Jest to jeden z najwybitniejszych komiksów w ogóle.
O pięknym społecznym zrywie zwykłych biednych ludzi, który choć kończy się fiaskiem, daje podwaliny pod nową republikę, nową Francję, nową Europę.
I serce roście, że są pośród Komunardów i Polacy (m.in. Jarosław Dąbrowski, Walery Wróblewski, ale i Florian Trawiński, który choć w pełni utożsamiał się z ideałami Komuny Paryskiej, ponoć w ostatniej chwili sprzeciwił się panicznym rozkazom i ocalił Luwr przed spaleniem, wymieniając służące do tego celu beczki z naftą na beczki z wodą).
Niezwykła historia zwykłych ludzi.
Niech żyją! Cześć ich pamięci.

Jest to jeden z najwybitniejszych komiksów w ogóle.
O pięknym społecznym zrywie zwykłych biednych ludzi, który choć kończy się fiaskiem, daje podwaliny pod nową republikę, nową Francję, nową Europę.
I serce roście, że są pośród Komunardów i Polacy (m.in. Jarosław Dąbrowski, Walery Wróblewski, ale i Florian Trawiński, który choć w pełni utożsamiał się z ideałami Komuny...

Może kontrowersyjnie, ale jak dla mnie komiks czyta się ciężko, nuży niemiłosiernie, rysunki to bardziej czarne plamy a tekst, jakby skrojony na opowiadanie. Po dotarciu do połowy nie miałam już ochoty brnąć dalej, a nie zdarza mi się to często, z komiksami wręcz nigdy…

Może kontrowersyjnie, ale jak dla mnie komiks czyta się ciężko, nuży niemiłosiernie, rysunki to bardziej czarne plamy a tekst, jakby skrojony na opowiadanie. Po dotarciu do połowy nie miałam już ochoty brnąć dalej, a nie zdarza mi się to często, z komiksami wręcz nigdy…

To jest komiks co się zowie! Po względem graficznym znakomity. Prawdziwe cudo - po prostu uczta dla oczu.

Jacques Tardi w swoim fachu mistrzem jest i tyle. Powiedziałbym nawet; mistrzem niedoścignionym. Dzięki niemu "Krzyk ludu" to dzieło skończone w każdym aspekcie komiksowej sztuki.

A więc:
🏆 Kapitalnie komponuje kadry. A już sceny zbiorowe w jego wykonaniu to prawdziwy majstersztyk.
🏆 W sposób pierwszorzędny operuje czernią i bielą.
🏆 Rewelacyjnie kreśli ludzkie fizjonomie (Ach te gęby paryskich zakapiorów i komunardów!).
🏆 Wyśmienicie portretuje architekturę miasta. Aż chce się ją studiować strona po stronie.
🏆 Jego rysunki niezwykle sugestywnie oddają szaleństwo, chaos i grozę - ale też euforię - panujące na ulicach Paryża w czasie rewolucji 1871 r.

Moim zdaniem "Krzyk ludu" to jeden z najlepszych komiksów historycznych wydanych w Polsce, a pewnie i w Europie. Tardi do spółki z Jeanem Vautrinem, scenarzystą i autorem powieści o tym samym tytule, stworzyli dzieło, które wymyka się wszelkim porównaniom. Dzieło osobne i chwilami monumentalne.

Facebook.com/KomiksyNaTwardo

To jest komiks co się zowie! Po względem graficznym znakomity. Prawdziwe cudo - po prostu uczta dla oczu.

Jacques Tardi w swoim fachu mistrzem jest i tyle. Powiedziałbym nawet; mistrzem niedoścignionym. Dzięki niemu "Krzyk ludu" to dzieło skończone w każdym aspekcie komiksowej sztuki.

A więc:
🏆 Kapitalnie komponuje kadry. A już sceny zbiorowe w jego wykonaniu to prawdziwy...

Wybitny komiks ukazujący Paryż 1871 roku w ponurych, ciężkich barwach. Rysunki są wręcz brzydkie, pokazują głodnych, wyniszczonych ludzi, krew przelewaną na ulicach, brak poszanowania dla ludzkich praw, a wszystko to w długiej opowieści, która ani na chwilę nie staje się nudna. Emocjonalność aż wylewa się z każdej karty, przeszywa na wskroś, brutalność i przemoc są na porządku dziennym, świat nie zastyga w kadrach, jak dzieje się to w większości komiksów. Nie, tutaj każda strona krzyczy, rozpaczliwie, błagalnie, a są to okrzyki nieludzko traktowanych, wyzyskiwanych robotników, prostytutek-niewolnic, głodnych niemowląt, schorowanych dzieci, pijaków zapełniających okolice, wszelkich szumowin szukających możliwości do zrobienia ciemnych interesów.

Krzyk ludu domaga się rewolucji. Ale władza pozostaje nieprzebłagana. Śmierć setek ludzi, krew spływająca po ulicach, brak litości, gorzki koniec, pokazujący jak trudno być człowiekiem. Pozycja mocno zapadająca w pamięć.

Wybitny komiks ukazujący Paryż 1871 roku w ponurych, ciężkich barwach. Rysunki są wręcz brzydkie, pokazują głodnych, wyniszczonych ludzi, krew przelewaną na ulicach, brak poszanowania dla ludzkich praw, a wszystko to w długiej opowieści, która ani na chwilę nie staje się nudna. Emocjonalność aż wylewa się z każdej karty, przeszywa na wskroś, brutalność i przemoc są na...

"Ale głupie te lewaki" Obeliks 50 lat p.n.e.

"Ale głupie te lewaki" Obeliks 50 lat p.n.e.

Wspaniałe dzieło. Druga książka Tardiego, którą przeczytałem ("To była wojna okopów") i która mnie powaliła. Polecam miłosnikom komiksu historycznego.

Wspaniałe dzieło. Druga książka Tardiego, którą przeczytałem ("To była wojna okopów") i która mnie powaliła. Polecam miłosnikom komiksu historycznego.