Jerzy Krasicki (ur. 8 listopada 1927 w Łucku, zm. 22 maja 2004) – polski prozaik oraz aktor teatralny. Ukończył filologię polską na UJ. Debiutował jako prozaik na łamach tygodnika "Życie Literackie" w 1959 roku. Był aktorem w teatrach w Poznaniu Katowicach i Krakowie.
Podróże wypełniły Jerzemu Krasickiemu dużą część życia. Przez kilkanaście lat z niesłabnącą ciekawością przyglądał się dalekim stronom z bliska, pragnąc zaspokoić nie tylko głód prawdy o świecie, ale także o sobie samym. Szczególnych wrażeń dostarczyły mu Peru i Meksyk. Wyjątkowo silnie podziały na niego Indie.http://
Opowieść o smutnym świecie przestępczości w PRL-u. O braku nadziei na lepsze jutro i wyzwoleniu się z kajdan marginesu społecznego. A jednak światy przenikają się. Ten zły i ten praworządny. Pojawiają się pomocne dłonie. Dla mnie wadą jest zbytnia łatwość w czynieniu dobra. Nie podoba mi się także zakończenie. Ale to moja subiektywna opinia :)