Już tak mało czasu, a jeszcze tyle do przygotowania..! Mój gość może się zjawić lada chwila. Może nie podam homara w majonezie, będzie raczej smacznie i prosto, ale mój gość należy do osób ceniących sobie domową atmosferę. I to jedna z rzeczy, które nas łączą. Kurczak już się dopieka… stół nakryty, serwis do herbaty i taca z ciasteczkami naszykowane... Co jeszcze..? No tak! Włóczki! Wszelkie rodzaje, jakie tylko mogłam zgromadzić. Po obiedzie możemy zanurzyć się w miękki, robótkowy odpoczynek, i przerabiając oczko za oczkiem dyskutować o ludzkiej naturze… Czyż istnieje lepszy sposób na spędzenie wieczoru? Oho! Dzwonek do drzwi! Panna Marple zapewne już przybyła.

Już tak mało czasu, a jeszcze tyle do przygotowania..! Mój gość może się zjawić lada chwila. Może nie podam homara w majonezie, będzie raczej smacznie i prosto, ale mój gość należy do osób ceniących sobie domową atmosferę. I to jedna z rzeczy, które nas łączą. Kurczak już się dopieka… stół nakryty, serwis do herbaty i taca z ciasteczkami naszykowane... Co jeszcze..? No tak!...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Gdybym wystawiała wystawną kolacją najpewniej wysłałabym zaproszenie do Tommy'ego i Tuppence Beresfordów. Moje uzasadnienie jest proste. Ponieważ to małżeństwo wydaje mi się najlepszymi kompanami do rozmowy i żartów.
Pani Jane Marple byłaby zbyt wścibska i czułabym się w jej towarzystwie bardziej jak przy nauczycielce, która przyszła na herbatkę - po to, żeby porozmawiać z rodzicami o moich wzlotach i upadkach, niż jak przy przyjaciółce od serca.
Natomiast przy Herculesie Poirocie czułabym się jak przy dyrektorze placówki, w której pracowałaby wspomniana wcześniej Pani Marple. Nie dość, że byłabym ciągle obserwowana i podejrzewana o dokonanie jakiejś zbrodni, to jeszcze pewnie uraziłabym tego wielce szanowanego pana za nieład panujący w moim domu.
Z Besfordami mogłabym natomiast pograć w pokera, wypić parę kieliszów porto i potańczyć na parkiecie. Nie czułabym przy nich skrępowania. Może i byłabym przez nich oceniana, ale czuję że szybko rozwialiby swoje wątpliwości co do mnie i przez to zaproszenie moglibyśmy być przyjaciółmi na długie lata.

Gdybym wystawiała wystawną kolacją najpewniej wysłałabym zaproszenie do Tommy'ego i Tuppence Beresfordów. Moje uzasadnienie jest proste. Ponieważ to małżeństwo wydaje mi się najlepszymi kompanami do rozmowy i żartów.
Pani Jane Marple byłaby zbyt wścibska i czułabym się w jej towarzystwie bardziej jak przy nauczycielce, która przyszła na herbatkę - po to, żeby porozmawiać z...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Ja kocham pociągi i jestem jak pies jeżdżący kolejami, a Orient Express to legenda i naprawdę mógłby to być obiad w przedziale restauracyjnym, choćby gdzieś na odludzi, ale na trasie w towarzystwie Herkulesa Poirot. Ja jestem znakomitym interlokutorem i ze mną zwłaszcza mężczyźni uwielbiają rozmawiać. Piszę mężczyźni, bo kobiety często bywają zazdrosne. Dlatego uważam, że Herkulesa Poirot oczarowałabym samą rozmową, a on mógłby stanowić dla mnie źródło informacji, przy czym użyłabym moich ukochanych perfum Chanel Nr 5, a to by wystarczyło, aby Herkules Poirot rozpłynął się całkowicie. Cóż nie on pierwszy i nie ostatni....

Ja kocham pociągi i jestem jak pies jeżdżący kolejami, a Orient Express to legenda i naprawdę mógłby to być obiad w przedziale restauracyjnym, choćby gdzieś na odludzi, ale na trasie w towarzystwie Herkulesa Poirot. Ja jestem znakomitym interlokutorem i ze mną zwłaszcza mężczyźni uwielbiają rozmawiać. Piszę mężczyźni, bo kobiety często bywają zazdrosne. Dlatego uważam, że...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Wybrałabym Herkulesa Poirot, ponieważ uwielbia być w centrum uwagi i na pewno sprawiłby, że wszyscy pozostali goście doskonale by się bawili. Na pewno też docenił by kuchnie mojego męża i były doskonałym kompanem do rozmów o problemach związanych z globalizacją.
Pani Marple jest znakomitym obserwatorem, ale myślę, że kolacja na jej cześć wprawiłaby ją w zakłopotanie. Pani Marple byłaby doskonałnym kompanem podczas leniwej niedzili i gry w dobble ( może ktoś w końcu pokonałby moją córę ;)).

