Autorka stawia tezę, że problem świadomości oraz samoświadomości nie pojawił się w centrum zainteresowań filozoficznych dopiero u Kartezjusza, lecz o wiele wcześniej. Praca składa się z części systematycznej i części historycznej. W pierwszej omówione są najważniejsze problemy filozofii świadomości i samoświadomości oraz różne modele ich rozwiązań, między innymi program redukcji tego, co psychiczne, do tego, co fizyczne, model odnoszenia się do siebie samego, model relacyjny oraz model przepływu świadomości. W drugiej części rozprawy przedstawiona zostaje historia filozofii świadomości i samoświadomości od starożytności do współczesności.

Podobnie jak dyskurs filozoficzny, który na końcu dochodzi do punktu wyjścia i dzięki temu staje się bogatszy w wiedzę, nawet gdy nie osiągnął żadnego definitywnego wyniku, tak również dyskurs, który toczy jak dotąd teoria świadomości, przynosi pogląd na przyczyny niepowodzeń, a dzięki temu umożliwia przyjęcie lepszych założeń, które być może pozwolą znaleźć ten jeden adekwatny i spójny w sobie opis podstawowego stanu rzeczy jakim jest "świadomość". O ile to w ogóle możliwe. (Prof. Karen Gloy)