Ja ze swoimi zwierzakami, w tym pieskiem Żabą rozmawiam co Wigilię, czyli regularnie, ale oczywiście mogłabym i częściej!  ;) Mam w głowie wiele pytań jakie bym Żabie zadała, np. czy pamięta nasze pierwsze spotkanie w schronisku? Mam nadzieję, że powiedziałaby, że tak i opowiedziałaby, że tego dnia jej życie zmieniło się na wspaniałe. Zapytałabym ją też o jej ulubiony film - Żaba często ogląda ze mną filmy i seriale, więc wnioskuję, że ma dobre rozeznanie. Domyślam się, że wybrałaby "Zakochanego Kundla" albo "Wszystkie psy idą do nieba" - ja też kocham te animacje! :)  Z Żabą wyruszyłybyśmy też pewnie na zakupy - po nowe szeleczki, nowe miseczki i inne drobiazgi - a może zdradziłaby mi o jakim prezencie marzy na urodziny? Heh, nawet jeśli nie puściłaby "pary" w tym temacie i tak wiem o czym marzy - o tym, żeby ją kochać do końca świata i jeden dzień dłużej i to dokładnie mam w planie! :) 

Ja ze swoimi zwierzakami, w tym pieskiem Żabą rozmawiam co Wigilię, czyli regularnie, ale oczywiście mogłabym i częściej!  ;) Mam w głowie wiele pytań jakie bym Żabie zadała, np. czy pamięta nasze pierwsze spotkanie w schronisku? Mam nadzieję, że powiedziałaby, że tak i opowiedziałaby, że tego dnia jej życie zmieniło się na wspaniałe. Zapytałabym ją też o jej ulubiony film...

Jestem szczęśliwą właścicielką kotki Fridy i powiem Wam, że z chęcią bym z nią poplotkowała! O czym? Na przykład o malarstwie! W końcu imię Frida to nie przypadek - moja kicia uwielbia sztukę (zwłaszcza lubi ją tworzyć - np. rozkręcając rolki papieru toaletowego). ;) Z Fridą pogadałabym również o tym, o czym rozmawia się zazwyczaj z gośćmi - o pogodzie (pewnie powiedziałaby mi, że "miaaauooo padać, ale nie pada!"), no i na pewno o zdrowiu (Frida jest pod stałą kontrolą weterynarza, ale chciałabym poznać też jej odczucia w kwestiach własnego samopoczucia i formy). Zawsze ciekawiło mnie też dlaczego Frida miauczy na widok kota sąsiada - czy to znak, że go lubi / kocha / szanuje (niepotrzebne skreślić), czy raczej znak, że działa jej na nerwy? Nie mam pojęcia, co by mi odpowiedziała - mam tylko nadzieję, że to NIE oznaka nieszczęśliwej miłości, bo nie chciałabym, żeby cierpiała. Podsumowując: Frida, pogadaj ze mną proszę,  bo pytań mam więcej niż w "1 z 10". :D 

Jestem szczęśliwą właścicielką kotki Fridy i powiem Wam, że z chęcią bym z nią poplotkowała! O czym? Na przykład o malarstwie! W końcu imię Frida to nie przypadek - moja kicia uwielbia sztukę (zwłaszcza lubi ją tworzyć - np. rozkręcając rolki papieru toaletowego). ;) Z Fridą pogadałabym również o tym, o czym rozmawia się zazwyczaj z gośćmi - o pogodzie (pewnie powiedziałaby...

Z moją papużką Johny'm gadamy zawsze w naszym wspólnym języku - bez słów, a i tak się rozumiemy! ;)
Jeśli jednak moglibyśmy naprawdę porozmawiać, pewnie spytałbym jakie jest - uwaga - jego ulubione przysłowie? (przypuszczam, że "ziarnko do ziarnka aż zbierze się miarka?). :D Oprócz tego zagadłbym go kto lepiej śpiewa w jego opinii: ludzie, kanarki czy papużki?
Na pewno też drążyłbym temat, jakie to uczucie latać? Jako dziecko marzyłem, że kiedyś wyrosną mi skrzydła (jak wiadomo, tak się nie stało), tym bardziej więc z przyjemnością posłuchałbym jego opowieści co to znaczy rozwinąć skrzydła. :)
Moja papużka byłaby na pewno ciekawym rozmówcą - bardzo często gaworzy "po swojemu", więc pewnie "po ludzku" też porozmawiałaby ze mną z sensem na każdy temat, bez owijania w bawełnę!

Z moją papużką Johny'm gadamy zawsze w naszym wspólnym języku - bez słów, a i tak się rozumiemy! ;)
Jeśli jednak moglibyśmy naprawdę porozmawiać, pewnie spytałbym jakie jest - uwaga - jego ulubione przysłowie? (przypuszczam, że "ziarnko do ziarnka aż zbierze się miarka?). :D Oprócz tego zagadłbym go kto lepiej śpiewa w jego opinii: ludzie, kanarki czy papużki?
Na pewno...

