Tadeusz Hołuj

Troszkę dziwna powieść (wiem, że na LC zaznaczone jest iż „Raj" to literatura faktu, mimo to gdzieś doczytałam, że jednak to powieść),tak do końca nie jest określony jej główny temat. Na pewno w dużym stopniu nawiązuje on do wojny i niemieckiego obozu, w którym prowadzono doświadczenia na więźniach. Ale czy głównymi bohaterami są byli więźniowie, czy dziennikarz, który próbuje odkryć tajemnicę Raju, trudno powiedzieć Najbardziej podobał mi się początek książki, gdzie ważne były poszukiwania ludzi i wiedzy na temat obozu w Raju, a nie wydarzenia i postaci współczesne, które stanowiły tylko tło. Niestety, potem jakoś te proporcje się zmieniły i więcej było o życiu prywatnym, opisanym w jakiś mało porywający sposób, z naleciałościami komunistycznej rzeczywistości i maniery, a sama część „badawcza” też zrobiła się monotonna, przegadana, bez ikry. A już sceny miłosne, mam wrażenie, że śmiałe jak na czas powstania książki, ale całkowicie oddarte z wszelkiego uroku. Całość, owszem, dostarcza wiele informacji o okresie wojny, nie tyle jednak, ile mogłaby, ale autor już w nikłym stopniu pokusił się o opis powrotu do życia tych byłych więźniów, poza tym wszystko podane dość monotonie i nużąco dla czytelnika. Czytać się jednak daje i zainteresowani II wojną światową mogą się pokusić o sięgnąć po tę pozycję.