-
ArtykułyHłasko, powrót Malcolma, produkcja dla miłośników „Bridgertonów” i nie tylkoAnna Sierant1
-
ArtykułyAkcja recenzencka! Wygraj książkę „Cud w Dolinie Poskoków“ Ante TomiciaLubimyCzytać1
-
Artykuły„Paradoks łosia”: Steve Carell i matematyczny chaos Anttiego TuomainenaSonia Miniewicz1
-
ArtykułyBrak kolorowych autorów na liście. Prestiżowy festiwal w ogniu krytykiKonrad Wrzesiński4
Cytaty z tagiem "powolność" [7]
[ + Dodaj cytat]Kiedy już raz wprowadzili człowieka między Starych, świat nie chce go z powrotem. (...) My - czyli każdy po sześćdziesiątce - popełniamy dwa przestepstwa samym tylko istnieniem. Pierwsza zbrodnia to Powolność. Jeździmy za wolno, chodzimy za wolno, mówimy za wolno. Świat wejdzie w układ z dyktatorami, zboczeńcami i baronami narkotykowymi wszelkiej maści, ale wolnego tempa nie zniesie nigdy. Nasze drugie przestępstwo polega na tym, że stanowimy memento mori dla każdego człowieka. Świat może czuć się bezpiecznie i trwać w naiwnym zaprzeczeniu tylko wtedy, kiedy znikamy mu z oczu.
Mężczyźni są powolni i toporni, więc jeśli cokolwiek mają zrozumieć, należy ich traktować z bezgraniczną czułością.
s.246.
Wypił następny łyk piwa. Bóg jeden wie, który z kolei. Wydawało się, że Morris nigdy się nie upijał, tylko mówił wtedy jeszcze wolniej niż zwykle. Kiedy był już naprawdę nawalony, zapadał w milczenie.
Tak, już się domyślam, to była właśnie ta specyficzna powolność...
powolność z której promieniowała zrezygnowana uległość, świadomość, że nie ma się dokąd spieszyć, ze nie ma sensu niecierpliwie wyciągać do czegoś rąk.
Nie należy jeść za wolno, bo się człowiek robi ospały i zmęczony. [Ferran Adria]
s.291.
Wielkość człowieka ujawnia się w spokoju, a spokój - w cierpliwości i braku pośpiechu. Bez zwłoki należy się rozprawiać jedynie z wrogami.
(...) stopień szybkości jest wprost proporcjonalny do siły zapomnienia. Z tego równania można wyciągnąć różne wnioski, na przykład następujący: nasza epoka oddaje się demonowi szybkości i z tej właśnie przyczyny tak łatwo o sobie zapomina. Otóż ja wolę odwrocić to stwierdzenie i powiedzieć: naszą epokę nawiedza obsesyjnie pragnienie zapomnienia i chcąc zaspokoić to pragnienie, oddaje się ona właśnie demonowi szybkości; przyśpiesza kroku, gdyż właśnie chce nam uzmysłowić, że nie życzy sobie, aby o niej pamiętano, czuje się znużona sama sobą, sama sobą zdegustowana; że chce zdmuchnąć drżący płomyk pamięci.