Najnowsze artykuły
- ArtykułyPierwszy zwiastun drugiego sezonu „Władcy Pierścieni: Pierścieni Władzy” i nie tylkoLubimyCzytać1
- ArtykułyKocia Szajka na ratunek Reksiowi, czyli o ósmym tomie przygód futrzastych bohaterówAnna Sierant1
- ArtykułyAutorka „Girl in Pieces” odwiedzi Polskę! Kathleen Glasgow na Targach Książki i Mediów VIVELO 2024LubimyCzytać1
- ArtykułyByliśmy na premierze „Prostej sprawy”. Rozmowa z Wojciechem ChmielarzemKonrad Wrzesiński1
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Wincenty Zdzitowiecki
Źródło: http://www.wimbp.gorzow.pl/?art=4606
3
6,7/10
Pisze książki: literatura piękna, poezja
Urodził się 1.01.1941 r. w Listopadówce w wołyńskie. Zmarł 8.04.2007 r. Pochowany na gorzowskim cmentarzu. Z rodziną w 1945 r. przyjechał do Drzewic, obecnie dzielnicy Kostrzyna nad Odrą. W Gorzowie zamieszkał w 1957 r., gdy rozpoczął naukę w szkole ponadpodstawowej. Ukończył Liceum Ogólnokształcące i Studium Dziennikarskie w Warszawie.
Debiutował w wieku 16 lat. Publikował teksty dziennikarskie, wiersze i opowiadania w czasopismach lokalnych i ogólnopolskich. W latach siedemdziesiątych współprzewodniczył ruchom młodoliterackim w Gorzowie, m. in. Korespondencyjnemu Klubowi Młodych Pisarzy. Pracował na różnych stanowiskach: był ślusarzem, ale i redaktorem naczelnym pism zakładowych („Celuloza” i „Gorzowska Przemysłówka”),działał w branżowych związkach zawodowych.
Najdłużej związany był z „Gobexem” (także w jego wcześniejszych wcieleniach),gdzie redagował kronikę firmy oraz „Gorzowskiego Liberała” - miesięcznik partii Kongres Liberalno-Demokratyczny w Lubuskiem.
Miał gotowych kilka tomików poetyckich, ale w czasach twórczej aktywności Wincentego Zdzitowieckiego wydanie książki było niezmiernie trudne. Jego książki zaczęły ukazywać się dopiero w końcu lat 90-tych.
Wydał książki:
- „W tym przemysłowym ogrodzie” - wiersze, Gorzów 1998;
- „Wiersze o Gorzowie”, Gorzów 1999;
- „Wszechświat we mnie” - wiersze, Gorzów 2004;
- „Niemoc mnie porusza” - wiersze, reportaże, opowiadania, Gorzów 2006.
Wiersze i utwory prozatorskie publikował w pismach lokalnych: „Ziemia Gorzowska”, „Gazeta Lubuska”, „Gorzowskie Wiadomości Samorządowe”, „Panorama Gorzowska”, „Lubuskie Nadodrze”, „Pegaz Lubuski”, ostatnio „Nasze Forum” (pismo wydawane pod patronatem Lubuskiego Sejmiku Osób Niepełnosprawnych) oraz w innych pismach dla niepełnosprawnych: „Serce i Troska”, „Pochodnia”. W 2006 r. zdobył nagrodę za słuchowisko „Strzał” w XII Ogólnopolskim Konkursie Literackim im. Zdzisława Morawskiego.
Wiersze Wincentego Zdzitowieckiego wyrastają z obserwacji świata, w którym żyje: najpierw dominowała tematyka pracy, budowania, przemysłu. W „Wierszach o Gorzowie” ujawnił swoje sentymentalne związki z miastem, w którym osiadł na całe życie, a upływające lata i dojrzałość, niosą wnioski egzystencjalne, którymi autor dzieli się z czytelnikami w tomie „Wszechświat we mnie”.
Był wiceprzewodniczącym Lubuskiego Oddziału Towarzystwa Zwalczania Chorób Mięśni, a choroba, która go dotknęła, stała się źródłem nowych tematów i przemyśleń. Z tych inspiracji powstała książka „Niemoc mnie porusza”.
Jej bohaterami są niepełnosprawni sportowcy, zdobywcy medali olimpijskich i mistrzowie świata. Ale nie tyle sukces sportowy jest treścią tych opowieści, co proces przezwyciężanie siebie, ograniczeń, jakie rodzi niepełnosprawność fizyczna i łącząca się z nią słabość psychiczna. Pokonanie tych dysfunkcji jest największym wyczynem jego bohaterów. Wincenty Zdzitowiecki te klęski i zwycięstwa potrafił opisać wnikliwie, gdyż sam musiał przejść podobną drogę.
