Przebudzenia

Robi wrażenie - ciężko powiedzieć, czy dobre czy złe, bo to, czego można się dowiedzieć na temat zachowań ludzkiego organizmu jest wprost nie do uwierzenia. Książka, mimo iż jest autorstwa lekarza, jest napisana w miarę przystępnie i zrozumiale, zwłaszcza same "Przebudzenia", które zajmują jedynie ok. 160 stron. Ta część opisuje konkretne przypadki osób, którzy zmagali się z tzw. parkinsonizmem postencefalitycznym i te rozdziały są najbardziej przejmujące i szokujące. Poza samymi historiami pacjentów, książka zawiera jeszcze dość obszerny wstęp, który właściwie można by pominąć. Ale według mnie warto skupić uwagę, nawet wspomóc się Googlami (ze względu na dużą liczbę terminów medycznych), żeby lepiej zrozumieć, z czym dokładnie zmierzali się przez całe dziesięciolecia postecnefalitycy.
Całość, czyli wstępy, historie ludzi i różne dodatki pokazują, jak, skomplikowaną i nieodgadnioną, mimo szybkiego postępu w medycynie, pozostaje człowiek- jedna choroba, jeden lek, a jak różnorakie mogą być objawy i reakcje na dawkowanie jednej substancji.

Robi wrażenie - ciężko powiedzieć, czy dobre czy złe, bo to, czego można się dowiedzieć na temat zachowań ludzkiego organizmu jest wprost nie do uwierzenia. Książka, mimo iż jest autorstwa lekarza, jest napisana w miarę przystępnie i zrozumiale, zwłaszcza same "Przebudzenia", które zajmują jedynie ok. 160 stron. Ta część opisuje konkretne przypadki osób, którzy zmagali się...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Piękna książka.

Piękna książka.

Pokaż mimo to

Książka ciężka w odbiorze. Trochę się z nią umeczylam... Ogólną ocenę zaniza styl, jest to suchy, medyczny tekst, do tego ostatnie 100 stron to przypisy i rozwinięcie do tekstu właściwego, co powoduje nieustanne kartkowanie... Aczkolwiek z drugiej strony były ciekawe fragmenty. Przerażające jest też to, że choroba nie jest zupełną przeszłością, po latach nadal były notowane pojedyncze przypadki co sprawia (w książce dokładniej objasnione), że po raz drugi może nas dotknąć ta straszna epidemia...

Książka ciężka w odbiorze. Trochę się z nią umeczylam... Ogólną ocenę zaniza styl, jest to suchy, medyczny tekst, do tego ostatnie 100 stron to przypisy i rozwinięcie do tekstu właściwego, co powoduje nieustanne kartkowanie... Aczkolwiek z drugiej strony były ciekawe fragmenty. Przerażające jest też to, że choroba nie jest zupełną przeszłością, po latach nadal były notowane...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Czytając pierwszą część książki miałam z tyłu głowy: "Tylko dawka czyni, że dana substancja nie jest trucizną", jednak w części, w której Sacks tłumaczył kolejne aspekty leczenia l-dopą, zdałam sobie sprawę, że ludzkiego mózgu nie da się stawić w ramy dawki, a l-dopa w żadnym wypadku nie była trucizną. Książka niezwykle ciekawa, jednak język, którym była napisana sprawił mi niemałą trudność, mimo że nie jestem laikiem w dziedzinie neurologii. Oliver Sacks po raz kolejny ukazał się czytelnikowi jako człowiek renesansu, prawdziwy humanista, dla którego oprócz nauki, liczy się przede wszystkim cłowiek. Za każdym razem, czytając Sacksa odnoszę wrażenie, że obecnie jest coraz mniej lekarzy prawdziwie kochających całe piękno otaczającego świata i tak wszechstronnie uprawiających rzemiosło-sztukę, jaką jest medycyna.

