Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Można spojrzeć w oczy, ale nie zawsze da się spojrzeć w serce.

Życie najczęściej jest najpiękniejsze z daleka.

Nadmierna wiara we własne zdolności naraża nas na ryzyko i hamuje rozwój. Wątpliwości na temat samego siebie odgrywają kluczową rolę w osiąganiu dojrzałości intelektualnej.

... czytałem wszystkie zeznania świadków i do niczego nie można było się przyczepić, poza tym, że... no właśnie, że nie można było się do niczego przyczepić. Lata pracy nauczyły mnie, że prawda często jest trochę niespodziewana, a nawet nielogiczna, bo my, ludzie, nie jesteśmy do końca racjonalni. A tymczasem kłamstwa, zwłaszcza mało wprawne, są zbyt jednorodne, ogólne i często wpadają w schemat.

Warunki ekonomiczne i kulturowe dają rozmaite możliwości rozwijania uzdolnień, a wartości i sposób myślenia dziedziczymy po otoczeniu. Przede wszystkim jednak kształtują nas przeżycia, których nie dzielimy z nikim innym. Z wierzchu mogą być niewidoczne, ale obserwowane z dystansu mają decydujące znaczenie i krok za krokiem pchają nas przez życie.

Kłamstwo jako sposób na szerzenie chaosu i dezorientacji. Kłamstwo jako alternatywa dla przemocy.

Widać to było w samym akcie przemocy, a także w reakcji. Nawet z daleka dało się wyczuć siłę, która dotarła do głębi i złamała wszelką chęć oporu.

Doskonale mnie zrozumiał i zapytał o ogień. O co chodzi z tym ogniem, którym zionie smok? Odpowiedziałam, że to ten sam ogień, który płonie we wszystkich miażdżonych pod czyimś butem. Ten sam, który może nas zamienić w popiół, w śmieci, ale czasami... (...) może się zamienić w coś zupełnie innego: w siłę, która sprawia, że potrafimy oddać.