(autor: Krystyna Kamińska)
Debiutował w wieku 16 lat. Publikował teksty dziennikarskie, wiersze i opowiadania w czasopismach lokalnych i ogólnopolskich. W latach siedemdziesiątych współprzewodniczył ruchom młodoliterackim w Gorzowie, m. in. Korespondencyjnemu Klubowi Młodych Pisarzy. Pracował na różnych stanowiskach: był ślusarzem, ale i redaktorem naczelnym pism zakładowych („Celuloza” i „Gorzowska Przemysłówka”),działał w branżowych związkach zawodowych.
Najdłużej związany był z „Gobexem” (także w jego wcześniejszych wcieleniach),gdzie redagował kronikę firmy oraz „Gorzowskiego Liberała” - miesięcznik partii Kongres Liberalno-Demokratyczny w Lubuskiem.
Miał gotowych kilka tomików poetyckich, ale w czasach twórczej aktywności Wincentego Zdzitowieckiego wydanie książki było niezmiernie trudne. Jego książki zaczęły ukazywać się dopiero w końcu lat 90-tych.
Wydał książki:
- „W tym przemysłowym ogrodzie” - wiersze, Gorzów 1998;
- „Wiersze o Gorzowie”, Gorzów 1999;
- „Wszechświat we mnie” - wiersze, Gorzów 2004;
- „Niemoc mnie porusza” - wiersze, reportaże, opowiadania, Gorzów 2006.
Wiersze i utwory prozatorskie publikował w pismach lokalnych: „Ziemia Gorzowska”, „Gazeta Lubuska”, „Gorzowskie Wiadomości Samorządowe”, „Panorama Gorzowska”, „Lubuskie Nadodrze”, „Pegaz Lubuski”, ostatnio „Nasze Forum” (pismo wydawane pod patronatem Lubuskiego Sejmiku Osób Niepełnosprawnych) oraz w innych pismach dla niepełnosprawnych: „Serce i Troska”, „Pochodnia”. W 2006 r. zdobył nagrodę za słuchowisko „Strzał” w XII Ogólnopolskim Konkursie Literackim im. Zdzisława Morawskiego.
Wiersze Wincentego Zdzitowieckiego wyrastają z obserwacji świata, w którym żyje: najpierw dominowała tematyka pracy, budowania, przemysłu. W „Wierszach o Gorzowie” ujawnił swoje sentymentalne związki z miastem, w którym osiadł na całe życie, a upływające lata i dojrzałość, niosą wnioski egzystencjalne, którymi autor dzieli się z czytelnikami w tomie „Wszechświat we mnie”.
Był wiceprzewodniczącym Lubuskiego Oddziału Towarzystwa Zwalczania Chorób Mięśni, a choroba, która go dotknęła, stała się źródłem nowych tematów i przemyśleń. Z tych inspiracji powstała książka „Niemoc mnie porusza”.
Jej bohaterami są niepełnosprawni sportowcy, zdobywcy medali olimpijskich i mistrzowie świata. Ale nie tyle sukces sportowy jest treścią tych opowieści, co proces przezwyciężanie siebie, ograniczeń, jakie rodzi niepełnosprawność fizyczna i łącząca się z nią słabość psychiczna. Pokonanie tych dysfunkcji jest największym wyczynem jego bohaterów. Wincenty Zdzitowiecki te klęski i zwycięstwa potrafił opisać wnikliwie, gdyż sam musiał przejść podobną drogę.
(autor: Krystyna Kamińska)
6,7/10średnia ocena książek autora
6 przeczytało książki autora
2 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Iluzja horyzontu. Antologia Konkursu Literackiego "Ikarowe Strofy"
5,5 z 2 ocen
4 czytelników 0 opinii
2004
Najnowsze opinie o książkach autora
Wszechświat we mnie Wincenty Zdzitowiecki
7,5
Wiersze zawarte w tym zbiorze, trzecim w dorobku autora, podejmują tematy egzystencjalne. Jest w nich dramat człowieka, który czuje nieuchronną przemijalność, a jednocześnie nie chce się z nią pogodzić.
Czas jest tu wiodącym motywem, który skłania do refleksji nad przeszłością i przyszłością.
Zbiór zawiera sporo liryków o samotności, cierpieniu, bólu fizycznym i psychicznym, o zmaganiu się z codziennością...
Z jednej strony człowiek jest wielki poprzez umiejętność odkrycia w sobie pokładów człowieczeństwa i wrażliwości, z drugiej jednak okazuje się poprzez nie słaby, jest jak pyłek w kosmosie, nikły, mały i niewiele znaczący.
Chociaż w utworach często przywoływane są motywy związane z fizycznym światem, nie brak w nich również odwołań do Biblii. "Z prochu postałeś i w proch się obrócisz" - to przewodni motyw wielu wierszy.
"Wszechświat we mnie" to wyznania człowieka dojrzałego, doświadczonego przez los. Nie jest po poezja łatwa i radosna, ale warto po nią sięgnąć, gdyż stanowi hołd złożony ludzkiemu rozumowi, który powinien być wykorzystywany tylko do szczytnych i pięknych celów.