Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tematyka książki inspiruje do spojrzenia na role emocji w życiu człowieka z perspektywy akceptacji siebie i afirmacji jako sposobu radzenia sobie z niskim poczuciem wartości, lękiem i niepewnością, które ono generuje. Autorzy krok po kroku przybliżają problematykę osób, których potrzeby emocjonalne były niezaspokajane w dzieciństwie lub w jakimś obszarze życia emocjonalnego zahamowane. W sposób zrozumiały, na podstawie studium przypadków, zapoznają czytelnika z wpływem niezaspokojenia emocjonalnego na codzienne życie człowieka oraz jak można mu pomóc. Niektóre pomysły wydają się trudne do przełożenia na grunt polski ze względu na brak możliwości zapewnienia podobnych warunków mieszkalnych (zamieszkanie z rodziną lekarza) czy kwestie etyczne (rola dotyku w psychoterapii). Z drugiej jednak strony znaleźć tu można dużo wskazówek na to jak wykorzystać wiedzę na ten temat, by stworzyć warunki umożliwiające poznanie potrzeb pacjenta i ich wpływ na jego rozwój. Ponadto autorzy mierzą się z tematyką nerwicy represyjnej (wypartej) czy innymi diagnozami, z którymi niezaspokojenie może być mylone. Ciekawym zabiegiem jest uwzględnienie osób wierzących i tego jak nieadekwatna interpretacja przykazań może utrudniać życie. Zakonna społeczność niczym rodzina musi zaadaptować się do zmian zachodzących w pacjencie co czasem bywa utrudnione. Przez całą lekturę odnosi się wrażenie, iż wciąż mówi się o tym samym co może męczyć. Czytając jednak rozdziały z przerwami, dając sobie czas na refleksję, zaczęłam coraz lepiej rozumieć jak wiedzę zaczerpniętą z tej książki mogę przełożyć na własne życie emocjonalne, własne potrzeby i reakcje, choć nie cierpię na tą dolegliwość.