Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W iluzji pary idealnej nie można żyć wiecznie. Rozwijamy się, starzejemy, a czasem rozstajemy.

- Halo?
- Gdzie moje wnuki? - spytała bez wstępów.
Jęknęłam, przecierając zaspane oczy.
- Cześć, mamo, też miło cię słyszeć.
- Żadne "cześć". Nie chcę "cześć". Chcę wnuki, Andreo - domagała się. Serio, na co komu zegar biologiczny, skoro ma się chińską matkę?

- Bo ja też coś do ciebie czuję- odparłam, rumieniąc się. Zabawne, jak najprostsze słowa stają się trudne, kiedy się boisz, że zostaniesz odrzucona”.