Trochę za mało konkretów, nieco rozmydlone, ale na pewno ważna pozycja dla zainteresowanych polsko-ukraińskimi demonami historii, zwłaszcza w obecnej dobie, kiedy każda wypowiedź "anty" jest traktowana jak podlizywanie się Rosji a "pro" jako bezkrytyczne wspieranie każdego, kto przeciw Rosji.

Trochę za mało konkretów, nieco rozmydlone, ale na pewno ważna pozycja dla zainteresowanych polsko-ukraińskimi demonami historii, zwłaszcza w obecnej dobie, kiedy każda wypowiedź "anty" jest traktowana jak podlizywanie się Rosji a "pro" jako bezkrytyczne wspieranie każdego, kto przeciw Rosji.

Książka Anny Strońskiej, "Dopóki milczy Ukraina" jest zapisem podróży autorki po Ukrainie, zarówno jeszcze w czasach sowieckich, jak i w latach 90-tych (pewne uzupełnienia pochodzą z pierwszych lat XXI wieku). Autorka opisuje w nich życie zwykłych ludzi w tym niepomyślnym dla tego państwa okresie.
Zdawać by się mogło, iż książka będzie znakomita - ze względu na fascynującą tematykę, lecz srogo się zawiodłem. Największą wadą książki jest stosunek autorki do samego państwa ukraińskiego oraz stosunek do Ukraińców na Kresach. Przez książkę przebija jej wrogość do środowisk ukraińskich, które funkcjonują na krańcach dzisiejszego państwa polskiego. Wyjaśnienie jest proste:autorka była związana z polskimi środowiskami kresowymi (które swoją drogą żyją przeszłością i prowadzą rewizjonistyczną politykę, nie mającą racji bytu w teraźniejszej sytuacji geopolitycznej) oraz pochodzi z Przemyśla. Mamy więc stałe podkreślanie zagrożenia ze strony nacjonalistów ukraińskich w Przemyślu,widzenie we wszystkich inicjatywach ukraińskich śladów UPA (o festiwalu kultury ukraińskiej w Przemyślu - s.80: "Oglądaliśmy folklor, folklor i jeszcze raz folklor w przeciętnym, amatorskim wydaniu. Prasa ukrywała co mogła i jak mogła,toteż i ukryła, że cerkiewny koncert w byłej grekokatolickiej świątyni na Zasaniu bardziej przypominał nabożeństwo żałobne ku czci ofiar akcji "Wisła" (sic!!!!). Znakomity argument. Albo pretensje do Centrum Badania Europy Środkowej i Wschodniej Petro Jacyka w Toronto (s.89-91),że nie ma tam książek polskich - tymczasem jest to instytut, który zajmuje się historią Ukrainy i Ukraińców, a nie innych narodowości.
Autorce brakuje ponadto warsztatu historyka, a podjęła się opisywania problemów (historia Ukrainy, historia UPA, "mordy wołyńskie" czy Akcja "Wisła"),które wymagają znakomitej i KRYTYCZNEJ znajomości istniejących źródeł i publikacji. Np. wychwalanie prac Poliszczuka, które są krytyczne wobec UPA, ale całkowicie bałamutne, jeśli chodzi o fakty; inny przykład - twierdzenie, że takie pozycje, jak "Łuny w Bieszczadach" czy "Ogniomistrz Kaleń", które są propagandowymi wizytówkami epoki minionej były prawdą, a są tymczasem zohydzane przez media publiczne. Inna bzdura (s.181) - jakoby metropolita Szeptycki witał wkraczających hitlerowców. Owszem, biskup list wystosował, ale nigdy nie witał Niemców we Lwowie - gdyby autorka znała ustalenia historiografii (a może jednak znała?),nie robiłaby takich błędów.
Albo zupełnie kuriozalny cytat (s.185) - "Ukraińcy emigrowali do PROTEKTORATU BOHEMIA-MORAVIA"-??? Nie mam pojęcia, skąd autorka to wzięła, ale czegoś takiego nigdy nie było. Protektorat Czech i Moraw - jedyna istniejąca nazwa.
Kwintesencją stosunku Strońskiej do Ukrainy jest zdanie zamykające książkę: "Zaistniało państwo, które odegra znaczną rolę w przyszłości. Nie założyłabym się, że korzystną dla Polski. Jeszcze się o to nie założę". Słowa te zostały napisane w 1997 roku. Po upływie tych kilkunastu lat można stwierdzić, iż autorka się myliła. Nie widać negatywnych działań Ukrainy w stosunku do Polski. Tak można napisać o Rosji.
Książka "Dopóki milczy Ukraina" jest książką słabą, z ogromną ilością błędów historycznych, niechęci do przedmiotu badań, poczuciem wyższości osoby z Polski nad osobami z Ukrainy. Odradzam czytanie - jest wiele innych prac, które znacznie lepiej oddają przeszłość i teraźniejszość terenów nad Dniestrem i Dnieprem, niż "Dopóki milczy Ukraina".

Książka Anny Strońskiej, "Dopóki milczy Ukraina" jest zapisem podróży autorki po Ukrainie, zarówno jeszcze w czasach sowieckich, jak i w latach 90-tych (pewne uzupełnienia pochodzą z pierwszych lat XXI wieku). Autorka opisuje w nich życie zwykłych ludzi w tym niepomyślnym dla tego państwa okresie.
Zdawać by się mogło, iż książka będzie znakomita - ze względu na fascynującą...