Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pierwsze polskie wydanie eseju, który zainspirowany został atakami terrorystycznymi na World Trade Center 11 dnia września 2001 roku. Wydarzenie to wznosi pisarz do rangi wielkiego symbolu, w którym wszelkie podziały, zmagania, dyferencjacje, rywalizacja nabierają monumentalnego i profundalnego znaczenia. Dnia 11 września nastąpił impakt dwóch wielkich obozów cywilizacyjnych, ukonstytuowanych na antynomicznych, głęboko zinternalizowanych systemach aksjonormatywnych i antytetycznych stylach życia. Z jednej strony widzieliśmy Zachód, zgnuśniały w bogactwie i liberaliźmie, z drugiej zaś radykalny Islamizm, wyabstrahowany od wartości oraz przesłanek religijnych, stanowiący agresywną ideologię, która nieuchronnie dąży do konfrontacji, przede wszystkim z Ameryką, jako kolebką rozpusty oraz kulturowej arogancji. W starciu owych spolaryzowanych kręgów cywilizacyjnych, w gruzach i pyle po wieżach World Trade Center dyspersji uległ mit "końca historii", którego orędownikiem był Francis Fukuyama. Ginące w pomroce dziejów podziały uwypuklone zostały w przerażająco brutalnym akcie terroryzmu, emergencyjny "nowy świat", gorąco antycypowany przez uczonych zginął w ciągu paru godzin, a jego pogorzeliska stanowią dziś pola nowych wojen. Kluczowe pojęcie w pracy Glucksmann'a stanowi nihilizm, który neguje, jego zdaniem, fundamentalny ład normatywny, nie proponując niczego w jego miejsce. Uniestwienie starego porządku wymaga destrukcji wszystkich jego zasadnicznych instytucji oraz organizacji. Swoje tezy podpiera Glucksmann argumentami literackimi, zasięgnąwszy przykładów z Dostojewskiego i Flauberta. Inkluzja krytyki dzieł tychże pisarzy legitymizuje cokolwiek lakoniczne wywody narratora, przy czym rodzi także nową perspektywę interpretacyjną tych literatów, odnosząc ich utwory do aktualnych i fundamentalnych wydarzeń naszych czasów. Książka zapisana została interesującą i poruszającą manierą refleksyjną, która wszelako nie jest wolna od subiektywizmu oraz powierzchownych konstatacji. Nie mniej pisarz podsuwa nam zachętę do deliberacji nad sensem i kierunkiem współczesnych wydarzeń, a takze konstruuje trudną, lecz specyficznie ludzką wizję świata.