Najnowsze artykuły
Artykuły
„Wiedźmin 4” przekroczy granice gatunku? Nad grą pracuje już większość studiaKonrad Wrzesiński5Artykuły
Czytamy w weekendLubimyCzytać388Artykuły
Książki adwentowe dla dzieci i dorosłych – te tytuły zapewnią ci 24 dni przedświątecznego czytaniaAnna Sierant4Artykuły
Jest temat, o którym się nie mówi… Porozmawiajmy o piractwieKonrad Wrzesiński24
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Michał Komaszyński

Źródło: https://www.us.edu.pl/prof-zw-dr-hab-michal-komaszynski
7
6,5/10
Urodzony: 23.02.1924Zmarły: 12.12.2007
prof. Michał Komaszyński - polski historyk i wykładowca akademicki.
Przyszedł na świat na Kresach. Absolwent Uniwersytetu w Lille (Université de Lille) - historia. Specjalista z zakresu historii Śląska, życia Jana III Sobieskiego i Marii Kazimiery (Królowej Marysieńki) oraz geografii historycznej. W latach 1953-1957 pracował w Polskiej Akademii Nauk (PAN). Później był wykładowcą na dwóch śląskich uczelniach wyższych: w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Katowicach i na Uniwersytecie Śląskim. Członek Polskiego Towarzystwa Historycznego, Polskiego Towarzystwa Nautologicznego oraz Towarzystwa Miłośników Wilanowa. Wchodził w skład Komitetu Redakcyjnego wydającego periodyk "Acta Poloniae Maritima". Wybrane publikacje książkowe: "Księcia Contiego niefortunna wyprawa po koronę Sobieskiego" (Wiedza Powszechna, 1974),"Jan III Sobieski a Bałtyk" (Wydawnictwo Morskie, 1983),"Maria Kazimiera d'Arquien Sobieska królowa Polski 1641-1716" (Wydawnictwo Literackie, 1984).
Przyszedł na świat na Kresach. Absolwent Uniwersytetu w Lille (Université de Lille) - historia. Specjalista z zakresu historii Śląska, życia Jana III Sobieskiego i Marii Kazimiery (Królowej Marysieńki) oraz geografii historycznej. W latach 1953-1957 pracował w Polskiej Akademii Nauk (PAN). Później był wykładowcą na dwóch śląskich uczelniach wyższych: w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Katowicach i na Uniwersytecie Śląskim. Członek Polskiego Towarzystwa Historycznego, Polskiego Towarzystwa Nautologicznego oraz Towarzystwa Miłośników Wilanowa. Wchodził w skład Komitetu Redakcyjnego wydającego periodyk "Acta Poloniae Maritima". Wybrane publikacje książkowe: "Księcia Contiego niefortunna wyprawa po koronę Sobieskiego" (Wiedza Powszechna, 1974),"Jan III Sobieski a Bałtyk" (Wydawnictwo Morskie, 1983),"Maria Kazimiera d'Arquien Sobieska królowa Polski 1641-1716" (Wydawnictwo Literackie, 1984).
6,5/10średnia ocena książek autora
53 przeczytało książki autora
96 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autora
Sprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma

1995
Piękna królowa Maria Kazimiera d'Arquien-Sobieska
Michał Komaszyński
7,0 z 3 ocen
19 czytelników 0 opinii
1995

1987
Atlas historyczny Polski
Władysław Czapliński, Michał Komaszyński
6,0 z 1 ocen
3 czytelników 0 opinii
1987

1984
Maria Kazimiera d`Arquien Sobieska królowa Polski 1641-1716
Michał Komaszyński
6,5 z 13 ocen
60 czytelników 3 opinie
1984

1974
Księcia Contiego niefortunna wyprawa po koronę Sobieskiego
Michał Komaszyński
7,0 z 1 ocen
11 czytelników 1 opinia
1974
Najnowsze opinie o książkach autora
Maria Kazimiera d`Arquien Sobieska królowa Polski 1641-1716 Michał Komaszyński 
6,5

