Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Łatwo jest bezdusznie wykorzystywać o wiele bardziej przewyższającą nasz ludzki gatunek zdolność psa do bycia wiernym i oddanym. A gdybyśmy mieli zrobić rachunek naszej wzajemnej międzygatunkowej miłości i poświęcenia, jak myślisz na którą stronę przeważy się szala? Zawsze na stronę psa. Czyżby więc jednak jako gatunek pies górował nad nami w zdolności do tzw. uczuć wyższych? Wygląda na to, że tak.

Pies, tak jak człowiek, ma osobowość. I nie brak mu tego, co nazywamy cechami charakteru: samozadowolenia, satysfakcji, a czasem i ambicji. Ma też dumę, dlatego lubi, by go chwalono. A uznanie w oczach przewodnika jest dla psa największą nagrodą, większą i ważniejszą od najlepszego smakołyku.

Kiedy pies wykona jakieś zadanie, pochwal go słownie na przykład komendą ,,dobry pies'' czy ,,super, piesku'' lub twoją ulubioną, a jeśli zrobisz to z całego serca, zobaczysz dumę i zadowolenie na jego pysku. A może nawet i uśmiech. Co ciekawe, uśmiech występuje tylko u psów udomowionych i tylko w kontakcie z człowiekiem. Być może uśmiech to jedyny znak z ludzkiego systemu komunikacji niewerbalnej, jaki zaszczepiliśmy naszym psim braciom.