Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Można kochać bez wzajemności, ale jednostronna przyjaźń raczej się nie zdarza.

Czasami nie ma się nic do powiedzenia, a czasem słów jest za dużo.

Nie wolno porównywać, wyceniać tego, co nas spotkało, licytować się, które z nas ma gorzej. Oboje mamy swój bagaż.

- Będę płakać – uprzedzam, znów czując pieczenie pod powiekami.
A ja będę podawał ci chusteczki, a kiedy się skończą, przyniosę rolkę papieru toaletowego. W najgorszym wypadku jest jeszcze moja bluza.

Chcę Cię kochać jak córkę, rozumiesz?! Jak córkę!

Ale trzeba wreszcie zaośćuczynić skrzywdzonym, nawet gdy krzywdę naprawia niewinna istota.