Anna Sasin

Chyba jeżyk polski został skazany na zagładę. A ustawa o ochronie tegoż, jest martwa jak mumie w Dolinie Królów. Nie ma już trenerów, mamy couch-ów, w pracy też nie wzywają mnie na trening, czy rozmowę a na couching. Także książka o której piszę nie ma tytułu „Życiowy trening”, tylko mamy modnie i współcześnie brzmiący tytuł. Ładną panią na okładce, kolory stonowane i miłe dla oka. Wszystko to razem manipuluje nami i obiecuje nowe życie. A podtytuł to już czysta manipulacja, bo kto by nie chciał porzucić złych nawyków i zacząć nowego życia?! A co dostajemy w zamian? Nic. Przynajmniej według mnie. Niektórzy znają mój sceptycyzm dotyczący tego całego psychologicznego czarowania, wielkiego mitu uświadomienia sobie i nazwania emocji. Ja w to nie wierzę i uważam, ze to brednie. Autorka co zrozumiałe nie daje gotowego rozwiązania. Ot operując ogólnika, każe nam uświadomić sobie całe mnóstwo rzeczy, nazwać cały nawał emocji, ba! Nawet mamy tabelki gdzie możemy sobie powpisywać różne rzeczy, co ma pomóc w uświadamianiu sobie tego i owego. Następnie mamy po prostu zmienić nastawienie. Nie napisano jak! Po prostu mamy Ziemnic nastawienie i w ten oto magiczny sposób nasze życie stanie się piękne i kolorowe. Należę do ludzi wierzących, że na życie składa się cos więcej niż emocje zapisane na kartkach papieru i wciśnięte w tabelki. Chciałam spróbować, dać szansę zmianie, ale naprawdę uważam, ze książka jest tak niesamowicie płytka i irytująca, że ledwo dałam radę ją doczytać. Zapewne jest to wina tego, że naprawdę jestem sceptyczna co do tego rodzaju książkom, ogólnie jestem na nie poradnikom, mającym w swym założeniu zmienić nas w kogoś kim nie jesteśmy. Mnie książka znudziła i zirytowała. Uważam, ze autorka przytaczała problem, po czym nie omawiała go w sposób wyczerpujący, lub dawała tak ogólnikowe zalecenia, że już gimnazjalista z zacięciem psychologicznym poradzi sobie lepiej. Ja odradzam. Cena z okładki 29 złotych… dużo jak za broszurkę, która tylko zirytuje…