Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie ma nic złego w tym, że ktoś czeka, aż się zakocha! Że porwie go coś większego niż on sam, że w tańcu przeznaczenia znajdzie przystojnego partnera.

Ciało z mojego ciała, kość z mojej kości,
Oddaję ci siebie, swego ducha, własności.
W chorobie, cierpieniu, gdy śmierć przyjdzie cieniem,
Należę do ciebie po ostatnie tchnienie.
Dopóki nie stopnieje lód na południowych krańcach,
Dopóki miasta nie zapadną się w zachodnich piaskach.
Dopóki wschodnie wyspy nie spopieleją,
Dopóki północne szczyty nie skruszeją.
Przyrzeknij mi, przyrzeknij,
Że będziesz mój na wieki.

- Życie jest za krótkie na wyrzuty sumienia.
- Życie jest za długie na to, żeby nigdy nie przepraszać.

Ludzie, których kochamy, to zawsze ci, których ranimy najmocniej.

Żadna ludzka istota nie jest dobra czy zła, czarna czy biała. Wszyscy mamy różne stopnie szarości. Lecz łączy nas jedno: w sercu jesteśmy żywymi istotami, a żywe istoty robią, co muszą, by przetrwać.

Czy miłość oznacza trwanie u czyjegoś boku, mimo że ten ktoś podejmuje najprawdopodobniej straszliwą decyzję?

(...) miłość może być piękną rzeczą. Lecz ludzie, których kochasz, to zarazem ci, którzy cię najdotkliwiej ranią.

Za dziewczyny(...) Za nas wszystkie.

Może to właśnie znaczy dorosnąć(...) Widzimy swoich rodziców takimi, jakimi naprawdę są, po czym wybieramy, czy chcemy, czy nie chcemy pójść w ich ślady.

Ludzie nie zawsze robią to, co uważamy, że powinni(...) Lecz zawsze mają swoje powody. Nawet jeśli my tych powodów nigdy nie zrozumiemy.

Magia wywodzi się z okrutnego, niepokornego serca.

Nienawiść sprowadzi cię tylko na manowce. Miłość jest silniejszym wyborem.

Mia poczuła, że w gardle bulgocze jej żółć [...] Więc to jest zazdrość. Ma ohydny, odstręczający smak, jak zepsuty, spleśniały ser. A także kolor, ale to nic zaskakującego. Zazdrość jest zielona.

Nienawiść jest wypaczeniem miłości. To miłość przekręcona sama w sobie, uczucie wlewające się w miejsce, na których wcześniej rosła miłość.

Rozum podpowiada ci, kim nigdy nie powinnaś zostać, a serce mówi, kim jesteś.

Zaufaj swojemu sercu, nawet jeśli cię to zabija.

(...) przetrwanie nie chodzi w jedwabnym czepku. Przetrwanie oznacza, że człowiek ma brud i krew za paznokciami.
Oznacza, że trzeba kogoś zabić, zanim ten ktoś zabije ciebie.

Miłość nie jest szlachetnym celem.
Miłość to pięść z połamanymi knykciami. To nóż z tępym ostrzem.

Może serca też leczą się w ten sposób. Rozcięte zrastają się z powrotem i stają się bardziej wytrzymałe. Im głębsze rozdarcie, tym grubsza szrama i tym mniej prawdopodobne, że serce da się złamać ponownie.

Być może miłość jest jak róża. Należy jej pozwolić rosnąć bez względu na to, między kim wykiełkowała. Liczy się tylko to, jak dobrze o nią zadbamy.

Być może ostatecznie najwspanialsze historie miłosne nie opowiadają o kochankach. Są to historie o tym, jak nauczyliśmy się kochać samych siebie.