Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Gdy człowiek zamyka się na świat, a potem zaczyna się otwierać, co ożywia w pierwszej kolejności? Zapewne, jak wydaje się oczywiste, zmysły, serce, umysł, dusza.Jednak być może wszystko jest ze sobą powiązane, tylko nie potrafimy odróżnić drgnień serca od zapachu, poruszenia duszy od dotyku bryzy na skórze, myśli od uczucia, uczucia od modlitwy.

Gdy człowiek zamyka się na świat, a potem zaczyna się otwierać, co ożywa w pierwszej kolejności? Zapewne, jak wydaje się oczywiste, zmysły, serce, umysł, dusza. Jednak być może wszystko jest ze sobą powiązane, tylko nie potrafimy odróżnić drgnień serca od zapachu, poruszenia duszy od dotyku bryzy na skórze, myśli od uczucia, uczucia od modlitwy.”
/"Prowansalski balsam ..." str. 242/

Historie są takie, jakimi je tworzymy.

No wiesz, ja jestem jedynie zającem. I tylko tyle potrafię zrozumieć. - Sądzę, że powinniśmy być uczciwi, gdy świat staje się niezrozumiały. Jesteśmy tylko zajączkami.

- [...] Gdy jestem sam, śpiewam sobie, bo nie umiem gwizdać, więc zawsze łatwo mnie znaleźć.
- Dlaczego śpiewasz, gdy jesteś sam?
- By nie czuć samotności - wyjaśnił.

Powiedziałam bezmyślnie:
- Jestem. Jestem będąca.
[...]
- Takie słowo nawet nie istnieje - odrzekła. - Mam rację?
- Tak - przyznałam. - Ale wyraża mój emocjonalny stan.
- Jestem będący - powiedział Julien, wypróbowując wyrażenie.
- Ja też jestem będący! - dołączył się Abbot.
- I ja zdecydowanie jestem będąca - stwierdziła Charlotte [...].
- A ty jesteś będąca? - Julien zapytał matkę.
- Czy jestem będąca? - zdziwiła się.
- Czy żyjesz w teraźniejszości? - wyjaśniła Charlotte.
- W teraźniejszości? A co to takiego teraźniejszość? Ja jestem le passe. Przeszłością.