Jesteśmy społecznością, która kocha książki

John Dee – nadworny matematyk, astronom i astrolog Elżbiety I, królowej Anglii. Studiował alchemię, kabałę a także okultyzm. Autor kilku rozpraw alchemicznych.

Pod koniec lat 40. i na początku 50. XVI wieku podróżował dużo po Europie. Wraz z Edwardem Kelleyem przebywał przez krótki czas na dworze Stefana Batorego, a potem na dworze Cesarza Rudolfa II.
Jako jeden z najbardziej uczonych ludzi w swoim wieku, został zaproszony do wygłoszenia wykładów z zaawansowanej algebry na Uniwersytecie Paryskim, gdy miał zaledwie dwadzieścia kilka lat. Dee był żarliwym propagatorem matematyki i szanowanym astronomem, a także czołowym ekspertem w dziedzinie nawigacji, wyszkolił wielu z tych, którzy mieli prowadzić odkrywcze podróże Anglii. Wydaje się, że w jednym z kilku traktatów, które Dee napisał w latach osiemdziesiątych XVI wieku, zachęcając brytyjskie ekspedycje badawcze w poszukiwaniu Przejścia Północno-Zachodniego, ukuł termin „Imperium Brytyjskie”.

Następnie wyruszył do Anglii, gdzie przez Elżbietę I nadana mu została uczelnia w Manchesterze.

Równolegle z tymi wysiłkami Dee zanurzył się w świecie magii, astrologii i filozofii hermetycznej. Poświęcił wiele czasu i wysiłku w ciągu ostatnich trzydziestu lat swojego życia próbom obcowania z aniołami w celu poznania uniwersalnego języka stworzenia i doprowadzenia do przed apokaliptycznej jedności ludzkości. Dee, uczeń renesansowego neoplatonizmu Marsilio Ficino, nie rozróżniał swoich badań matematycznych od badań nad magią hermetyczną, wzywaniem aniołów i wróżbiarstwem. Zamiast tego uważał, że wszystkie jego działania stanowią różne aspekty tego samego poszukiwania: poszukiwania transcendentnego zrozumienia boskich form leżących u podstaw widzialnego świata, które Dee nazwał „czystymi prawdami”.
Wysoki status Dee jako uczonego pozwolił mu również odgrywać rolę w polityce elżbietańskiej. Służył jako okazjonalny doradca i wychowawca Elżbiety I oraz pielęgnował relacje z jej ministrami, Francisem Walsinghamem i Williamem Cecilem. Dee udzielał również korepetycji i cieszył się patronatami z Sir Philipem Sidneyem, jego wujem, Robertem Dudleyem, 1.hrabią Leicester i Edwardem Dyerem. Cieszył się także patronatem Sir Christophera Hattona.
Poznał wielu znamienitych uczonych epoki, m.in.: matematyka Gemma Frisius, kartografa Gerharda Kremera, włoskiego matematyka i astrologa Girolamo Cardano. Z tym ostatnim prowadził badania dotyczące perpetuum mobile.
Za swojego życia Dee zgromadził największą bibliotekę w Anglii i jedną z największych w Europie.
Dokładna data jak i okoliczności jego śmierci nie są znane, przypuszcza się, iż zmarł w biedzie, po tym jak po śmierci Elżbiety I wygnano go z dworu.