Czytając pierwszą część książki miałam z tyłu głowy: "Tylko dawka czyni, że dana substancja nie jest trucizną", jednak w części, w której Sacks tłumaczył kolejne aspekty leczenia l-dopą, zdałam sobie sprawę, że ludzkiego mózgu nie da się stawić w ramy dawki, a l-dopa w żadnym wypadku nie była trucizną. Książka niezwykle ciekawa, jednak język, którym była napisana sprawił mi...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Sacks po raz kolejny nie zawiódł moich oczekiwań. Nie, żeby były jakoś specjalnie wysokie. Znam tego autora zarówno z autopsji, jak i ze słyszenia. Podoba mi się jego lekki styl, przeplatanie naukowych teorii wraz z życiowymi prawdami, których naocznym świadkiem był sam autor.
"Przebudzenia" to książka zarówno dla psychologów, neurobiologów, jak i osób zupełnie niezwiązanych z dziedzinami nauki, mającymi cokolwiek wspólnego z ludzkim mózgiem. Autor świadomie ukazał w książce znaczenie, jakie posiadają relacje międzyludzkie oraz wpływ innych osób na nasze zdrowie. Niejednokrotnie to właśnie otaczające nas osoby oraz ich stosunek do nas mogą okazać się zbawiennym i potrzebnym lekiem.
Z pewnością sięgnę po pozostałe książki Sacksa. Polecam. :)

Sacks po raz kolejny nie zawiódł moich oczekiwań. Nie, żeby były jakoś specjalnie wysokie. Znam tego autora zarówno z autopsji, jak i ze słyszenia. Podoba mi się jego lekki styl, przeplatanie naukowych teorii wraz z życiowymi prawdami, których naocznym świadkiem był sam autor.
"Przebudzenia" to książka zarówno dla psychologów, neurobiologów, jak i osób zupełnie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Dawno temu przeczytale o tej ksiazce ze jest fatalnie przetlumaczona. I jakos to utkwilo mi w glowie i powodowalo ze nie chcialem jej czytac. Jednak bedac w ksiegarni skusila mnie atrakcyjan cena.
Musze powiedziec ze bylem zaskoczony jak dobrze sie to czyta po mimo ciezkiego tematu jakim jest parkinson.Mam wrazenie ze pisal to lekarz ktory kocha to co robi i kochal swoich pacjentow.Teraz juz pewnie zadnen z nich nie zyje bo ksiazka dzieje sie na przelomie lat ok.1920-1980.Dostajemy szczegolowy opis objawow choroby ktora niszczy czlowieekowi zycie,po mimo terminow medycznych przez ksiazke przechodzi sie lotem blyskawicy.Bardzo uswiadamia,chyle czola przed ludzmi ktorzy przez takie dramaty przechodza oraz ich rodzinami.
Na podstawie ksiazki powstal tez film Przebudzenia-Awakenings.Nie ogladalem ale jesli ktos jest zainteresowany...

Dawno temu przeczytale o tej ksiazce ze jest fatalnie przetlumaczona. I jakos to utkwilo mi w glowie i powodowalo ze nie chcialem jej czytac. Jednak bedac w ksiegarni skusila mnie atrakcyjan cena.
Musze powiedziec ze bylem zaskoczony jak dobrze sie to czyta po mimo ciezkiego tematu jakim jest parkinson.Mam wrazenie ze pisal to lekarz ktory kocha to co robi i kochal swoich...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Historie pacjentów przebudzonych za pomocą L-DOPA z często nawet kilkunastoletniego letargu związanego z zapaleniem mózgu.

Najnowsze wydanie zawiera dodatkowe rozdziały i komentarze.
Treść świadectw O.Sacksa niezwykle ciekawa, książka jednakowoż trudna w czytaniu i monotoniczna.

Historie pacjentów przebudzonych za pomocą L-DOPA z często nawet kilkunastoletniego letargu związanego z zapaleniem mózgu.

Najnowsze wydanie zawiera dodatkowe rozdziały i komentarze.
Treść świadectw O.Sacksa niezwykle ciekawa, książka jednakowoż trudna w czytaniu i monotoniczna.

Pokaż mimo to

Książka z kategorii - warto wiedzieć.

Książka z kategorii - warto wiedzieć.

Pokaż mimo to

Ciężko jest mi tę książkę ocenić mianem "arcydzieło", "bardzo dobra", "wybitna", ponieważ są w niej opisane historie chorych umysłowo ludzi, a tego nie da się sklasyfikować. Oczywiście książka oscyluje pomiędzy tymi trzema określeniami, jednak nie ocenię jej za pomocą gwiazdek.

