Zaplanowany na osiem powieści cykl „Utracone córki” autorstwa Sorayi Lane rozpoczęła wydana u nas niedawno „Córka z Włoch”, opowiadająca historię Lily, która zjawia się w kancelarii adwokackiej, gdzie otrzymuje tajemnicze pudełko z zagadkową zawartością. Kobieta wyrusza do Włoch, by odkryć prawdę o swojej rodzinie i przeszłości, odnaleźć własną drogę i zagłębić się w historię Estee i jej ukochanego Felixa. W „Córce z Kuby” – powieści można czytać w dowolnej kolejności bez obaw o ewentualne spojlery – podobna podróż czeka Claudię, która po otrzymaniu od prawnika dziwnego pakunku zapragnie poznać losy swoich krewnych. Wie niewiele, a jej jedyne wskazówki to stara wizytówka i naszkicowany na kartce herb, lecz mimo to bez wahania kupuje bilet i leci do Hawany, gdzie ma nadzieję natrafić na jakiś trop.

Nie zdaje sobie wówczas jeszcze sprawy, że ta podróż diametralnie zmieni jej życie i sposób patrzenia na świat. A podążanie za dawnymi tajemnicami pochłonie ją całkowicie i nada jej życiu nowy sens. Równolegle poznajemy losy Esmeraldy, pięknej dziewczyny z dobrego domu, żyjącej w połowie ubiegłego wieku na Kubie. I dowiadujemy się o jej uczuciu do „rzutkiego młodego biznesmena”, które nigdy nie powinno zaistnieć. Zwłaszcza że ojciec Esmeraldy wielce sobie ceni konwenanse i tradycję, w dodatku już zaplanował córce życie i wolałby widzieć ją u boku jakiegoś „godnego” kandydata.

Poznaj cykl „Utracone córki”

Co łączy Claudię i Esmeraldę, kobiety dorastające w dwóch odmiennych krajach i kulturach, w zupełnie różnych czasach? Lane prowadzi czytelników po nitce do kłębka, kreując dwie linie czasowe, dwie postacie tak inne od siebie, a momentami tak podobne. Obie historie doskonale się uzupełniają, a zderzenie ze sobą dwóch światów – współczesnego Londynu i niezwykłej, egzotycznej Hawany – okazuje się intrygującym zabiegiem.

Podczas lektury rodzi się więc pytanie: jak kształtuje nas środowisko, w którym dorastamy? I kolejne: czy powinno się podążać za głosem serca? „Czasami nie możemy mieć tego, czego pragniemy”, mówi ukochanemu Esmeralda, jednak wciąż zastanawia się, czy nie warto stawić czoła przeciwnościom losu, uwierzyć, że wszystko jest możliwe, jeśli uczucie okaże się wystarczająco silne. „Nie ma nic ważniejszego niż miłość”, pisze autorka, stawiając obie swoje bohaterki przed trudnymi wyborami. Obie muszą zmierzyć się ze swoimi słabościami oraz wpajanymi im do głów zasadami i poznać, czym jest miłość, często przychodząca w najmniej odpowiednim lub spodziewanym momencie.

Dużą wagę Lane przykłada do stworzenia wyrazistych i prawdziwych bohaterek, targanych namiętnościami i rozterkami. Z rozmysłem kreśli relacje między swoimi postaciami, ukazując ich racje, sposób myślenia, impulsy, które nimi kierują. Zastanawia się, jaki wpływ na nas ma nasza rodzina i jej oczekiwania, którym nie zawsze można sprostać. Pokazuje, jak ludzie radzą sobie z bólem i stratą, ale przede wszystkim – jak ważne jest poznanie samego siebie, znajomość swoich uczuć, pragnień i dążeń, by nie ulegać społecznym oczekiwaniom.

A także poszukiwanie swojego miejsca, takiego, w którym poczujemy się dobrze, z którym zechcemy się związać, bo stanie się tak bliskie naszej duszy. I, oczywiście, odkrywanie korzeni, poznawanie historii przodków, z którymi może łączyć nas coś więcej niż tylko więzy krwi. Jednak czy łatwo jest porzucić tak dobrze nam znany świat i wyruszyć w podróż, która może wywrócić do góry nogami nasz dotychczasowy światopogląd? Lane chętnie rysuje przed czytelnikami nowe możliwości, podkreśla, że czasem warto wyjść ze swojej skorupy, otworzyć oczy i chłonąć życie całym sobą. Jak mówi, wszystkie jej historie płyną prosto z serca, a najważniejsze jest dla niej, by stworzone przez nią opowieści poruszały czytelników, dawały im wiarę, przypominały, że miłość istnieje, że warto walczyć o swoje szczęście.

„Córka z Kuby” to wielowątkowa powieść obyczajowa – o miłości i odkrywaniu siebie, poszukiwaniu własnej tożsamości, ale też z pieczołowicie zarysowanym tłem historycznym i społecznym (zresztą nic w tym dziwnego, bo Lane nie ukrywa, że historia wyjątkowo ją pasjonuje – oprócz obyczajowych romansów napisała także liczne powieści historyczne, choć obecnie żadna z nich nie została jeszcze przetłumaczona na język polski).

Autorka zabiera czytelnika w podróż na Kubę, opisując ją z prawdziwą pasją, a przy tym dbając o realizm, ukazując lokalny koloryt wyspy, codzienne problemy i radości żyjących tam ludzi. Lane, mieszkająca na co dzień w Nowej Zelandii, nie kryje, że kocha podróże i nade wszystko pociągają ją egzotyczne kraje. Na pomysł swojego cyklu wpadła podczas pandemii, gdy z powodu lockdownu musiała wraz z rodziną siedzieć w domu. Zaczęła więc marzyć o kolejnych wyprawach: do Włoch, do Hawany… czy też do Grecji, bo właśnie tam, na wyspę Skopelos, wysłała Ellę, bohaterkę trzeciej części cyklu, która za granicą ukaże się już w październiku tego roku („Córka z Grecji”).

Przeczytaj fragment książki „Córka z Kuby”:

Książka „Córka z Kuby” jest dostępna w sprzedaży. 

---
Artykuł sponsorowany, który powstał przy współpracy z wydawnictwem.