-
ArtykułyCzytamy w weekend. 10 maja 2024LubimyCzytać282
-
Artykuły„Lepiej skupić się na tym, żeby swoją historię dobrze opowiedzieć”: wywiad z Anną KańtochSonia Miniewicz1
-
Artykuły„Piszę to, co sama bym przeczytała”: wywiad z Mags GreenSonia Miniewicz1
-
ArtykułyOficjalnie: „Władca Pierścieni” powraca. I to z Peterem JacksonemKonrad Wrzesiński10
Cytaty z tagiem "refleksja" [114]
[ + Dodaj cytat]Może w tej samej chwili na różnych ambonach, w różnych kościołach tworzy się Boga. Według czyjej miary, czyjego gustu? Mierzy się, wybiera, komponuje, tłumaczy, wyjaśnia… Którego Boga? Gdzie On jest? Jaki?
Dopiero momenty przełomowe w naszym życiu, czy wydarzenia traumatyczne powodują, że poddajemy refleksji nasze życie, rozmyślamy nad przemijaniem, ulotnością życia i czasu.
Dlaczego dzieciństwo trwa tak niewspółmiernie długo, że nie starcza potem czasu na dorosłość, na refleksję i na to, żeby uczyć się na własnych błędach?
Ja mam od dawna kłopoty z pamięcią. Dzięki temu ciągle odkrywam na nowo coś co już kiedyś odkryłem.
Nie warto spędzać wspólnego życia na stałym rozmyślaniu o tym, co będzie później. Nie ma przygotowania do życia. Prawdziwe życie dzieje się już teraz.
Daru Bożego Miłosierdzia nie wolno zatrzymać tylko dla siebie. O tym, co się dostało od Boga, trzeba rozgłaszać innym. Ktoś powie: „Proszę księdza, co ja tam mam za świadectwo...” Nie mów tak. Może Twoje świadectwo komuś życie uratuje?
Przyjaźń była dla nich obojga najlepszym rozwiązaniem. Ilość wypowiedzianych słów, wypitych kaw, zwierzeń, otwarcia dusz doprowadzają do tego, że ludzie się do siebie zbliżają. A duchowe zbliżenie to jedna z najpiękniejszych rzeczy, jaka może nas spotkać.
Na swojej drodze spotykamy mnóstwo ludzi. Większość z nich na moment, na chwilę. Potem oni odchodzą albo to my idziemy dalej… Zostają po nich wspomnienia – albo nawet nie to.
Niekiedy długo po nich sprzątamy, sklejając okruchy naszych serc.
Tyle spotkań, tyle przypadków, tyle zrządzeń losu. I gdzieś pośród tego my.
Nie można dawać komuś nadziei, jeśli wiesz, że nie spełnisz oczekiwań tej drugiej osoby. Nie można wydrapywać komuś ran na sercu, nie można rzucać słów na wiatr, z wiatrem też nie. Nie można mówić, „kocham”, kiedy się nic nie czuje. Nie można obiecywać, kiedy wiesz, że i tak nic z tego nie będzie. Nie można wielu rzeczy. Przede wszystkim nie można krzywdzić drugiego człowieka.
Uwierz mi, zdaję sobie sprawę, że przegiął. Ale każdy z nas kiedyś to zrobił. Jeżeli teraz nie może na nas liczyć, okażemy się hipokrytami, nie uważasz?