Henryk Wieja napisał książkę, przez którą przechodziłam z wielkim trudem. Nie dlatego, że jest nudna, bo jest wręcz odwrotnie. Nie dlatego też, że pisana jest mało przystępnie i nieżyciowo. Czytałam ją z przekonaniem, że to co pisze autor jest prawdą. Jednak ta prawda jest trudna, czasem bolesna, innym razem wydaje się niemożliwa do osiągnięcia. A jednak są tacy ojcowie, którym się udaje. Jak?

Henryk Wieja pisze jako ojciec, lekarz, terapeuta. Bardzo życiowo, bardzo wprost. Miałam wrażenie, że jego rozważania dotykają nie tylko spraw psychiki, ale również ciała i duszy. Autor jest lekarzem medycyny, autorem wielu publikacji, mówcą i wykładowcą. Jest promotorem zdrowego stylu życia i uczy jak żyć twórczo, blisko siebie, drugiego człowieka i Boga. Czuje się to czytając Moc błogosławieństwa ojca.

Autor zaczyna swoje rozważania od koncepcji ojcostwa, wpływu ojca na rozwój dziecka. Powołuje się tutaj na swoje doświadczenie zawodowe i wiele obserwacji. Bardzo mnie tym do siebie przekonał…

Bardzo praktycznie podjął również temat miłości ojca poprzez konkretne wskazówki w sposobie wyrażania miłości dziecku. Wytłumaczył jak ważny jest kontakt wzrokowy, fizyczny, ukierunkowana uwaga i właściwa dyscyplina.

Błogosławieństwo – sprawa ważna, wręcz zaznaczona w tytule. Znajdziemy ją w środku publikacji – ponownie w sposób bardzo prosty, praktyczny, zachęcający. I wymagający – od ojców i tych, którzy stają się nimi dla innych.

"Tak wiele dzisiaj cierpienia i zagubienia, tak mało szczęścia, powodzenia i obfitości w życiu, ponieważ ojcowie przestali błogosławić swoje dzieci, które z desperacją tego błogosławieństwa potrzebują." str. 51

Czym jest autorytet i ochrona ojca? Dlaczego jest tak bardzo potrzebna? Czy autorytety we współczesnym świecie w ogóle jeszcze istnieją?

Urzekł mnie rozdział o obecności i zachęcie. Henryk Wieja ujął tutaj to co jest najważniejsze w spędzaniu czasu z dziećmi: poczucie bliskości, budowanie przyjaźni, umiejętność słuchania, nazywanie swoich uczuć, słuchanie z empatią, obecność, dyscyplina, podejmowanie mądrych decyzji. Bardzo kompetentnie, fachowo, naukowo pisze o tym, kim powinien być ojciec na różnych etapach rozwoju dziecka (np. pomiędzy pierwszym i trzecim rokiem życia to tata jest tym, który buduje w dziecku poczucie wartości).

Trzy ostatnie rozdziały czytałam najdłużej… Po kawałku, by przyswajać to, co czytam.

Duchowe ojcostwo – autor powołując się na Pismo Święte mówi o duchowym przywództwie i tym do czego Bóg powołuje ojców. Wspomina o przekazywaniu wiedzy i doświadczenia, wsparciu i inspiracji, duchowym rodzicielstwie, sercu ojca.

"Bo każde dziecko pragnie, żeby tato był obecny, chronił je i był z niego dumny. Każde dziecko chce usłyszeć pochwałę od ojca. (…) Każde dziecko potrzebuje, jak życiodajnego tlenu, usłyszeć słowa taty: synu, córko, jestem z ciebie dumny." str. 87

Pojednanie i przebaczenie – dogłębnie, prosto, szczerze o temacie trudnym, ale bardzo ważnym. Jak przebaczyć? Jak dążyć do uleczenia ducha, duszy i ciała? Dlaczego jest to tak istotne? Czym skutkuje brak przebaczenia? Co dzieje się, gdy w życiu człowieka objawia się moc Chrystusa – czy On może zagoić rany, które ciągle jątrzą? Co daje nową jakość życia?

Uleczone serca – słowa bardzo potrzebne, szczególnie tym ojcom, którzy czują, że nie są idealni w swym powołaniu. Kto może pomóc zranionemu mężczyźnie? Jak zwrócić swoje serce w stronę Boga, tak by zaczęło tętnić życiem?

Mimo, że publikacja wygląda niepozornie – mała, ok.100 stronicowa pozycja, to zawiera w sobie głębie. Cieszę się, że trafiłam na tę lekturę – jako kobieta, żona, matka, córka, terapeutka.

Bardzo polecam tę lekturę nie tylko ojcom. Zachęcam do lektury dzieci poranione. Polecam kobietom, które chcą pomóc dojrzeć swym mężom do pełni ojcostwa. Polecam każdemu, kto czuje, że moc błogosławieństwa ojca jeszcze w nim nie urosła w pełni.

https://niezawodnanadzieja.blog.deon.pl

Henryk Wieja napisał książkę, przez którą przechodziłam z wielkim trudem. Nie dlatego, że jest nudna, bo jest wręcz odwrotnie. Nie dlatego też, że pisana jest mało przystępnie i nieżyciowo. Czytałam ją z przekonaniem, że to co pisze autor jest prawdą. Jednak ta prawda jest trudna, czasem bolesna, innym razem wydaje się niemożliwa do osiągnięcia. A jednak są tacy ojcowie,...

warto warto i jeszcze raz warto przeczytać. świetna.

warto warto i jeszcze raz warto przeczytać. świetna.