„Bóg nie mruga”, „Kochaj” to tytuły znane już na naszym rynku. Na pewno odbiorców zainteresuje też i „Trudna miłość. Mama i ja”. Jednak mam przeczucie, że akurat ta pozycja może zawędrować też na półki ludzi nieobeznanych z poradnikami Brett. Dlaczego? Bo nowa książka to przede wszystkim zapis traumatycznej relacji z rodzicami, zwłaszcza matką.

Chociaż wartości chrześcijańskie są nadal bardzo wyraźne, to sama lektura przypomina czytanie wspomnień z trudnego dzieciństwa kogoś bliskiego, kto chce się nam zwierzyć. Taka narracja sprawia, że czujemy się związani ze snutą opowieścią — przede wszystkim bardzo smutną historią dorosłej osoby powracającej do przeszłości. Dodam, że Brett pisze właśnie tak intymnie, jakby rzeczywiście traktowała swoich czytelników jak przyjaciół. Zastanawiam się, czy to nie za autobiografizmem i budowaniem więzi z odbiorcą kryje się popularność autorki.

Poza tym rozdrapywanie ran z przeszłości jest oparte zarówno na szczerości wobec zranień, jak i na zrozumieniu historii rodziców. Autorka nie boi się mówić o tym, że nie kochała swojej matki, a jednocześnie przywołuje trudne i bolesne losy rodziny swojej rodzicielki być może tłumaczące jej oziębłość.

Wartością dodatnią twórczości Brett wydaje się poruszanie problemów zwykłych ludzi i opromieniowaniu ich nadzieją, że jeszcze wszystko będzie dobrze. Zazwyczaj podstawową siłą jest wiara w Boga, ale też duże znaczenie odgrywa terapia, a właściwie kilka takich sesji na przestrzeni lat. Amerykańska autorka propaguje więc duchowość połączoną z psychologią. W tym widzę ciepły dydaktyzm, wskazanie mądrej drogi mierzenia się z traumami.

Można by wiele napisać, ile dobrego ma szansę wnieść ta książka zwłaszcza w polskiej rzeczywistości, gdzie czci się Matkę Polkę. Uświadomienie sobie, że nie każda kobieta jest ową czułą, łagodną i kochającą mamą, to dobra okazja do terapii nie tylko indywidualnej, ale i narodowej.

Trzeba też zwrócić uwagę na to, że czułą, ale i szczerą treść opakowano w różową okładkę. Ten kolor kojarzy się z kobiecością i delikatnością. Właśnie w takiej formie może dotrzeć do bardzo wielu kobiet, a o to dotarcie i porozumienie chyba autorce chodziło.

Anna Cybulska