Charles J. Gelso

Co mnie uderza w tej książce - nacisk położony na odpowiedzialność terapeuty z kontakt z klientem. Druga rzecz - nacisk położony na rolę, jaką odgrywa osoba/postawa terapeuty w procesie leczenia. Terapeuta nie musi być posągowym monolitem bez skazy, ale musi być bezwzględnie uczciwy. Kiedy spełni ten warunek, jego słabości mogą być atutem w pomocy drugiej osobie. Takie dwa słowa: spójność i prawdziwość. Bo przecież każda choroba umysłu jest zachwianiem wiary w rzeczywistość. Terapeuta ma być przewodnikiem w drodze do niej, a nie ma tworzyć kolejne i kolejne "światy". Zrobiła na mnie ogromne wrażenie. "Ja chcę jeszcze!"