Gdybym miała szansę pogadania z moim kundelkiem Pikusiem, na pewno wykorzystałabym ją, żeby poznać go lepiej i jeszcze bardziej umilić mu życie u mojego boku. W pierwszej kolejności wypytałabym go o jedzonko - która karma smakuje mu najbardziej i po tą właśnie biegłabym wkrótce w podskokach do sklepu. :) Myślę, że Pikuś wybrałby mięsko z kaczki, ale pewna nie jestem - może zaskoczyłby mnie zupełnie innym smakiem? Kolejna nurtująca mnie sprawa, o którą bym go spytała to, czy miewa sny i jakiego typu? Może Pikuś odpowiedziałby mi, że śnią mu dalekie podróże? A może śni mu się, że łapie bańki mydlane? No i nasuwa się jeszcze jedno pytanie: czy Pikuś będzie mnie kochał już zawsze? Bo ja jego tak - chcę żeby to usłyszał, zrozumiał i zapamiętał! :) 

Gdybym miała szansę pogadania z moim kundelkiem Pikusiem, na pewno wykorzystałabym ją, żeby poznać go lepiej i jeszcze bardziej umilić mu życie u mojego boku. W pierwszej kolejności wypytałabym go o jedzonko - która karma smakuje mu najbardziej i po tą właśnie biegłabym wkrótce w podskokach do sklepu. :) Myślę, że Pikuś wybrałby mięsko z kaczki, ale pewna nie jestem - może...

Mam nawyk mówienia do zwierząt, zarówno swoich, jak i obcych, niestety do tej pory żadne nie odpowiedziało mi w "ludzki" sposób. A bardzo szkoda, bo gdybym np. miała papugę chętnie bym ją wypuszczała na zewnątrz, a gdyby już wróciła to wypytywałabym ją, gdzie dziś doleciała i co widziała po drodze. Myślę, że perspektywa ptaków jest niesamowita i mimo że osiągnęliśmy już urządzenia techniczne, dzięki którym możemy wzbić się w powietrze, to jednak nigdy nie będziemy poczuć tego, co czują ptaki, gdy w pełni panują nad tym gdzie i jak szybko lecą. Chciałabym więc, by moja papużka choć trochę opowiedziała mi o swoich podróżach i wrażeniach z tych wypraw :)

Mam nawyk mówienia do zwierząt, zarówno swoich, jak i obcych, niestety do tej pory żadne nie odpowiedziało mi w "ludzki" sposób. A bardzo szkoda, bo gdybym np. miała papugę chętnie bym ją wypuszczała na zewnątrz, a gdyby już wróciła to wypytywałabym ją, gdzie dziś doleciała i co widziała po drodze. Myślę, że perspektywa ptaków jest niesamowita i mimo że osiągnęliśmy już...

Gdybym mogła porozmawiać z moim pupilem zapytałabym go: "Jak to jest być pieskiem, dobrze?", a on by mi zapewne odpowiedział: "Moim zdaniem to nie ma tak, że dobrze albo że nie dobrze. Gdybym miał wyszczekać, co cenię w życiu najbardziej, powiedziałbym, że ludzi. Ekhm... Ludzi, którzy podali mi pomocną łapę, kiedy sobie nie radziłem, kiedy byłem sam w mieszkaniu. I co ciekawe, to właśnie przypadkowe spacerki wpływają na nasze życie. Chodzi o to, że kiedy wyznaje się pewne wartości, nawet warcząc na obcych, bywa, że nie znajduje się zrozumienia, które by tak rzec, które pomaga się nam go przegonić. Ja miałem szczęście, by tak rzec, ponieważ sobie poszedł. I dziękuję smaczkom. Dziękuję im, smaczki to śpiew, smaczki to taniec, smaczki to miłość. Wielu ludzi pyta mnie o to samo, ale jak ty to robisz?, skąd czerpiesz tę radość? A ja odszczekuję, że to proste, to spanko przez cały dzień, to właśnie ono sprawia, że dzisiaj na przykład szczekam na ludzi, a jutro... kto wie, dlaczego by nie, oddam się pracy w ogrodzie i będę ot, choćby kopać... znaczy... doły"

Gdybym mogła porozmawiać z moim pupilem zapytałabym go: "Jak to jest być pieskiem, dobrze?", a on by mi zapewne odpowiedział: "Moim zdaniem to nie ma tak, że dobrze albo że nie dobrze. Gdybym miał wyszczekać, co cenię w życiu najbardziej, powiedziałbym, że ludzi. Ekhm... Ludzi, którzy podali mi pomocną łapę, kiedy sobie nie radziłem, kiedy byłem sam w mieszkaniu. I co...

