-
ArtykułyHłasko, powrót Malcolma, produkcja dla miłośników „Bridgertonów” i nie tylkoAnna Sierant1
-
ArtykułyAkcja recenzencka! Wygraj książkę „Cud w Dolinie Poskoków“ Ante TomiciaLubimyCzytać1
-
Artykuły„Paradoks łosia”: Steve Carell i matematyczny chaos Anttiego TuomainenaSonia Miniewicz2
-
ArtykułyBrak kolorowych autorów na liście. Prestiżowy festiwal w ogniu krytykiKonrad Wrzesiński15
Cytaty z tagiem "proroctwo" [18]
[ + Dodaj cytat]Mimo że całe zajście trwa krótką chwilę, wiedza, którą wynoszę, przepełnia mnie strachem. Bo choć dotychczas nie sposób było zaprzeczyć, że Alice bywa niedbała, egoistyczna, nawet pogardliwa, nigdy nie przyszło mi do głowy, że może być po prostu okrutna.
Nim świat wolny stanie się
Niewinny kwiat zgładzony będzie,
W starożytnego Veridianu lesie
Dziewięciu twarze ujawnią się.
Gdy prawy przywódca przestanie śnić,
Królewskiej władzy nadejdą dni,
Odwieczny wojownik o pradawnej duszy
Z opatrzności łaską poprowadzi ich.
Ostrożnie, dziewięciu, zdrajca nadciągnie
Z wojną goryczy pełną.
Wezwani się jednością staną,
Zaś nieufność zrodzi dysharmonię.
Błazen obroni, wątpiący cienie rzuci,
Młody śmiałek śmierci serce odda swe,
A nikt nie zwycięży w walce.
Aż zaginiony wojownik powróci.
Odważny światłem i mocą wiedziony
Z wędrówki końca będzie zawrócony,
A ostatnich wojowników dwóch
Przysporzy radości, ale i koszmarów.
Z środka intrygi jedno się wynurzy,
A drugie z nasion zła utworzy.
Dwójka triumfu zasmakuje,
Lecz jedno w swej śmierci go poczuje.
- Śniło mi się dzisiaj, że goni mnie dwóch sanitariuszy z kaftanem bezpieczeństwa. Prorocze sny?
- Prorocze sny? - Wood podciągnął brwi. Jednym haustem opróżnił kieliszek. - W moich najczęściej ktoś strzela sobie w łeb."
Bierzcie sobie proroctwa do rozumu nie zaś do serca
Przede wszystkim nie wierzymy w proroctwa. Nie wierzymy, że przyszłość jest ustalona.
Pan Jezus błogosławi wszystkim wokoło i całej naszej ojczyźnie, powiedział: O polski kraju żyzny, kraju piękny! Gdzież mam bardziej miłujących synów i córki, jak nie tu? To z tej ziemi na cały świat głos świętej Ewangelii się rozchodzi. Kraju błogosławiony, ubogacam ciebie w światło, miłość i pokój. Niech spłynie dobrobyt na twój kraj! Ja pragnę od was, byście dalej kochali Boga w Trójcy Jedynego i kochali siebie wzajemnie, by z dłoni do dłoni przechodził błogosławiony pokój, by serca wasze zawsze leżały u stóp Trójcy Przenajświętszej, by synowie i córy tej ziemi ukochali ponad wszystko Żywe Słowo, świętą Ewangelię, by szli i przekazywali Ją całemu światu i by ich głos się rozchodził aż po krańce ziemi.
- A więc stare przepowiednie w pewnym sensie jednak się sprawdziły - powiedział Bilbo.
- Oczywiście! - rzekł Gandalf. - Dalczegóż by się nie miały sprawdzić? Chyba nie przestałeś wierzyć w proroctwa tylko dlatego, że sam przyłożyłeś ręki do ich urzeczywistnienia? Nie myślisz przecież, że wszystkie swoje przygody i cudowne ocalenia zawdzięczasz wyłącznie szczęściu, które ci sprzyjało tylko przez wzgląd na twoją osobę! Bardzo przyzwoity hobbit z ciebie, panie Baggins, i ogromnie cię lubię, ale mimo wszystko jesteś tylko skromną, małą osóbką na bardzo wielkim świecie.
- Całe szczęście! - roześmiał się Bilbo podając mu puszkę z tytoniem.
Jako wierny bezimiennego powinien był się domyślić, że król stojący poza planszą coś oznaczał. Że człowiek czasami nieświadomie widzi swój prawdziwy los.
- Prorocze imię nie zawsze jest szeptane po narodzinach dziecka - powiedział kapłan bezimiennego, gdy Rao zapytał, dlaczego musi nosić brzemię takiego miana, dlaczego właśnie on. - Nawet poza naszą wiarą są ludzie, którzy przypadkiem odkrywają swój los. Ten los ich odnajduje: w snach, w opowieściach, w zbiegach okoliczności. Często nie rozpoznają prawdy, gdy ich zaszczyci, a wtedy omija ich świadomość proroctwa.