Czwarty już tom cyklu WOJOWNIK RZYMU za mną . Kolejna misja Balisty na wschodzie imperium . Mimo swoich zasług dla Cesarstwa Rzymskiego i samego cesarza Balista zostaje wysłany w misji umocnienia sojuszy na kresach rzymskich . Ci sami wrogowie , ci sami przyjaciele trochę inne realia. Dobrze poprowadzona akcja , bez zbędnej fanfonady . Autor ma plan powieści i realizuje go konsekwentnie . Dla mnie jako fana powieści historycznych o Imperium Rzymskim , bardzo dobra

Czwarty już tom cyklu WOJOWNIK RZYMU za mną . Kolejna misja Balisty na wschodzie imperium . Mimo swoich zasług dla Cesarstwa Rzymskiego i samego cesarza Balista zostaje wysłany w misji umocnienia sojuszy na kresach rzymskich . Ci sami wrogowie , ci sami przyjaciele trochę inne realia. Dobrze poprowadzona akcja , bez zbędnej fanfonady . Autor ma plan powieści i realizuje go...

Po raz kolejny Harry Sidebottom utwierdził mnie w przekonaniu, że jest jednym z najlepszych współczesnych pisarzy batalistycznych. W dodatku Balista to bohater nietuzinkowy, wymykający się jednoznacznej kategoryzacji. Autor nie omieszkał uwiarygodnić swojego wyobrażenia starożytności przez liczne odesłania do filozofii i literatury. Nic w tym zresztą dziwnego, skoro prócz powieściopisarstwa Sidebottom trudni się wykładaniem historii starożytnej w Oksfordzie oraz jest autorem prac naukowych na ten temat. Między jego powieściami a utworami takiego choćby Bena Kane'a zionie niewyobrażalna wręcz przepaść klasy, stylu, wiarygodności. Parnicki to wprawdzie jeszcze nie jest, ale i tak zaliczam Sidebottoma do intelektualnej ekstraklasy wśród autorów popularnych powieści z czasów rzymskich. Stanowczo i zdecydowanie polecam!!!

Po raz kolejny Harry Sidebottom utwierdził mnie w przekonaniu, że jest jednym z najlepszych współczesnych pisarzy batalistycznych. W dodatku Balista to bohater nietuzinkowy, wymykający się jednoznacznej kategoryzacji. Autor nie omieszkał uwiarygodnić swojego wyobrażenia starożytności przez liczne odesłania do filozofii i literatury. Nic w tym zresztą dziwnego, skoro prócz...

Mówiąc kolokwialnie: to samo przez to samo. Poczułem ulgę na myśl o tym, że ów cykl już się dla mnie skończył.

Mówiąc kolokwialnie: to samo przez to samo. Poczułem ulgę na myśl o tym, że ów cykl już się dla mnie skończył.

Jak burza idę zaliczając kolejne tomy.Tym razem,jednak było troszkę gorzej.
Niestety.Akcja,raczej siadała.Parę momentów,gdzie sięgali po broń.A resztą,to były przemyślenia Balisty.
Raczej nie była to zbyt miła książka.
Samych Gotów,też tak sobie.
Na pewien plus,to poznałem obyczaje ludów kaukaskich.

Jak burza idę zaliczając kolejne tomy.Tym razem,jednak było troszkę gorzej.
Niestety.Akcja,raczej siadała.Parę momentów,gdzie sięgali po broń.A resztą,to były przemyślenia Balisty.
Raczej nie była to zbyt miła książka.
Samych Gotów,też tak sobie.
Na pewien plus,to poznałem obyczaje ludów kaukaskich.

Podchodząc do kolejnej książki z cyklu "Wojownik Rzymu", po cichu liczyłem, że nawiąże ona do najlepszej, moim zdaniem, części pierwszej ("Ogień na Wschodzie"). Niestety, tak się nie stało. Nie oznacza to, że "Wrota Kaspijskie" to zła książka. Ma ona "momenty". Należy przede wszystkim w tym miejscu wspomnieć fragmenty opisujące walki, które pozwoliły przypomnieć sobie najlepsze epizody z "Ognia na Wschodzie". Było ich jednak za mało. Przychylę się do wcześniejszych opinii, iż na plus należy zaliczyć miejsce akcji znacznej części książki czyli rejon Kaukazu oraz opisy tej lokacji.

Jak dla mnie dużym minusem było oddanie, miejscami, roli narratora
w ręce nowego sekretarza Balisty, Hippostoosa. Jego przydługie opisy, przemyślenia i rozważania nad fizjonomiką były dość męczące i zaburzały całą akcję książki. Chciałbym również przychylić się do kolejnej opinii poprzedników, dotyczącej losów głównego bohatera. Ukształtowanie historii, w taki a nie inny sposób rzeczywiście pozwala nam przypuszczać jak historia Balisty potoczy się dalej, przez co seria może stracić na atrakcyjności, ale nie musi.

"Wrota Kaspijskie" jako lekturę można spokojnie polecić miłośnikom serii, natomiast dla pozostałych, w razie braku pomysłów na inne czytadła.

Podchodząc do kolejnej książki z cyklu "Wojownik Rzymu", po cichu liczyłem, że nawiąże ona do najlepszej, moim zdaniem, części pierwszej ("Ogień na Wschodzie"). Niestety, tak się nie stało. Nie oznacza to, że "Wrota Kaspijskie" to zła książka. Ma ona "momenty". Należy przede wszystkim w tym miejscu wspomnieć fragmenty opisujące walki, które pozwoliły przypomnieć sobie...

Balista opuszcza granice imperium, a jego "drużyna" jest znacznie mniejsza niż poprzednich częściach przez co fabuła traci "imperialny" rozmach. Dużym atutem książki jest, że poznajemy życie mieszkańców na pograniczu imperium, a także Kaukazu.

Balista opuszcza granice imperium, a jego "drużyna" jest znacznie mniejsza niż poprzednich częściach przez co fabuła traci "imperialny" rozmach. Dużym atutem książki jest, że poznajemy życie mieszkańców na pograniczu imperium, a także Kaukazu.

Generalnie spodziewam się czegoś więcej, sam nie wiem dokładnie czego. Po przeczytaniu 4 części przygód Balisty czuję pewien niedosyt.
Plusem książki jest to że dzieje się w krainach geograficznych nieczęsto występujących w powieściach historycznych i to w czasach głębokiego upadku imperium (coś nowego w publikacjach)
Minus tej części jest taki że można przewidzieć co będzie się działo dalej - w kolejnych tomach (swoją drogą Wojownik Rzymu miał składać się wyjściowo z 3 tomów, a obecnie wydano 5 - z tego 4 w Polsce).
Balista jako zabójca 3 w sumie cesarzy jest i będzie dla kolejnych cesarzy niewygodnym dowódcą. Sądzę że w kolejnych częściach zwiedzi resztę niespokojnego imperium i stoczy pewnie niejedną bitwę)
Polecam jako lekką lekturę, prosty i nieskomplikowany język.

Generalnie spodziewam się czegoś więcej, sam nie wiem dokładnie czego. Po przeczytaniu 4 części przygód Balisty czuję pewien niedosyt.
Plusem książki jest to że dzieje się w krainach geograficznych nieczęsto występujących w powieściach historycznych i to w czasach głębokiego upadku imperium (coś nowego w publikacjach)
Minus tej części jest taki że można przewidzieć co...

Oczekiwałem więcej od tej części. Przeczytane do końca dla zasady.

Oczekiwałem więcej od tej części. Przeczytane do końca dla zasady.