Henryk Latoś

W ogólny rozrachunku jest to książka bardzo dobra, napisana na poziomie. Jednak pamiętać należy o tym, ze wydana została w latach komuny, co więcej przez Ministerstwo Obrony Narodowej, więc chcąc nie chcąc, autor zmuszony był wcisnąć do niej elementy prorosyjskie (np. bardzo śmieszny fragment "(...) krajów zaprzyjaźnionych z Polską, takich jak Rosja"). Mimo to, że pewne akcenty rosyjskie zostały tam podkreślone, miejscami przesadnie, jest to dobre kompendium wiedzy o historii fotografii przynajmniej do wczesnych lat 70-tych (co też nie dziwi ze względu na lata, w których ta książka była pisana - ciężko było pisać o zdobyczach ówczesnej autorowi współczesności, gdyż jak to sam stwierdził najznamienitsze dzieła i tak przesiane zostaną przez żarna historii). Latoś posługuje się przystępnym językiem, w pełni i wyczerpująco podejmując się opisywanych zagadnień.