Maria Stępkowska-Szwed

Maria Stępkowska Szwed ur. w 1915r. w majątku Boczkowice na Kielecczyźnie. Ukończyła Gimnazjum „Nauka i Praca" Sióstr Ukrytek i Szkołę Muzyczną prof. Wawrzynowicza w Częstochowie. Pracując jako nauczycielka uczyła języka francuskiego, muzyki i rachunku. Posiadła znajomość przyrodolecznictwa. W czasie okupacji, mieszkając wraz z mężem Janem Szwedem (1908-1990) - znanym leśnikiem na uroczysku Dronowe Niwy, niosła pomoc partyzantom i ich rodzinom. Była łączniczką AK. Po 1954r. zamieszkała w Pionkach, gdzie uczyła w trzech szkołach i organizowała życie kulturalne: chóry, orkiestrę, teatr. Była Opiekunem Społecznym, za co po 30 latach pracy została odznaczona odznaką „Zasłużony Opiekun Społeczny". W 1974r. rozpoczęła w Warszawie pracę jako plastyk. Uczestniczyła w 11 wystawach artystycznych. Jako autorka niezwykłych wierszy o przyrodzie, brała udział w wielu audycjach radiowych i telewizyjnych. Drukowała w pismach środowisk leśnych, w „Tygodniku Powszechnym" i w „Zdrowszym Życiu". W 1995r. ukazała się jej książka „Maniusia, Marynia, Maria"( Wydawnictwo „Twój Styl" Warszawa 1995). Zamieściła kilka utworów w wyborze wierszy rodzinnych wydanym dzięki wsparciu Ministerstwa Kultury i Sztuki pt.: „...jabłko od jabłoni". Jest matką m.in. : Tomasza Szweda - piosenkarza country i folk. 18.06.2005r. przecięła wstęgę podczas otwarcia Skansenu Kolejki Wąskotorowej im. Jana Szweda w Pionkach, powstałego z inicjatywy założyciela i prezesa Fundacji Polskich Kolei Wąskotorowych - Pawła Szweda, swojego wnuka. Razem z mężem Janem Szwedem i dziećmi przez wiele lat mieszkała w położonym w pobliżu Garbatki Nadleśnictwie Zagożdżon. Tam poznała wielu mieszkańców Garbatki. We fragmencie pt. „Święto lasu" przedrukowanym z jej książki „Maniusia, Marynia, Maria" na łamach Kwartalnika Społeczno- Kulturalnego Stowarzyszenia Przyjaciół Garbatki „Moja Garbatka"(Lato 2005, Nr2(19)2005, s.25-26) wymieniła nazwisko Rozborska. Tekst dotyczył Marii Rozborskiej - żony Stefana Rozborskiego, zawiadowcy Kolejki Wąskotorowej w Zagożdżonie, rodzonego brata Bolesława Rozborskiego - leśniczego Krasnej Dąbrowy. W tym też numerze pojawił się jako cytat w artykule (Elżbieta Dziedzicka, „Stacja Garbatka", Tamże, s.81) jeszcze jeden fragment z jej książki, opowiadający o spotkaniu z Józefem Piłsudskim oraz wspomnienia - „Moi znajomi z Garbatki" (Tamże, s. 24-25),a byli nimi: Hornbergerowie, Przybylscy, Ziębińscy, Michalakowie, Sławomir Wąsik, swego czasu też mieszkaniec Garbatki. O Garbatce napisała: „Cała Garbatka tonie w zieleni! Wiele domów pamiętających dawne dzieje w cudowny sposób wtapia się w tę zieleń, budując niepowtarzalny, prawdziwy i tajemniczy zarazem klimat tego miasteczka. Jeśli mój wnuk, Paweł Szwed (aktor) doprowadzi tutaj dawną kolejkę wąskotorową, która już od 1915 roku łączył Pionki z Garbatka (a potem została zlikwidowana) - to wiele osób starszych, młodzieży i dzieci będzie miało sposobność podziwiania Puszczy i tego miasta w ten atrakcyjny sposób. Wszystkich tych uroków winszuję, jeśli tylko Ich droga tędy będzie wiodła."

Oprac. Elżbieta Dziedzicka
źródło:
http://www.mojagarbatka.pl/sites/data/ludzie/M_Szwed.html