Zbigniew Liana

To dru­gi wy­wiad-rze­ka z Hel­le­rem, po tym jak 3 la­ta te­mu włos­ki dzien­ni­karz Giu­lio Brot­ti na­pi­sał z nim „Bo­ga i na­u­kę”. Te dwa wy­wia­dy do­brze się u­zu­peł­nia­ją i war­to je po­znać właś­nie w tej ko­lej­noś­ci, chro­no­lo­gicz­nej. Tam­ten przy­bli­żał naj­waż­niej­sze o­pi­nie Hel­le­ra, a ten, ob­szer­niej­szy, sku­pia się sys­te­ma­tycz­nie na je­go dłu­gim ży­ciu. Spo­ro się stąd do­wie­dzia­łem i chęt­nie to wy­ko­rzys­tam ja­ko źród­ło na pol­skiej Wi­ki­pe­dii. Nie tyl­ko w ar­ty­ku­le o Hel­le­rze, ale też o in­nych u­czo­nych jak Sta­rusz­kie­wicz, Grze­gor­czyk, Rud­nicki. Po­le­cam głów­nie tym, któ­rzy zna­ją już tro­chę Hel­le­ra i chcą go po­znać bli­żej. La­i­cy nie po­zna­ją stąd je­go naj­waż­niej­szych myś­li, po­wta­rza­nych gdzie in­dziej wie­lo­krot­nie: co wia­do­mo o Kos­mo­sie, jak wie­rzyć w Stwór­cę, a jak nie. Mi­mo to nie po­win­ni się nu­dzić, bo styl jest rów­nie przy­jem­ny co np. w „Pan ra­czy żar­to­wać, pa­nie Feyn­man”. Przy tym wi­dać jak na dło­ni, że o ile Feyn­man był kil­ka lig wy­żej w fi­zy­ce, to był kil­ka lig ni­żej przez swo­ją na­iw­ność, brak kul­tu­ry i u­prze­dze­nia (do fi­lozofii). To wspól­ne wy­da­nie Zna­ku i CC Press, ale wi­dać styl te­go pierw­sze­go – np. na­głów­ki i nu­me­ry stron wy­rów­na­ne do środ­ka. Bra­ku­je mi tyl­ko in­dek­su rze­czowego.