Jako na osobie wrażliwej, wywiera ona bardzo mocne wrażenie. Nie chciałabym jej czytać jeszcze raz, gdyż zbyt mocno utożsamiałam się z bohaterami i ich historią, jednakże wcale nie żałuję tej lektury.
Uczy ona dużej pokory do życia i ukazuje, co tak naprawdę ważne jest dla człowieka, dzięki czemu możemy funkcjonować, nawet będąc w ciężkiej chorobie.
Wszystkim polecam, książka naprawdę jest warta przeczytania. Dla osobistego rozwoju.

Ciężko jest mi tę książkę ocenić mianem "arcydzieło", "bardzo dobra", "wybitna", ponieważ są w niej opisane historie chorych umysłowo ludzi, a tego nie da się sklasyfikować. Oczywiście książka oscyluje pomiędzy tymi trzema określeniami, jednak nie ocenię jej za pomocą gwiazdek.

Jako na osobie wrażliwej, wywiera ona bardzo mocne wrażenie. Nie chciałabym jej czytać jeszcze...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie wiem, co mnie podkusiło, żeby twórczość Sacksa zacząć poznawać od „Przebudzeń”, kiedy trzy inne tytuły uśmiechają się do mnie z domowej półki. Ale stało się i – niestety – żałuję mocno.
Oglądałem wstrząsający film fabularny z Robertem De Niro z 1990 roku, który powstał na kanwie książki. To rzadkość, żeby film fabularny powstał… nawet nie na podstawie popularnonaukowego, ale praktycznie naukowego tekstu. Niestety o samej książce nie mogę wypowiedzieć się w superlatywach. Owszem, tematyka jest frapująca, przed czytelnikiem stawia liczne pytania dotyczące kondycji ludzkiego umysłu, etyki, filozofii… Jest jednak suchym, klinicznym zapisem faktów. Praktycznie brakuje jakiegokolwiek wprowadzenia, które pomogłoby niewtajemniczonemu czytelnikowi przebrnąć przez tekst właściwy. Niemal połowa to zapis kliniczny historii pacjentów z chorobą Parkinsona i ich skutków podawania im l-dopy. Tekst naszpikowany jest neurologicznym żargonem, co nawet dla osób, dla których terminologia medyczna nie jest obca, może sprawiać spore kłopoty w lekturze. Podejrzewam też, że na końcowy efekt spory wpływ miało również to, że autor wielokrotnie przy nowych wydaniach (oryginalnych) tekst przeredagowywał. Nie wpłynęło to pozytywnie na płynność wywodu. Trudno z resztą tutaj mówić o jakiejś narracji. Sacks pisał „Przebudzenia” przede wszystkim dla lekarzy i to lekarzy zajmujących się chorobami neurodegradacyjnymi, a nie dla laików. Szczerze mówiąc, gdybym faktycznie był zainteresowany chorobą Parkinsona, wolałbym zapoznać się z jakimś dobrym podręcznikiem medycznym o neuropatologii. U Sacksa dużo jest obserwacji pacjentów, ale praktycznie nie ma nic na temat mechanizmu działania dopaminy, mechanizmów biochemicznych i neurologicznych na które działa l-dopa. Dużo „co” , ale mało „dlaczego” i w „jaki sposób”, czego oczekiwałbym po dobrej książce popularnonaukowej. Gdybym nie przeglądał innych tytułów autora, lektura „Przebudzeń” odstraszyła by mnie od Sacksa na zawsze. Doceniam więc doniosłość obserwacji lekarskich i osiągnięcia, jakie Sacks poczynił, niewątpliwie książka w swojej kategorii może być uznana za wybitną czy doniosłą, ale jej lektura, niezależnie od powagi czy drastyczności tematu, powinna sprawiać pewną przyjemność przy lekturze. W moim przypadku lektura była zdecydowanie męcząca.
Tylko dla bardzo wytrwałych i ambitnych!

Nie wiem, co mnie podkusiło, żeby twórczość Sacksa zacząć poznawać od „Przebudzeń”, kiedy trzy inne tytuły uśmiechają się do mnie z domowej półki. Ale stało się i – niestety – żałuję mocno.
Oglądałem wstrząsający film fabularny z Robertem De Niro z 1990 roku, który powstał na kanwie książki. To rzadkość, żeby film fabularny powstał… nawet nie na podstawie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to