Dorota Probucka

Więcej takich głosów! Szczególnie w naszym społeczeństwie, które ma obojętne lub wręcz pozytywne nastawienie do cierpienia zwierząt i polowań. Wszystkie te nieszczęsne burki na łańcuchach, utylitarne traktowanie zwierząt dzikich i hodowlanych, wynikające bądź z dawnych przyzwyczajeń, bądź z braku wrażliwości. Do tego Kościół ze swoją płytką interpretacją biblijnego zwrotu traktującego o człowieku, jako gatunku przez Boga predystynowanym do panowania nad całym stworzeniem... W ten oto sposób mamy, co mamy, czyli garstkę psychopatów kultywujących barbarzyński obyczaj łowiecki i resztę społeczeństwa, patrzącą na tę okrutną rozrywkę z większą albo mniejszą obojętnością. Prawo do bezkarnego zabijania zwierząt uzasadniają  myśliwi historią, tradycją, potrzebą regulacji populacji. Wszystkie te historie o kant du...y można potłuc! Równie dobrze można by postulować przywrócenie niewolnictwa lub walk gladiatorów, bo przecież kiedyś taka była - powszechnie niemal akceptowana - tradycja. Dla mnie kwestia nie istnieje: hobbystyczne łowiectwo powinno być prawnie zakazane. Koniec i kropka. Nie ma tu nad czym deliberować. Jeśli panom z piórkami w kapelusikach brakuje adrenaliny, to niech postrzelają do siebie, choćby i na placu paintballowym. Mocne wrażenia gwarantowane, a po wszystkim najeść się bigosu i popić wódeczki też przecież można. Książkę na pewno przeczytać warto. Nie jest to może pozycja pozbawiona wad i błędów. Ponieważ jest to zbiór tekstów pisanych niezależnie i dla różnych publikacji, zdarzają się powtórzenia wzajemnie cytowanych fragmentów, niektóre eseje są dość emocjonalne, a niekoniecznie merytoryczne. Suma summarum jest jednak nieźle i "Etyczne potępienie myślistwa" oceniam wysoko oraz uznaję za ważny i potrzebny głos w sprawie. Może dzięki takim publikacjom wyjdziemy kiedyś z barbarzyńskiej epoki, w której toleruje się myślistwo hobbystyczne.