Prozaik, reportażysta, dramatopisarz.
Absolwent Liceum Pedagogiczne w Pułtusku. W latach 1954-59 pracuje jako nauczyciel na Mazurach. Debiutuje jako prozaik na łamach czasopisma Warmia i Mazury w 1958 r. W 1959 rozpoczyna studia filozoficzne na Uniwersytecie Warszawskim, których nie ukończył. Równocześnie publikuje reportaże i opowiadania na łamach Współczesności i innych pism literackich i miesięczników ilustrowanych. W 1962 Napiórkowski otrzymuje trzecią nagrodę w konkursie Wydawców /PIW, Iskry, Czytelnik, Wydawnictwo Literackie i Ministerstwo Kultury i Sztuki/ za powieść Biczownicy, (nie została wydana). Pierwsza książka, zbiór reportaży literackich, Poszukiwanie sprawiedliwych ukazała się w 1963 (wyd. Iskry). Pierwsza powieść Nie będzie płakania również w 1963 (Iskry).
W 1983 osiedla się na stałe w Szwecji wraz z żoną i córką. Posiada podwójne obywatelstwo: polskie i szwedzkie. Mieszka w Malmö
