Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tapczan zmienia radykalnie życie człowieka. W obiciu jego i sprężynach kryje się jakaś przyciągająca i dotąd jeszcze niezbadana siła. Na apel jego sprężyn gromadzą się ludzie i rzeczy.

- Tak, stary przyjacielu, choruje pan na organizacyjne niedołęstwo i niemoc.

Słońce grzało na cały regulator, śmigały w górę żelazne karbowane żaluzje sklepowe. Ludzie pracy, którzy śpieszyli do biur i fabryk w zimowych okryciach, szli zadyszani, porozpinani i przytłoczeni ciężarem wiosny.

Na Siwcowym Wrażku fortepiany, mandoliny i harmonie grały hymny na cześć wiosny. Okna były pootwierane. Na parapetach stały doniczki z kwiatami. W jednym z okien tęgi mężczyzna w szelkach i rozchełstanej na włochatej piersi koszuli namiętnie wyśpiewywał. Pod ścianą skradał się powoli kot. W kioskach spożywczych płonęły naftowe lampki.