Witold Szymanderski

Akcja opowiadania, tocząca się w egzotycznym dla większości czytelników środowisku archeologów, zaczyna się od przyjazdu na wykopaliska Michała Jasiołda. Jest on studentem ASP, zatrudnionym do rysowania wykopanych przedmiotów - dokładne rysunki mają być uzupełnieniem dokumentacji zdjęciowej. Wykopaliska są rewelacją na skalę międzynarodową, nie tyle ze względu na artefakty, co na znaczenie dla nauki. Wścibska gospodyni archeologów odkrywa w ich rzeczach złote monety, ale nie z wykopalisk, tylko dolary. Zawiadamia o swoim odkryciu i o podejrzanym zachowaniu naukowców miejscowego milicjanta. Nazajutrz w zawalonym wykopie na stanowisku archeologicznym milicjanci zaniepokojeni zniknięciem jednego z uczestników, doktora Tura, znajdują jego zwłoki. Znika także Michał. Kiedy się znajduje, okazuje się, że ma alibi, a złote monety to jego własność. Kto więc i dlaczego zabił Tura? Przyjemne, sprawnie napisane czytadło.