-
ArtykułyWeź udział w akcji recenzenckiej i wygraj książkę Julii Biel „Times New Romans”LubimyCzytać1
-
ArtykułySpotkaj Terry’ego Hayesa. Autor kultowego „Pielgrzyma” już w maju odwiedzi PolskęLubimyCzytać2
-
Artykuły[QUIZ] Te fakty o pisarzach znają tylko literaccy eksperciKonrad Wrzesiński18
-
ArtykułyWznowienie, na które warto było czekaćInegrette0
Cytaty z tagiem "strumień" [13]
[ + Dodaj cytat]Czas jest jak rzeka, a księgi jak łodzie. Wiele ksiąg płynie w dół strumienia tylko po to, aby się rozbić i zaginąć na mieliźnie. Bardzo nieliczne wytrzymują próbę czasu, wyjąć i błogosławić kolejne pokolenia.
Nie jest możliwe sterowanie gospodarką z dwóch stron. Nie można bowiem oczekiwać, że z jednej strony władze za pomocą określonych przez nie kryteriów sterować będą strumieniem towarów i jednocześnie z drugiej strony następować będzie inny podział towarów w wyniku naturalnego popytu zgłaszanego przez każdego pojedynczego obywatela, jako rezultat nieskrepowanej decyzji opartej na swobodnym wyborze konsumpcji. Ja zaś odrzucam zasadę centralnego planowania i sterowania zdecydowanie wszędzie tam, gdzie od rana do nocy utrudnia ona życie poszczególnym obywatelom - konsumentom bądź producentom.
(...) moja dusza była znowu pokojem nagle uprzątniętym, w którym ktoś zamieszkał. Zegar wiszący na jego ścianie, o wskazówkach nie poruszanych przez długie miesiące, naraz zaczął chodzić. To było znamienne: czas, który do tej pory płynął jak obojętny strumień znikąd donikąd (w moim życiu trwała przecież pauza), bez jakiejkolwiek artykulacji, bez jakiegokolwiek rytmu, znowu zaczął odzyskiwać ludzką twarz...
Wspominając, co było dwa, trzy miesiące temu, widział się odmienionym, widział przebytą drogę, widział jasność i wyraźnie wytyczony szlak tam, gdzie niedawno jeszcze panował mrok i bezradna niepewność. Wydawało mu się, że oto jego życie toczy się znowu jak wartki strumień, rzeka, dążąca w wyznaczonym kierunku, podczas gdy przedtem tak długo grzęzło w błotnistym rozlewisku i niezdecydowanie kręciło się w kółko.
Desantowiec klęka tylko w dwóch wypadkach: nad zwłokami przyjaciela i po to, żeby się napić wody ze strumienia.
Zamknijcie już strumienie, niewolnicy; już łąki napiły się dostatecznie.
(...) nawet strumień, przemykając się w pobliżu ogrodu pani Małgorzaty Linde, winien był pamiętać, „co wypada, a co nie wypada”.
- Wy, ludzie Zachodu, macie potrzebę zaplanowania wszystkiego od początku do końca -stwierdził leżący na swoim łóżku Xuan. - A tak się nie da. Życie to strumień, trzeba płynąć z jego biegiem, a sprawy same się ułożą.
- To chyba przez takie myślenie Wietnam został francuską kolonią - rzuciła Nika, po czym się zreflektowała. - Przepraszam...
- Nie przepraszaj, znam historię mojego kraju. Francuzi przyszli, Francuzi poszli. Taka kolej rzeczy. Strumień historii. Wy się ze wszystkim szarpiecie, zamiast się dopasować, wczuć. No wiecie, nie chodzi o to, żeby dryfować, ot tak, tylko żeby poruszać się z prądem i wybierać czy trochę bardziej w prawo, czy bardziej w lewo. Lepiej zaczekać i odrobinę pomóc losowi, niż gnać na oślep, tak na wprost.
Małżeństwo jest rwącym strumieniem, którym posługuje się Bóg, by nas ukształtować i uczynić bardziej kochającymi.
-... Co do wiatru, ,możesz na mnie polegać. Całą drogę morze będzie gładkie jak strumień. Nie ma się co martwić.
***
-Chciałem powiedzieć: jak staw! Staw!