Dla mnie Emilka, tuż obok Ani, jest najukochańszą bohaterką literacką. W ogóle nie wydała mi się egzaltowana - jest za to głęboko uczuciowa i niezwykle wrażliwa na piękno (podobnie jak Ania) - to jednak nie to samo, co egzaltacja. To dziewczyna pełna uroku, inteligentna, wiedząca czego chce,  potrafiąca iść pod prąd wbrew opiniom innych i otwarcie wyrażać swoje zdanie. Nie pozbawiona wad, ale mądra, wierna w przyjaźni, lojalna i szczera. Wydaje mi się, że psychologicznej głębi w tej postaci niemało :)

Dla mnie Emilka, tuż obok Ani, jest najukochańszą bohaterką literacką. W ogóle nie wydała mi się egzaltowana - jest za to głęboko uczuciowa i niezwykle wrażliwa na piękno (podobnie jak Ania) - to jednak nie to samo, co egzaltacja. To dziewczyna pełna uroku, inteligentna, wiedząca czego chce,  potrafiąca iść pod prąd wbrew opiniom innych i otwarcie wyrażać swoje zdanie. Nie...

Czy ja wiem, czy to jest takie przekleństwo... Nikt nie dyskutuje o zdolnościach pisarskich Rowling czy Montgomery, napisały po prostu dzieło swojego życia, to sukces, a nie powód do rozpaczy. Zapisały się w kanonie na wieki. Jestem za tym, żebyśmy się wszyscy cieszyli z tego, co udaje nam się w życiu osiągnąć, nawet jeśli jest to z pozoru nieistotne, jak np: przygotowanie pysznego obiadu czy przeczytanie wymagającej intelektualnie książki, a nawet zwykły spacer, kiedy wydaje nam się, że nie mamy na to czasu. Ania pozwoliła Montgomery na samowystarczalność w czasach, kiedy niewiele kobiet mogło sobie na to pozwolić. Nie żyła, ani nie umarła w biedzie, jak wielu artystów tamtych czasów. Miała stałe zlecenia na książki, o co wielu pisarzy, również dzisiaj, zabiega. Skończyła tragicznie, bo nie potrafiła sobie poradzić z własnymi demonami (jak wielu z nas), dała się wmanewrować w związek z rozsądku (dzisiaj pewnie uratowałby ją rozwód), bo żyła pod ogromną presją społeczeństwa, które widziało w niej starą pannę. Jej życiorys jest bardzo życiowy, ale pisarka czy nie pisarka - wielu ludzi nie ma w życiu lekko  😐

Czy ja wiem, czy to jest takie przekleństwo... Nikt nie dyskutuje o zdolnościach pisarskich Rowling czy Montgomery, napisały po prostu dzieło swojego życia, to sukces, a nie powód do rozpaczy. Zapisały się w kanonie na wieki. Jestem za tym, żebyśmy się wszyscy cieszyli z tego, co udaje nam się w życiu osiągnąć, nawet jeśli jest to z pozoru nieistotne, jak np: przygotowanie...

Cóż, jakie czasy takie dylematy. To jak muzyk  - jednego przeboju, aktor jednej roli. Ania - przyniosła rozgłos  ale choć były inne bohaterki, to autorkę właśnie z nią.
Pewne rzeczy doceniają inni, czasem nie bardzo umie to twórca czy autor. 

Cóż, jakie czasy takie dylematy. To jak muzyk  - jednego przeboju, aktor jednej roli. Ania - przyniosła rozgłos  ale choć były inne bohaterki, to autorkę właśnie z nią.
Pewne rzeczy doceniają inni, czasem nie bardzo umie to twórca czy autor. 

Może to nie był aż taki obowiązek... A swoją drogą są dwie "dorosłe" książki Montgomery przy czytaniu których można naprawdę świetnie się bawić.  Błękitny zamek[bookLink]5006320|Błękitny zamek[/bookLink] i wymieniony w artykule Dzban ciotki Becky[bookLink]53038|Dzban ciotki Becky[/bookLink]. 

Może to nie był aż taki obowiązek... A swoją drogą są dwie "dorosłe" książki Montgomery przy czytaniu których można naprawdę świetnie się bawić.  Błękitny zamek[bookLink]5006320|Błękitny zamek[/bookLink] i wymieniony w artykule Dzban ciotki Becky[bookLink]53038|Dzban ciotki Becky[/bookLink]. 

 [bookCover]5006320|Błękitny zamek[/bookCover]  [bookCover]53038|Dzban ciotki Becky[/bookCover]

We wspomnianej wcześniej biografii ,,Maud z Wyspy Księcia Edwarda" autorka twierdziła, że Montgomery miała w pewnym momencie możliwość oddania męża do domu opieki/szpitala psychiatrycznego (?), ale odmówiła, bo stwierdziła, że nikt nie zrozumie go tak dobrze jak ona, więc może jednak miała do niego jakieś uczucie, nawet jeśli nie tak emocjonalne jak jej pierwszy związek :/ Ale trudno powiedzieć, po samych jej książkach widać było, że ci ludzie (z tamtej epoki i małych, zamkniętych środowisk) mieli bardzo specyficzne podejście do relacji i związków.