Wybrałabym Herkulesa Poirot, ponieważ uwielbia być w centrum uwagi i na pewno sprawiłby, że wszyscy pozostali goście doskonale by się bawili. Na pewno też docenił by kuchnie mojego męża i były doskonałym kompanem do rozmów o problemach związanych z globalizacją.
Pani Marple jest znakomitym obserwatorem, ale myślę, że kolacja na jej cześć wprawiłaby ją w zakłopotanie. ...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Autorka co prawda zmarła wiele lat temu, ale jej postacie będą żyć wiecznie! Dzięki temu mistrzyni kryminału mogła stworzyć sobie furtkę do nieśmiertelności, czyli nieco podkoloryzowane literackie alter ego: Ariadnę Oliver! Rezolutna autorka powieści detektywistycznych, święcie wierząca w cudowną moc kobiecej intuicji. Nieco wścibska, ale sympatyczna, pewna siebie i dowcipna, nie da się jej nie lubić. A wię Agatho, zapraszam i czekam z kolacją... O! Przepraszam: ARIADNO ;)

Autorka co prawda zmarła wiele lat temu, ale jej postacie będą żyć wiecznie! Dzięki temu mistrzyni kryminału mogła stworzyć sobie furtkę do nieśmiertelności, czyli nieco podkoloryzowane literackie alter ego: Ariadnę Oliver! Rezolutna autorka powieści detektywistycznych, święcie wierząca w cudowną moc kobiecej intuicji. Nieco wścibska, ale sympatyczna, pewna siebie i...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Kocham powieści Christie od dziecka. Moim niekwestionowanym idolem jest Hercules Poirot. Jednak nie chciałabym gościć go u siebie - słyszałabym w myślach jego komentarze o krzywo zawieszonym obrazie itp.
Za to z rozrzewnieniem i przyjemnością ugościłabym Pannę Marple. Ta kobieta jest połączeniem dwóch cudownych ukochanych przeze mnie osób - mojej mamy i mojej babci. Opiekuńczość i pragmatyzm babci połączony z ciekawością i przenikliwością mamy sprawia że Panna Marple jest mi bardzo bliska.

Kocham powieści Christie od dziecka. Moim niekwestionowanym idolem jest Hercules Poirot. Jednak nie chciałabym gościć go u siebie - słyszałabym w myślach jego komentarze o krzywo zawieszonym obrazie itp.
Za to z rozrzewnieniem i przyjemnością ugościłabym Pannę Marple. Ta kobieta jest połączeniem dwóch cudownych ukochanych przeze mnie osób - mojej mamy i mojej babci....

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Uwielbiam Herculesa Poirot i to chyba jego zaprosiłabym na obiad. Oczywiście byłby to stres niemały, by trafić idealnie w upodobania kulinarne małego Belga, nie obyło by się bez pasztetu z gęsich wątróbek na przystawkę i likieru z czarnej porzeczki, jako zwieńczenia posiłku.
A czemu on? Bo z wielką ochotą spędziłabym chociaż kilka godzin w jego towarzystwie. Mam też w zanadrzu jedną kryminalną zagadkę, z którą mogłyby się zmierzyć jego małe szare komórki, z czystej przyjemności obserwowania geniusza przy pracy. Bo, w to, że znalazłby jej rozwiązanie, nie mam najmniejszej wątpliwości.

Uwielbiam Herculesa Poirot i to chyba jego zaprosiłabym na obiad. Oczywiście byłby to stres niemały, by trafić idealnie w upodobania kulinarne małego Belga, nie obyło by się bez pasztetu z gęsich wątróbek na przystawkę i likieru z czarnej porzeczki, jako zwieńczenia posiłku.
A czemu on? Bo z wielką ochotą spędziłabym chociaż kilka godzin w jego towarzystwie. Mam też w...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Nie umiem gotować, więc przyjęcie przeze mnie organizowane byłoby totalną klapą, nawet jeśli zdecydowałabym się na catering. Jestem osobą z natury nieśmiałą, więc również samo zaproszenie gościa nastręczyłoby mi wielu problemów. Zdecydowanie najlepszym rozwiązaniem byłoby dla mnie tak pokierować wydarzeniami, by Herkules Poirot sam zapragnął zaprosić mnie na uroczysty obiad. Nie, nie na obiad - jestem nocnym markiem więc, kolacja w stylu francuskim bardziej by mi odpowiadała. Intelekt Herkulesa od zawsze mnie intrygował. Z takim błyskotliwym i ujmującym mężczyzną z pewnością byłoby ciekawie a kolacja mogłaby przerodzić się w kolację ...ze śniadaniem.

