Kupiec Kalias z Syrakuz, popiwszy sobie tęgo, jął wyśmiewać Egipcjan za święte krokodyle i temuż podobnież. Nazajutrz wytrzeźwiawszy, zapomniał o wszystkim, lecz został podstępnie uwięziony. Melikles z Miletu, zawdzięczający Kaliasowi uratowanie życia, powiadomił ich wspólnego znajomego maga Nehurabheda.
– Zrobię, co zdołam, lecz nie licz na zbyt wiele - rzekł mag.
– Przecież masz dojścia do egipskich kapłanów, o czcigodny!
– Kapłani robią mi wbrew, do Greków są źle nastawieni, gdyby moja znajomość z Kaliasem wyszła na jaw, bardziej by mu zaszkodziła niż pomogła.
Po powrocie jest jeszcze bardziej markotny.
– Kalias zasłużył, by wybić mu z głowy upijanie się. Jednak grozi mu coś poważniejszego. Będzie musiał przepłynąć sadzawkę, w której mieszka krokodyl. Jeśli zdoła to zrobić, zostanie ułaskawiony, jednak mało prawdopodobne, by zdołał. Ten krokodyl jest bardzo żarłoczny.
– Co robić?
– Spróbuję przebłagać krokodyla.
– Jak ?
– Już moja w tym głowa.
Z drobną pomocą maga „sąd boży” wypadł pomyślnie dla obwinionego. Co prawda Herodot, który zwiedzał Egipt przeszło sto lat po akcji powieści, zaprzeczał, by uprawiane tam były ofiary z ludzi.

Kupiec Kalias z Syrakuz, popiwszy sobie tęgo, jął wyśmiewać Egipcjan za święte krokodyle i temuż podobnież. Nazajutrz wytrzeźwiawszy, zapomniał o wszystkim, lecz został podstępnie uwięziony. Melikles z Miletu, zawdzięczający Kaliasowi uratowanie życia, powiadomił ich wspólnego znajomego maga Nehurabheda.
– Zrobię, co zdołam, lecz nie licz na zbyt wiele - rzekł mag.
–...