Cóż mam rzec, postać kontrowersyjna, ale autor nie do końca obiektywny, do czego niejako będąc historykiem przyczepić się mogę. Nakreśla obraz mlodziutkiej dziewczynki która znalazła się w obcym kraju pod opieką patronki, od razu zakochana w Sobieskim, wydana za kogo innego, teskniąca za Francją i rodziną, która staje się ważnym elementem polityki ówczesnych czasów, zawsze wierna, ale cosik mi ta charakterystyka nie do końca leży...
Jan III Sobieski a Bałtyk Michał Komaszyński 
6,6

Z książeczki Michała Komaszyńskiego możemy dowiedzieć się co nieco o pomijanych w naszej literaturze historycznej wydarzeniach. O planach Sobieskiego do przyłączenia się po stronie Szwecji do wojny skańskiej 1675-79 (przeciwko Danii i Brandenburgii). Trochę przypominało to inne próby monarchów wmieszania Rzeczpospolitej do wojny wbrew opinii magnatów i szlachty (Władysława IV przeciw Turkom czy Augusta II przeciw Szwecji). Autor przybliża nam sprawę Kalksteina (konflikt w Prusach zekranizowany w serialu „Czarne Chmury”, który mógł dać powód do wojny z Brandenburgią) i co nieco samą wojnę skańską.
Autor poświęca też sporo czasu późniejszym profrancuskim planom przymierza północnego Rzeczpospolitej, Danii i Szwecji. Francja próbowała tym samym zapewnić sobie dostawy żywności i materiałów okrętowych z nad Bałtyku podczas wojny z Ligą Augsburską. W czasach kiedy książka powstawała, była to jedna z niewielu pozycji, która przybliżała nieco tą wojnę (Francji z niemal połową Europy). Temu sojuszowi miało się przysłużyć planowane małżeństwo Teresy Kunegundy Sobieskiej („pupusieńki”) z królem duńskim. Na przeszkodzie sojuszowi koron północy stanął nie wygasły konflikt z Turcją i Szwecja, która skłaniała się do wspierania raczej Ligi Augsburskiej niż Francji. Sobiescy chyba przeliczyli się również w planach utworzenia trwałego ww sojuszu przeciw Rosji, jakby nie znając historii konfliktów duńsko-szwedzkich. Jakub Sobieski, syn skłócony z matką, właśnie w Szwecji zaczął szukać poparcia dla swej kandydatury, na następcę Jana III. O kandydaturze i elekcji po śmierci Jana III Sobieskiego polecam książkę pani Skrzypietz „Francuskie zabiegi o koronę polską po śmierci Jana III Sobieskiego”.
Pan Komaszyński sporo miejsca poświęca organizowaniu dostaw zboża do Francji przez Marię Sobieską. Z lektury możemy dowiedzieć się o wielkości floty handlowej Gdańska, trudności w dostarczeniu 2-3 tysięcy łasztów zboża na okrętach. A także o wypadkach na morzu, problemach w kontaktach monarchów z Gdańskiem (przywileje),wyprawie osłonowej dla transportu Jeana Barta czy wreszcie o problemach ekonomicznych i żywnościowych Francji w czasie wojny z Ligą Augsburską (w tym problemach w spłacie zakupionej żywności).
Dla ciekawych tej epoki – lektura warta przeczytania.
PS. Przy monarchii elekcyjnej i konflikcie interesów magnaterii zamieszkującej różne rejony (klientelizmu wobec wielu sąsiadów),Rzeczpospolita była pozbawiona możliwości prowadzenia dalekosiężnej dyplomacji. Działania kolejnych królów jawią się jako nie rozsądne (bo nie przygotowane) próby wmanewrowania państwa w wojnę (tracąc na właśnie toczonej). Podczas gdy należało raczej skuteczniej i rozsądniej dbać o relacje i sojuszników. Nadeszły jednak czasy (koniec XVII wieku),że tylko ten kto miał armię miał tez i rację (sojuszników).