Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dusza kochającej kobiety kryje w sobie często nieuświadomione możliwości, które budzą się do życia dopiero wtedy, gdy mężczyzna, którego kocha, ją rani.

Ale w przeciwieństwie do mężczyzn my nie cierpimy po to, by zwyciężyć albo się zemścić, tylko po to, by zadane nam cierpienia przemienić w jeszcze większą miłość.

Jestem kobietą z haremu, osmańską niewolnicą.
Ojcem mym gorący piasek, a matką Bosfor.
Mądrość jest moim losem, a niewiedza moją zgubą.
Stałam się bogata, lecz uważają mnie za ubogą,
jestem niewolnicą i panią niewolników.
Nie mam imienia, nie mam czci. Moim domem jest ten pałac,
w którym grzebie się bogów i korzysta z usług diabłów,
ziemia świętości, przedsionek piekła.

Anonim.

Motto książki:

Trzem kobietom mojego życia:

tej, która mi je dała,
tej, która je ze mną dzieli,
i tej, która będzie je kontynuować w przyszłości.