Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Historia letnich igrzysk olimpijskich od Aten 1896 po Barcelonę 1992- bez tabeli wyników, spisu medalistów, a przez to ciekawsza i mniej enyklopedyczna. Minkiewicz potrafił oddać atmosferę kolejnych zawodów, skupił się na ich otoczce, atmosferze na trybunach, w wiosce olimpijskiej oraz wpływowi jaki na sport wywierała polityka. Ponadto opis igrzysk w Montrealu 1976 oraz Barcelonie 1992, których autor był naocznym świadkiem, sprawia, że przebywa się tam razem z nim i wspólnie zwiedza olimpijskie areny doznając kolejne porcji emocji i wzruszeń towarzyszących sportowej rywalizacji. Bardzo smaczne są opisy igrzysk kadłubowych- w Moskwie oraz w Los Angeles- autor bez silenia się na moralizatorstwo z humorem potrafił podejść do czasów zimnej wojny, która odcisnęła swoje piętno także na duchu olimpizmu i sportowej rywalizacji. Zawsze przed kolejnymi letnimi igrzyskami wracam do tej pozycji, żałując zarazem, że autor nie zdecydował się na jej reedycję, bo skonfrontowanie własnych wspomnień z żywym i barwnym językiem Minkiewicza byłoby niezwykle ciekawym doświadczeniem