Nie umiem gotować, więc przyjęcie przeze mnie organizowane byłoby totalną klapą, nawet jeśli zdecydowałabym się na catering. Jestem osobą z natury nieśmiałą, więc również samo zaproszenie gościa nastręczyłoby mi wielu problemów. Zdecydowanie najlepszym rozwiązaniem byłoby dla mnie tak pokierować wydarzeniami, by Herkules Poirot sam zapragnął zaprosić mnie na uroczysty...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Na obiad zaprosiłabym Herkulesa Poirot. Zrobiłabym tradycyjny angielski obiad. Choć jest z Belgiem, mam nadzieję, że się nie obrazi. Ale pojawią się też polskie dania. Herkules jako gentelman przysunąłby moje krzesło do stołu i zaczęlibyśmy rozmawiać. Uwielbiam słuchać ludzi inteligentnych, stąd dałabym mu prawo głosu. Wydaję mi się, że to stara dusza tak jak ja, stąd byłoby wiele tematów. Chciałabym poznać go lepiej, jego przeszłość, dzieciństwo w Belgii, o którym nic nigdy nie wspomina. Zobaczymy. Chciałabym żeby było miło, więc nie naciskam. Myślę, że przy deserze poproszę, by opowiedział w jaki sposób widzi wszystkie poszlaki i wskazówki, bo to niesamowicie ciekawe. Może podzieli się jakąś przygodą. Takie są moje plany. Jak będzie, okaże się. Muszę jeszcze dokładnie wysprzątać mieszkanie, bo wydaję mi się, że jest pedantem. Mam nadzieję, że nie przyniesie mi żadnych prezentów, bo nie będę nic dla niego miała.

Na obiad zaprosiłabym Herkulesa Poirot. Zrobiłabym tradycyjny angielski obiad. Choć jest z Belgiem, mam nadzieję, że się nie obrazi. Ale pojawią się też polskie dania. Herkules jako gentelman przysunąłby moje krzesło do stołu i zaczęlibyśmy rozmawiać. Uwielbiam słuchać ludzi inteligentnych, stąd dałabym mu prawo głosu. Wydaję mi się, że to stara dusza tak jak ja, stąd...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Szanowna Panno Jane Marple,
wyrażam nadzieję, iż Pani pamięta mnie z wycieczki po angielskich ogrodach i rezydencjach, jak i ja Panią. W ciągu ostatnich dni w mym domu i okolicy zaczęły dziać się rzeczy dziwne. Spostrzegłam, że znikają drobne przedmioty, jak moja jedwabna chusteczka, co odkryłam po skończeniu pielęgnowania róż w ogrodzie, czy nowe pończochy mej pokojówki, Annie. Panna Roberts, sąsiadka, goszcząca u mnie wczoraj na popołudniowej herbatce, wyznała, iż zawieruszyła jej się para ametystowych kolczyków, odziedziczonych w spadku po ciotce (słynnej śpiewaczce operowej, Margaret Roberts, na pewno Pani pamięta!). Jak mniemam, sprawa zaczyna robić się poważna, dlatego zwracam się do Pani o pomoc. Analizowałyśmy z Annie listę goszczących nas ostatnio osób, lecz nie podejrzewamy żadnej z nich o kradzież. Byli to mianowicie tylko pastor, wyżej wspomniana panna Roberts, mój daleki kuzyn, Thomas i pielęgniarka. Doszły mnie słuchy, że jako, proszę wybaczyć, amatorka, jest Pani równie biegła w rozwiązywaniu zawiłych tajemnic, niczym zawodowy detektyw! Czy przyjmie Pani moje zaproszenie na niedzielny obiad? Mogłybyśmy w spokoju porozmawiać w ogrodzie po podaniu puddingu, gdyż wtedy Annie ma wychodne. Mieszkam nieopodal St. Mary Mead i mogę wysłać po Panią powóz w południe. Z wyrazami szacunku, Grace McDrevor

Szanowna Panno Jane Marple,
wyrażam nadzieję, iż Pani pamięta mnie z wycieczki po angielskich ogrodach i rezydencjach, jak i ja Panią. W ciągu ostatnich dni w mym domu i okolicy zaczęły dziać się rzeczy dziwne. Spostrzegłam, że znikają drobne przedmioty, jak moja jedwabna chusteczka, co odkryłam po skończeniu pielęgnowania róż w ogrodzie, czy nowe pończochy mej pokojówki,...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej