francuskich” to idealna książka dla dzieci wkraczających w wiek szkolny, które ciekawe świata, mogą poznać jego kawałek. Książka napisana bardzo prostym a zarazem bardzo plastycznym językiem, wprowadza dzieci w nową, nieznaną rzeczywistość. To świetna książka, która zdecydowanie pobudza wyobraźnię naszych maluszków, uczy i uprzyjemnia czas!

Bajki - któż z nas ich nie lubi, piękne, kolorowe, wprowadzają dzieci w inny świat. Bawią, uczą, umilają czas naszym pociechą. Jednak nie wszystkie dzieci są takie same, i nie wszystkie bajki są dla dzieci w tym samym wieku, dlatego Warsztat Pisarski NIC tworzy książki przy współpracy biblioterapeuty oaz psychologa dziecięcego.

„Zwyczaje dzieci francuskich” to bardzo...

Dzieci i dorośli w jednym stali domku. Dorośli na dole a dzieci na górze. I rzec by można, że światy ich w zasadzie są sobie podobne, lecz myli się bardzo i bardzo jest w błędzie ten, kto tak twierdzi, gdyż dzieci ... Bo dzieci zawsze wiedzą więcej. I widzą więcej i czują więcej. Bo dzieci znają mowę kwiatów, zwierząt a nawet z muchą porozmawiają jak trzeba ... i nie trzeba. Tak z muchą! Tak jak pewien Czarek, któremu "Zwyczaje dzieci francuskich" są dedykowane.

Świat jest niezwykły i tę niezwykłość w pełni są w stanie odkryć i doświadczyć wszystkie dzieci, z całego okrągłego świata ... i zaledwie garść dorosłych, którzy nie zatracili ten niezwykłej dziecięcej zdolności widzenia i słyszenia więcej i wyraźniej. Takim właśnie niezwykłym dorosłym jest narrator książki "Zwyczaje dzieci francuskich". On potrafi rozmawiać z kwiatami: różami, fiołkami a nawet dyniami i magnoliami. A dzięki Czarkowi nawet z muchą wymieni kilka grzecznościowych zwrotów.

"Piszę dla Was książkę z bardzo prostego powodu. Wiem, że Wy również potraficie rozmawiać z przedmiotami, których dorośli zwykli nawet nie widzieć, zauważać lub słyszeć."

W ogrodzie swej ciotki narrator spotyka zakochane w sobie francuskie róże. Róże jednak bacznie obserwują świat i mają wiele o nim do powiedzenia. A że lubią rozmawiać, chętnie dzielą się swymi obserwacjami i przemyśleniami. Tak oto zaczyna się opowieść o Francji, jej historii, kulturze i najważniejsze - małych francuskich mieszkańcach i ich zwyczajach.

"Dowiedziałem się, że francuskie dzieci są z gruntu podobne do wszystkich innych. Wszystkie dzieci są od siebie przecież różne, a bycie dzieckiem francuskim jest tak samo szczególne jak bycie Wami."

"Zwyczaje dzieci francuskich" to mądra i ciekawa książka przygotowana przez Warsztat Bajkopisarski NIC. Powstała ona przy współpracy z psychologiem dziecięcym i biblioterapeutą. To ciepła opowieść o świecie widzianym oczami dziecka, tak jak one go odbierają i odczuwają. Nie ma tu miejsca na zawiłą fabułę i pouczające morały. Książka ma za zadanie pokazać dzieciom otaczający je świat, jego różnorodność i barwność. Wszystko to zawarte jest w zwartej i prostej do przyswojenia młodemu czytelnikowi formie. Całość dopełniają piękne, barwne ilustracje autorstwa Olgi Karczewskiej.

Lektura "Zwyczajów dzieci francuskich" bardzo mnie zaskoczyła, lecz zaskoczyła niezmiernie pozytywnie. Poczułam się jak dziecko. Odnalazłam je na nowo w sobie. I się uśmiechnęłam. Gdy mój synek trochę podrośnie zamierzam powrócić do tej książki i raz jeszcze wraz z nim do ogrodu pełnego francuskich róż i snutych przez bajkopisarza opowieści.

Dzieci i dorośli w jednym stali domku. Dorośli na dole a dzieci na górze. I rzec by można, że światy ich w zasadzie są sobie podobne, lecz myli się bardzo i bardzo jest w błędzie ten, kto tak twierdzi, gdyż dzieci ... Bo dzieci zawsze wiedzą więcej. I widzą więcej i czują więcej. Bo dzieci znają mowę kwiatów, zwierząt a nawet z muchą porozmawiają jak trzeba ... i nie...

Niespotykana to bajka, ponieważ narrator zwracając się do dzieci tłumaczy im jaka jest różnica między światem dorosłych a małego człowieka.
Na wstępie informuje,że każde dziecko słyszy kwiaty, one jedyne maja taką zdolność porozumiewania się z roślinami. Dlatego też wykorzystuje swój pobyt w odwiedzinach, mieszkającej we Francji ciotki, by nawiązać kontakt rosnącymi w jej ogrodzie różami.
Mężczyzna chce dowiedzieć się jak najwięcej na temat dzieci francuskich, różnicy w ich wychowaniu, zabaw oraz innych ciekawostek.
Przez cały czas mając dobry kontakt z najmłodszym czytelnikiem czytelnikiem.


"Przechodzę do rzeczy. Chciałbym Wam podać jeszcze kilka ważnych informacji. Po pierwsze: potrafię rozmawiać z kwiatami
( jak już wspomniałem); po drugie: usłyszałem usłyszałem rozmowę Róż, gdy wyszedłem z porannej wizyty u cioci do ogrodu i z przyjemnością dołączyłem do pogawędki; po trzecie: Róże mówiły o zwyczajach dzieci francuskich i o Francji."


Zagłębiając się w bajkę autor nakreśla w prosty sposób państwo Francuskie, gdzie się znajduje, jaki ma kształt oraz, przygraniczne kraje. Oczywiście styl pisania, zwroty są przystępne dla małego odbiorcy. Forma wygląda jak opowiadanie. Możemy dowiedzieć się wielu ciekawostek związanych z tym pięknym miejscem.
Dodatkowym atutem są kolorowe ilustracje, nawiązujące do omawianego przez autora tematu.
Dziecko ma możliwość odpoczynku podczas oglądania obrazków, dobrym pomysłem było wyjaśnienie symboli kolorów na fladze, poprzez odpowiednie wprowadzenie.

"Niebieski jest bajką o francuskim niebie i kolorach mórz, które otaczają Francję. Mówi ona bardzo wyraźnie i dokładnie o niezapominajkach pól Owernii (takiej krainy, najbardziej niebieskiej)."


Książeczka jest w sam raz dla dzieci, nauczania wczesnoszkolnego, ponieważ może się nauczyć wielu pożytecznych rzeczy, które z pewnością przydadzą się na lekcjach przyrody bądź konkursach szkolnych.
Z czystym sumieniem mogę stwierdzić,że Pan Marcin Gołąbek stworzył mądrą, pouczającą bajkę. Przyjemnie się czytało,nawet mnie, osobie dorosłej, już niestety pozbawionej tak barwnej wyobraźni, jaką mogą poszczycić się dzieciaczki. Świetną sprawą jest komunikacja z dzieckiem, daje wrażenie, iż autor siedzi po drugiej stronie kartek i nam opowiada. Zdecydowanie polecam, można śmiało nabyć dla swoich pociech.

Niespotykana to bajka, ponieważ narrator zwracając się do dzieci tłumaczy im jaka jest różnica między światem dorosłych a małego człowieka.
Na wstępie informuje,że każde dziecko słyszy kwiaty, one jedyne maja taką zdolność porozumiewania się z roślinami. Dlatego też wykorzystuje swój pobyt w odwiedzinach, mieszkającej we Francji ciotki, by nawiązać kontakt rosnącymi w jej...

http://markietanka-mojeksiazki.blogspot.com/2013/07/zwyczaje-dzieci-francuskich-marcin.html

http://markietanka-mojeksiazki.blogspot.com/2013/07/zwyczaje-dzieci-francuskich-marcin.html