Gdybym tylko mogła porozmawiać z nieżyjącym już moim pieskiem to chciałabym go tylko zapytać czy był szczęśliwy. Może powiedziałby mi, co mogłam zrobić lepiej, może chciał się ze mną bawić częściej, a może któraś karma mu nie smakowała. Zawsze bardzo mnie też ciekawiło dlaczego nigdy nie lubił się bawić piłką, za to kiedy mnie widział skakał pod niebo. Teraz oddałbym wiele by chociaż na jedno pytanie z tych poznać odpowiedź, ale mam nadzieję, że kochał mnie równie mocno jak ja jego. Dziękuję ci za wszystko bo ja byłam przy tobie szczęśliwa.

Gdybym tylko mogła porozmawiać z nieżyjącym już moim pieskiem to chciałabym go tylko zapytać czy był szczęśliwy. Może powiedziałby mi, co mogłam zrobić lepiej, może chciał się ze mną bawić częściej, a może któraś karma mu nie smakowała. Zawsze bardzo mnie też ciekawiło dlaczego nigdy nie lubił się bawić piłką, za to kiedy mnie widział skakał pod niebo. Teraz oddałbym wiele...

Osobiście nie muszę się zastanawiać nad tym, co mogłabym powiedzieć swojemu zwierzakowi, ponieważ ciągle rozmawiałam ze swoim pieskiem :)
Zaczęło się od tego, że w dzieciństwie, czytałam mu książkę Harrego Pottera. 
W dojrzalszym wieku przeszliśmy na poważniejsze rozmowy o codzienności. I najważniejsze...codziennie powtarzałam mu że go bardzo kocham! :) 

Osobiście nie muszę się zastanawiać nad tym, co mogłabym powiedzieć swojemu zwierzakowi, ponieważ ciągle rozmawiałam ze swoim pieskiem :)
Zaczęło się od tego, że w dzieciństwie, czytałam mu książkę Harrego Pottera. 
W dojrzalszym wieku przeszliśmy na poważniejsze rozmowy o codzienności. I najważniejsze...codziennie powtarzałam mu że go bardzo kocham! :) 

Do zwierzaka tak bym się odezwała:  Mój najukochańszy psie, pomóż mi zrozumieć
szczekanie Twe, żebym lepiej odczytywała Twoje potrzeby i bym dawała pocieszenie
Ci wtedy gdy smutek doskwiera i szczęcie z serca zabiera. Naucz mnie szczekania
oraz garściami radości z życia czerpania, za piłką ganiania.Gordek tak by mi opowiedział: Chętnie szczekać Cię nauczę i
jak poprawnie się tarzać w błocie. Jak za kotami się gania oraz jak głaskać
kiedy zbieramy się do spania. Kiedy jesteśmy razem zawsze jestem szczęśliwy.

Do zwierzaka tak bym się odezwała:  Mój najukochańszy psie, pomóż mi zrozumieć
szczekanie Twe, żebym lepiej odczytywała Twoje potrzeby i bym dawała pocieszenie
Ci wtedy gdy smutek doskwiera i szczęcie z serca zabiera. Naucz mnie szczekania
oraz garściami radości z życia czerpania, za piłką ganiania.Gordek tak by mi opowiedział: Chętnie szczekać Cię nauczę i
jak poprawnie...

Pestka, mój kudłaty przyjaciel dziecięcych lat. Przez pewien okres czasu była jedynym stworzeniem na świecie, które cierpliwie wysłuchiwało moich zwierzeń o wszelkich problemach i troskach. Psinka była dla mnie trochę jak psychoterapeuta, który uważnie słucha ale niestety nic nie mówi. A gdyby potrafiła mówić to chętnie dowiedziałaby się co myśli o tym co jej opowiadam i czy ma dla mnie jakieś cenne rady.
A gdy zachorowała może powiedziałaby co jej dolega i weterynarz potrafiłby jej pomóc.
Niestety po 11 latach wspólnej przyjaźni poddała się chorobie.
Od tego czasu minęło bardzo wiele lat a ja nadal wspominam ją z rozrzewnieniem i żalem, że nie udało jej się pomóc. 

Pestka, mój kudłaty przyjaciel dziecięcych lat. Przez pewien okres czasu była jedynym stworzeniem na świecie, które cierpliwie wysłuchiwało moich zwierzeń o wszelkich problemach i troskach. Psinka była dla mnie trochę jak psychoterapeuta, który uważnie słucha ale niestety nic nie mówi. A gdyby potrafiła mówić to chętnie dowiedziałaby się co myśli o tym co jej opowiadam i...