We wspomnianej wcześniej biografii ,,Maud z Wyspy Księcia Edwarda" autorka twierdziła, że Montgomery miała w pewnym momencie możliwość oddania męża do domu opieki/szpitala psychiatrycznego (?), ale odmówiła, bo stwierdziła, że nikt nie zrozumie go tak dobrze jak ona, więc może jednak miała do niego jakieś uczucie, nawet jeśli nie tak emocjonalne jak jej pierwszy związek :/...

Myślę, że było tam uczucie. Pewnie inne niż poprzednie, ale zawsze. Poza tym pewnie jakiś rodzaj obowiązku,  który wcale tego uczucia nie wyklucza. 

Myślę, że było tam uczucie. Pewnie inne niż poprzednie, ale zawsze. Poza tym pewnie jakiś rodzaj obowiązku,  który wcale tego uczucia nie wyklucza. 

@JustynaZaczytana @FannyBrawne Wszystko to prawda co Panie piszecie. Uczucia są po prostu skomplikowane i może było jak wspominacie.

@JustynaZaczytana @FannyBrawne Wszystko to prawda co Panie piszecie. Uczucia są po prostu skomplikowane i może było jak wspominacie.

@JustynaZaczytana Dzban Ciotki Becky i Błękitny Zamek to absolutne must have każdego miłośnika twórczości Montgomery! Posiadam te dwie książki, już mocno nadszarpnięte zębem czasu, ale staram się je czytać raz do roku w wakacje, bo to zawsze dla mnie ogromny relaks i duża dawka dobrego humoru ;)

@JustynaZaczytana Dzban Ciotki Becky i Błękitny Zamek to absolutne must have każdego miłośnika twórczości Montgomery! Posiadam te dwie książki, już mocno nadszarpnięte zębem czasu, ale staram się je czytać raz do roku w wakacje, bo to zawsze dla mnie ogromny relaks i duża dawka dobrego humoru ;)

Osobiście Anię uwielbiam, zawsze będzie mi się kojarzyć z dzieciństwem, choć to teraz w dorosłym życiu przeczytałam całą serię od deski do deski. Nie czytałam natomiast nic innego tej autorki i korzystając z Waszych rekomendacji wypożyczyłam dziś Dzban ciotki Becky[bookLink]53038|Dzban ciotki Becky[/bookLink], ciekawa jestem tej książki. Pozdrawiam!

Osobiście Anię uwielbiam, zawsze będzie mi się kojarzyć z dzieciństwem, choć to teraz w dorosłym życiu przeczytałam całą serię od deski do deski. Nie czytałam natomiast nic innego tej autorki i korzystając z Waszych rekomendacji wypożyczyłam dziś Dzban ciotki Becky[bookLink]53038|Dzban ciotki Becky[/bookLink], ciekawa jestem tej książki. Pozdrawiam!

@madeline Dzban ciotki Becky (ja czytałam to pod tytułem W pajęczynie życia ;)) jest cudowny i bardzo porusza, Błękitny Zamek też :)

@madeline Dzban ciotki Becky (ja czytałam to pod tytułem W pajęczynie życia ;)) jest cudowny i bardzo porusza, Błękitny Zamek też :)

@madeline czekam zatem na opinię ;)

@madeline czekam zatem na opinię ;)

@FannyBrawne Nabrałam ochoty na "Dzban ciotki Becky", dziekuję :)

@FannyBrawne Nabrałam ochoty na "Dzban ciotki Becky", dziekuję :)

@Izabela moje też są już mocno nadszarpnięte :)
@madeline, @libreria_bianca miłego czytania, będę ciekawa opinii :)
@FannyBrawne pisząc nawet nie zwróciłam uwagi, że mój egzemplarz ma właśnie tytuł W pajęczynie życia :)

@Izabela moje też są już mocno nadszarpnięte :)
@madeline, @libreria_bianca miłego czytania, będę ciekawa opinii :)
@FannyBrawne pisząc nawet nie zwróciłam uwagi, że mój egzemplarz ma właśnie tytuł W pajęczynie życia :)

Dziękuję Wam za inspirację. Przyznam ze wstydem, że dotąd nie zetknęłam się z książkami "Błękitny zamek" i "Dzban ciotki Becky", chociaż przeczytałam kilka razy wszystkie części o Ani.

Dziękuję Wam za inspirację. Przyznam ze wstydem, że dotąd nie zetknęłam się z książkami "Błękitny zamek" i "Dzban ciotki Becky", chociaż przeczytałam kilka razy wszystkie części o Ani.