ArtykułyZostań recenzentem książki Sandry Konrad „Co powie mama?”, którą poleca Joanna Flis!
1
ArtykułyA ty ile wiesz o Agacie Christie? Weź udział w quizie!
16
ArtykułyZapraszamy na live ze Sławkiem Gortychem! Zadaj autorowi pytanie i wygraj książkę!10
ArtykułyZostań recenzentem najnowszej powieści Anny Dziewit-Meller „Juno”!4
- Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LCPrzestępstwo pastora
Wydawnictwo: Instytut Wydawniczy PAX literatura piękna
- Kategoria:
- literatura piękna
- Tytuł oryginału:
- Papin rikos
- Wydawnictwo:
- Instytut Wydawniczy PAX
- Data wydania:
- 1968-01-01
- Data 1. wyd. pol.:
- 1968-01-01
- Język:
- polski
- ISBN:
- 832110214X
- Tłumacz:
- Kazimiera Manowska
- Tagi:
- kryminał literatura fińska
Europejski rozgłos tej powieści - mnożące się tłumaczenia, liczne opinie w poważnej prasie - trudno byłoby tłumaczyć samą jej intrygą kryminalną. Wątek morderstwa młodej ekspedientki i akcja detektywistyczna, prowadzona na własną rękę przez przybyłego z miasta dziennikarza, rozwija się na przestrzeni całej książki, sprawca ujawniony zostaje w jej finale. Chodzi jednak o coś więcej: nie o to już najbardziej, kto jest winien. W miarę zbliżania się do zamknięcia akcji uwagę przykuwa coraz bardziej problem samej winy, jej źródeł i rozprzestrzeniania się w życiu ludzkim; zagadnienie winy rodzącej się niedostrzegalnie i narastającej aż do katastrofy w samym ognisku życia przykładowo nieposzlakowanego, bezkompromisowo oddanego sprawom wiary i moralności chrześcijańskiej. Czym jest, jaką rolę odgrywa, jaką postawę ma przyjąć chrześcijaństwo wobec ludzkich wykroczeń?
Ta dziwna książka, współczesna a jakby niedzisiejsza, bardzo skandynawska w narracji, surowa i niespieszna, nie zabiega o satysfakcję czytelnika. Pozostawia niepokojące pytanie zasiane głęboko u samych korzeni naszego wewnętrznego ładu.
Autor, urodzony w Helsinkach (1919),po ukończeniu teologii zajmuje się głównie dziennikarstwem chrześcijańskim jako dyrektor fińskiego centrum informacji kościelnej, a od roku 1977 - jest naczelnym redaktorem chrześcijańskiego pisma „Kotimaa". Jest także autorem licznych książek dla młodzieży oraz dramaturgiem.
Książka "Przestępstwo pastora", wydana w Helsinkach w roku 1968, została przełożona na języki: szwedzki, norweski, duński, niemiecki, islandzki i węgierski.
[Instytut Wydawniczy PAX, 1980]Porównaj ceny
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Szukamy ofert...Mogą Cię zainteresować
Książka na półkach
- 12
- 3
- 1
- 1
- 1
- 1
- 1
- 1
- 1
- 1
Cytaty
Podobne książki
Przeczytaj także
OPINIE i DYSKUSJE
Dylematy i rozważania nad wiarą, winą, odkupieniem. Brzmi strasznie, prawda? Gdybym przeczytała opis na okładce, zapewne bym po tą książkę nie sięgnęła - nie przepadam bowiem za pseudo teologicznymi rozważaniami, które mają na celu zmuszenia czytelnika do nawrócenia.
Nie przeczytałam opisu - i chwała Bogu. nie przeczytałam notki o autorze - i bardzo dobrze - zapewne przypięłabym podświadomie łatkę katolickiego, niespełnionego księdza, a książkę odłożyłabym na sam koniec półki do przeczytania. Tak się jednak nie stało. Sięgnęłam, otworzyłam, przeczytałam pierwzy rozdział... i już nie odłożyłam.
Fenomenalnie, nie nachalnie, pokazane podstawy wiary chrześcijańskiej. Idealnie pokazane postacie kapłanów, z ich rozterkami, misją, dylematami. Załamaniami nerwowymi i chwilową utratą wiary. Wybitnie pokazane różne możliwości i wpływ religii jako takiej. Można by rzec że to fenomenalne studium przypadku - ale tu są dwa przypadki: dziennikarz -ateista i kapłan przeżywający kryzys wiary. Ich wzajemny wpływ jest głównym atutem tej powieści.
A wszystko opakowane w klasyczne morderstwo, gdzieś w małej fińskiej społeczności.
Co więcej - nie przeczytałam wcześniej notki o autorze, ale po przeczytaniu stwierdziłam, ze jego studia teologiczne bardzo się przydały. Nie jest to moralizatorska powieść, raczej skłaniająca do rozmyślań, zrewidowania swoich poglądów i - również - refleksji.
jedna gwiazdka mniej za ostatni rozdział, który - jak dla mnie - był zbytnio filozoficzny.
Polecam wszystkim tym, którzy lubią rozmyślać, zastanawiać się, jak również tym, którzy dostają tzw. wysypki na wieść iż mają przeczytać książkę filozoficzno-religijną. Ta taka nie jest. Ale jest :)
Dylematy i rozważania nad wiarą, winą, odkupieniem. Brzmi strasznie, prawda? Gdybym przeczytała opis na okładce, zapewne bym po tą książkę nie sięgnęła - nie przepadam bowiem za pseudo teologicznymi rozważaniami, które mają na celu zmuszenia czytelnika do nawrócenia.
więcej Pokaż mimo toNie przeczytałam opisu - i chwała Bogu. nie przeczytałam notki o autorze - i bardzo dobrze - zapewne...
Niepozorna objętościowo książka, którą przeczytałam w jeden dzień - studium utraty wiary i odkupienia win poprzez przyjęcie na siebie zła uczynionego przez drugiego człowieka. Skłania do refleksji.
Niepozorna objętościowo książka, którą przeczytałam w jeden dzień - studium utraty wiary i odkupienia win poprzez przyjęcie na siebie zła uczynionego przez drugiego człowieka. Skłania do refleksji.
Pokaż mimo toZadziwiająco "na czasie", a może po prostu ponadczasowa.
Nie trzeba wierzyć w kościół, żeby wierzyć w Boga, a przede wszystkim nawet ateista może być zwyczajnie dobry, i to w gruncie rzeczy nie łamiąc chrześcijańskich przekonań.
Zadziwiająco "na czasie", a może po prostu ponadczasowa.
Pokaż mimo toNie trzeba wierzyć w kościół, żeby wierzyć w Boga, a przede wszystkim nawet ateista może być zwyczajnie dobry, i to w gruncie rzeczy nie łamiąc chrześcijańskich przekonań.